Mario + Rabbids, van nachtmerrie tot dagdroom

Vanaf vandaag ligt Mario + Rabbids: Sparks of Hope in de winkel, het vervolg op Mario + Rabbids Kingdom Battle. Had dat iets meer dan vijf jaar geleden gezegd en de gaming community had je keihard uitgelachen. Het bestaan van deze cross-over tussen “die %#@-Rabbids” en Mario lekte namelijk vroegtijdig uit en viel niet bepaald in goede aarde. Het team van Ubisoft Milano dat jarenlang had gewerkt aan de game beleefde slapeloze nachten door de aanstaande ‘gegarandeerde flop’… totdat Miyamoto-san en Ubisoft CEO Yves Guillemot samen het E3-podium betraden. Zelden maakte de gaming community zo’n grote en abrupte draai: Mario + Rabbids werd omarmd, ontving lovende recensies en werd door ruim 10 miljoen spelers gespeeld.

De fans wisten het zeker, Miyamoto was eindelijk rijp voor het gesticht. De geestelijk vader van Mario had de oh zo dunne lijn tussen genialiteit en gestoordheid eindelijk overschreden. Achteraf gezien lijkt deze reactie misschien (iets) overtrokken, maar afgaande op de informatie die we destijds hadden was deze ergens ook begrijpelijk. De Rabbids waren ooit begonnen als zijpersonages van Rayman maar hadden hun geliefde hoofdfranchise inmiddels compleet overschaduwd. Daarbij hadden ze ook flink wat vijanden gemaakt door hun iconische onderbroekenhumor waar zelfs de Minions nog volwassen naast leken. De Rabbids waren %#@ met een grote % en werden hoofdzakelijk ingezet voor cashgrabs van lage kwaliteit. Het had er op basis van de leak alle schijn van dat ook Mario en Co. in die troep werden meegetrokken.

De leak

Bekijk de bovenstaande afbeelding namelijk maar eens even. Het beloofde alles waar Mario voor stond op de schop te nemen. Mario kreeg vuurwapens?! Peach viel op haar achterhoofd, kreeg een andere persoonlijkheid en werd actieheld? En gruwel! Maakte die Rabbid nou een twerking selfie?! Ja, vooral die Rabbid Peach baarde mensen zorgen. Iedereen zag de ‘#relatable’ selfie-grapjes al voor zich, die ongetwijfeld de boventoon zouden gaan voeren. Scheten- en kontenhumor van het niveau van een zes-jarige leek niet uit te sluiten. De Rabbids hadden zich immers nog nooit van hun genuanceerde kant laten zien, en tegelijk met de leak kwam uit dat Nintendo in het geheel niet meewerkte aan de ontwikkeling. Vrij spel voor de slechtste neigingen van Ubisoft dus.

Gelukkig werd de soep niet zo heet gegeten. De gelekte materialen bleken geen ontwikkel-documenten te zijn, maar pre-marketing materiaal. De ‘hook’ van de game werd daarin flink overdreven om PR-mensen die de game nog niet gezien hadden in te lichten. Op de E3 2017 lieten Miyamoto en Guillemot zien dat Ubisoft Mario het respect gaf dat hij verdiende onder leiding van Nintendo-fan Davide Soliani. Soliani wist de flinterdunne lijn tussen tussen twee extremen – te veel Rabbids-gekte of juist te weinig – meesterlijk te bewandelen. Zelfs die irritante selfiemakende Rabbid Peach nam zichzelf net niet serieus genoeg dat de gimmick niet uit je neus kwam. En potjandorie zeg, was dat soepele XCOM-achtige gameplay?

Het werd Davide allemaal even te veel. De tot tranen geroerde Italiaan wist in tien minuten twee keer de harten van de Nintendo-community te veroveren. De eerste keer met zijn tot dat moment zo verguisde game, en de tweede keer met de passie die duidelijk uit het hart kwam. Toen Miyamoto-san zo over zijn game sprak en het publiek zo positief reageerde, kwam naar voren hoe puur de bezieling van Soliani was. “Don’t cry Ubisoft man” werd al gauw een meme en in plaats van een lachende ondertoon stak het gehele internet Davide een hart onder de riem. Sowieso was deze E3 een beladen episode voor Ubisoft: er dreigde een vijandelijke overname en niemand wist of hun baan wel zeker was… zeker als je laatste project zo gehaat was als Mario + Rabbids dat leken te zijn.

De Pitch

Nintendo was echter niet over een nacht ijs gegaan. Miyamoto (die ze nog altijd op een rijtje bleek te hebben) was enorm onder de indruk van de pitch die Soliani en zijn team in slechts drie weken in elkaar hadden gedraaid. Wat de Japanners in Kyoto uiteindelijk ervan overtuigde om Mario aan deze Europeanen toe te vertrouwen was overigens iets anders dan de kwaliteit van de gameplay. Vooruit, als een extern team met Mario aan de haal zou gaan moest dat wel echt iets anders worden dan Nintendo zelf kon maken. En ja, de gameplay moest natuurlijk goed in elkaar zitten én de Nintendo fun-factor hebben. Maar dat was niet wat Miyamoto-san het meest bezig hield bij die eerste pitch. Hij vroeg zich vooral af hoe Ubisoft toch aan de Mario-modellen was gekomen die ze gebruikten in de demo. Het antwoord: die hadden ze zelf gemaakt. Ondanks de enorme tijddruk had het kleine pitch-team alle recente Mario-games aan een grondige analyse onderworpen. Ze wisten: als we Nintendo om toestemming vragen om een Mario-game te maken, mogen we geen flater slaan. En dus waren kosten noch moeite gespaard om de Mario-figuren in de demo perfect te krijgen. Het waren deze toewijding en het begrip van ‘de essentie van Mario’ die Miyamoto over de streep trokken. Of ze over een aantal weken terug wilde komen met hun voortgang, dan had hij nog wel wat input.

Hadden we Nintendo dan gewoon moeten vertrouwen? Nintendo staat immers bekend als uiterst beschermend om hun IP’s. Nintendo was bijvoorbeeld dat bedrijf dat Disney op kosten joeg voor een Bowser-cameo van nog geen minuut. In de film Wreck-it-Ralph zat Bowser samen met hoofdpersonage Ralph in de Bad Guys-club. Bij de test screening kreeg Disney echter geen groen licht van Nintendo… Bowser hield zijn theekopje namelijk verkeerd vast. Zijn theekopje! Vervolgens kreeg het animatie-team een 30(!) minuten durend gastcollege van Nintendo over hoe Bowser dingen dan wél vasthoudt. Om maar eens even te onderstrepen hoe serieus Nintendo hun kwaliteitscontrole neemt als derde partijen met hun merken werken. Niet alleen lette Nintendo op dit detail, ze hadden er al jaren geleden uitgebreid over nagedacht. Maar ja, aan de andere kant… Het was wel 2017, en we kwamen vers af van de geflopte Wii U. Je weet wel, die console met ’toppers’ als Star Fox Zero en Animal Crossing Amiibo Festival. Laten we het het er maar op houden dat de Mario + Rabbids-ophef een product was van zijn tijd. Nintendo had ons genoeg reden gegeven om te twijfelen, maar was bezig met een sterk stijgende lijn op de Nintendo Switch.

Sparks of Hope

De vonkjes van hoop voor Mario + Rabbids die ooit bijna uitgedoofd leken, stralen als nooit tevoren. Na het succes van de eerste game kreeg het vervolg maar liefst een drie keer zo groot ontwikkelteam. Toch heeft de hele leak-episode zijn littekens achtergelaten. Creative Director Soliani, die terugkeert voor Sparks of Hope, heeft in interviews aangegeven dat het angstgevoel om zijn carrière te verpesten met Sparks of Hope even groot is als ten tijde van de leak. Ook al werd hij zo gelauwerd om het origineel. Ook al weet hij dat het logischerwijs niet zou hoeven. Ja, zelfs al weet hij dat onze kritische Willem best te spreken was over de game. Misschien moeten we toch collectief wat liever zijn voor de mensen die achter de schermen onze games maken…

Don’t cry, Ubisoft man! Don’t cry…