De 2021 Game of the Year van Dreon: Metroid Dread

De Game of the Year van Dreon is… Metroid Dread!

Ditmaal leggen we de Game of the Year helemaal in handen van jullie, de lezers. Maar om jullie op te warmen voor het stemmen én om toch ons game van het jaar-ei kwijt te kunnen, delen we de onze tijdens de stemperiode. Vandaag is het de beurt aan PR-manager Dreon.

Metroid Dread

Onze review van Metroid Dread

Ik heb er even goed over na moeten denken, ik heb dit jaar veel verschillende toffe games mogen spelen. Niet alleen voor N1-UP, ook voor mezelf natuurlijk. Monster Hunter: Rise was een hele toffe game, Eastward wist mijn hart te stelen met zijn leuke grafische stijl en ook Shin Megami Tensei V was erg tof. Toch heb ik uiteindelijk nog voor één game kunnen kiezen: Metroid Dread.

Metroid Dread wist voor mij namelijk precies de juiste snaren te raken als het om pacing gaat. Het spel is snel, uitdagend en wist de perfecte sfeer neer te zetten op een verlaten planeet. Voeg hier gestroomlijnde gameplay aan toe en je hebt mijn Game of the Year!

In Metroid Dread speel je Samus Aran, een premiejager wiens leven toch iedere keer weer moeilijk gemaakt wordt. Nadat ze alle X-parasieten heeft uitgeroeid op planeet SR388, was ze er toch echt zeker van dat deze gevaarlijke levensvormen uitgeroeid waren. Tot ze op een dag een foto aangeleverd krijgt waarop een X-parasiet staat. Deze is gespot op planeet ZDR. Op dat moment besloot de Galactic Federation Force om er vast wat E.M.M.I robots naartoe te sturen om de parasiet op te sporen, helaas werd het contact met deze robots verbroken en besluit Samus zelf naar de mysterieuze planeet te gaan en staat haar een flink avontuur te wachten.

Wat Metroid Dread nu zo goed maakt vergeleken met vele andere Metroidvania’s, is dat het spel de “open eindjes” goed weet te doseren. Waar ik bij Axiom Verge 2 overrompeld werd door het aantal kanten dat ik op kon, was dat bij Metroid Dread allemaal net wat minder. Ondanks dat ik niet altijd wist waar ik heen moest, was ik nooit echt verdwaald en ik juist daarom bleef de pacing van begin tot eind erg goed.

De baasgevechten waren fenomenaal en sommige hiervan ook erg moeilijk. Het arsenaal aan aanvallen van deze moeilijke bazen was geniaal. Keer op keer werd je weer verrast en je wist maar nooit hoeveel fases deze slechteriken hadden. Sowieso was het hele vechtsysteem tof omdat je kon sliden, counteren en hier en daar wat toffe stunts uit kon halen om je vijanden te verslaan.

Nu ik eraan terugdenk, krijg ik meteen weer zin om Metroid Dread te spelen. Misschien toch maar aan een volgende playthrough beginnen?

Tussen kerst en oud & nieuw maken we de N1-UP Game of the Year bekend. Laat je stem horen!