Banjo-Kazooie is nog steeds een feestje om te spelen

Banjo-Kazooie is sinds kort te spelen op de Nintendo Switch. Oudere gamers denken met warme gevoelens terug aan het banjeren door de sneeuw in Freezeezy Peak tijdens de kerst van 1998. Jonkies raken nieuwsgierig door alle hype en positiviteit. Maar het maakt eigenlijk helemaal niet uit hoe oud je bent: Banjo-Kazooie is 24 jaar later nog steeds een feestje!

Voor de nieuwkomers dan toch maar even een korte introductie: men neme een  vrolijke, maar luie beer (Banjo). Men neme een cynische, maar kranige vogel (Kazooie). Stop de tweede in de rugzak van de eerste en je hebt: Banjo-Kazooie! Het idee van een beer en een vogel die op deze manier samenwerken is maf, maar o zo geniaal… en het levert een van de beste 3D platformers ooit op. Beter dan Super Mario 64? Stiekem wel. Leuker? Zeker weten!

Met Kazooie in je rugzak volg je Banjo zijn reis door het hoofdkwartier van de kwaadaardige heks Gruntilda. Deze heeft naar goede Sneeuwwitje-traditie Banjo´s zusje Tootie ontvoerd, omdat een magische ketel haar vertelde dat ze niet langer de knapste van het land is. Dit heerlijk simpele verhaal lijkt misschien onschuldig, maar wacht maar tot je Game Over gaat. Dan zie je in een tussenfilmpje hoe de heks de schoonheid van Tootie steelt en verandert in een soort foute DeviantArt-versie van Fiona uit Shrek. Google dat trouwens maar niet.

Een wereld vol avontuur

Banjo-Kazooie was een van de eerste ‘collect-a-thon’ 3D platformers. Kort door de bocht: het verkennen van de levels speelt een minstens zo grote rol als de platform segmenten. Niet alleen moet je net als in Super Mario 64 op zoek naar ‘sterren’ (nu: puzzelstukjes) , maar er zijn er ook nieuwe moves te vinden die je weer nieuwe gebieden laten betreden. De wereld ontvouwt zich zo langzaam aan je voeten, zoals in de betere Metroid of Zelda games.

De levels zitten daarbij vol met geweldig verstopte geheimen, maffe personages, gekke transformaties (je kunt in een krokodil of walrus veranderen!) en bijbehorend droge, Britse humor. Het is, in tegenstelling tot latere collect-a-thon games, onmogelijk om je te vervelen in Banjo-Kazooie. In ieder hoekje en gaatje is wel iets leuks te beleven. Een platform-uitdaging hier, een minigame daar en voor je het weet ben je uren verder. Met een grote glimlach op je gezicht, welteverstaan.

Click Clock Wood

In totaal zijn er negen levels, waarvan er zelfs twee op feestdagen (Halloween en Kerstmis) gebaseerd zijn. Mijn persoonlijke favoriet blijft Click Clock Wood. Een zelfs nu nog ambitieus level dat je kunt doorlopen in alle vier de seizoenen, waarbij acties in het ene seizoen doorwerken in het andere. Zo help je in de droge zomer een bever om zijn knusse onderwatergrot te bereiken dat door een rotsblok geblokkeerd is. In de herfst is de rivier volgelopen en daardoor kun je door de vrijgemaakte tunnel omhoog zwemmen. Daar wacht de bever nog steeds op je, want hij was vergeten je een beloning te geven! Het hele level zit vol met dit soort charmante puzzeltjes.

Ik kan nog een heel boek vol schrijven over alle kleine en grote memorable momenten die de game rijk is. Over hoe briljant de hub-wereld is ontworpen, hoe vrij het vliegen voelt of hoe leuk het is dat je cheats kan invoeren in het zandkasteel. Maar weet je, als je Banjo-Kazooie nog niet gespeeld hebt, moet je dat eigenlijk zelf gewoon gaan ontdekken.

Banjo-Kazooie, Nintendo Switch stijl

De Nintendo Switch versie is hiervoor de perfecte gelegenheid. Na eerdere negatieve berichten over de N64 emulator kan ik gelukkig melden dat BK bijzonder goed draait en de scherpere resolutie de game een stuk prettiger doet ogen dan op de Nintendo 64. Misschien zullen nieuwe spelers wel even moeten wennen aan de ietwat rigide camera, het feit dat het spel je handje niet vast houdt en het euh, laten we zeggen, ‘ongebruikelijke’ stemmenwerk. Maar neem het maar van mij aan: Banjo-Kazooie is verrassend mooi oud geworden… en nog steeds een feestje om te spelen!