Theatrhythm Final Bar Line - Een Final Fantasy feest!

Final Fantasy bestaat 35 jaar, en dat wordt gevierd! Maar liefst 385 nummers uit een paar dozijn Final Fantasy-titels maken deel uit van het feest dat Theatrhythm Final Bar Line heet.

De Nintendo Switch is ondertussen een fijn platform voor ritme-spellen. Met games als Taiko No Tatsujin: Drum ‘n’ Fun, LOUD, Thumper en Cadence of Hyrule kun je je ritmegevoel flink op de proef stellen. Ook voor fans van de Final Fantasy-reeks is de Switch ideaal. Verschillende delen zoals VII, X en X-2 HD en de spin-off Crystal Chronicles uit de serie zijn op de Nintendo-console te spelen, en in april komen daar nog eens de Pixel Remasters bij.

En met Theatrhythm Final Bar Line komen die twee werelden samen. Want in dit ritmespel van Square Enix en indieszero staat de muziek van Final Fantasy centraal. En niet alleen die uit de hoofdreeks, maar ook muziek uit spin-off games als Final Fantasy Tactics en de eerder genoemde Crystal Chronicles komt voorbij. Dat brengt de teller in dit spel op maar liefst 385 nummers, waardoor je alleen al een hele poos zoet bent met het doorspelen van elk nummer. Deze variëren van chiptunes deuntjes uit de vroegste delen, langs de heavy metal van Advent Children, tot georchestreerde epische soundtracks uit de latere delen of de remakes. Je kunt kiezen in welke volgorde je de verschillende hoofdstukken (per spel een hoofdstuk) doorloopt, waardoor je kunt variëren als je dat wil.

Role-playing rhythm game

Theatrhythm is een ritmespel, en dat betekent dat je met de juiste timing noten, triggers genoemd, moet raken. Vaak moet je hier ook je analoge sticks bij gebruiken. Door dit goed te doen zet je je team aan het werk. Je team bestaat uit vier personages uit de Final Fantasy-spellen, die al wandelend vijanden die ze tegenkomen verslaan. Dit doen ze met aanvallen, spreuken en speciale Summons, die een flinke klap kunnen uitdelen. Door goed te spelen versla je meer vijanden en krijg je meer items en ervaring.

Want Final Fantasy is natuurlijk een RPG-serie, en dat is ook terug te zien in Theatrhythm. Bijna elk nieuw hoofdstuk wat je start voegt nieuwe personages toe, passend bij het spel waar de muziek uit komt. Start je bijvoorbeeld het hoofdstuk Final Fantasy VII, dan worden Cloud en zijn kompanen vrijgespeeld. Uit de uiteindelijk meer dan honderd personages kies je er vier die in je party komen.

En zoals het hoort in RPG’s stijgen de levels van de personages als je een nummer hebt voltooid en XP hebt verzameld. Zo leren ze ook nog eens spreuken. Want ja, er wordt flink gevochten. Hoe goed jij de noten raakt op de timing van de muziek bepaalt hoeveel rake klappen je party uitdeelt, en of ze hun spreuken inzetten.

Je kunt je team zelf samenstellen, en kiezen welke drie van de geleerde spreuken ze gebruiken. Om eerlijk te zijn heb ik niet heel veel aandacht besteed aan het samenstellen van mijn team. Meestal koos ik de personages die pasten bij het hoofdstuk dat ik doorliep, en zorgde ik dat daar één of twee healers bij zaten. Zo kwam ik goed door de levels heen op de middelste moeilijkheidsgraad, en voelde ik niet de noodzaak om hier veel in te rommelen. Gelukkig is er voor mensen zoals ik een optie om met één druk op de knop je party automatisch te voorzien van de beste spreuken. Wie echter alle extra missies die elk level heeft wil halen, zal wel actief zijn party moeten managen, en zelfs grinden om je levels hoog genoeg te krijgen. Tsja, het blijft een RPG!

Leuk voor de casual fan, onmisbaar voor de die-hard fan

De Final Fantasy-reeks staat bekend om de hoge kwaliteit van haar soundtrack, en dat maakt dit een uitstekende keuze voor een ritmespel. Ik ben zelf geen groot fan van de serie, en heb slechts een paar games gespeeld. Toch waren de verschillende en uiteenlopende deuntjes genoeg om me lang geboeid te houden. Dit is omdat de kwaliteit van de soundtrack goed is, maar ook omdat het een erg fijne rhythm game is.

Maar toen begon ik aan het Crystal Chronicles-hoofdstuk, één van de games die ik wel heb gespeeld. En bij het horen van de eerste noten werd ik teruggebracht naar mijn tijd op de middelbare school, waar ik na schooltijd met een vriend op de bank zat achter de GameCube, dit spel te spelen! Op dat moment besefte ik dat, wanneer je echt die-hard Final Fantasy-fan bent, dit spel een aaneenschakeling is van herinneringen en je zo uren en uren mooie momenten kunt herbeleven. Vanaf dat moment droom ik ook van een Theatrhythm Nintendo Edition, met alle muziek uit Super Smash Bros. Ultimate erin. Kom op Nintendo!

Zo veel te doen!

Naast het doorspelen van alle nummers valt er trouwens nog veel meer te doen. Zo kun je online het gevecht aangaan met maximaal 4 spelers. Dit heb ik helaas niet kunnen testen. Wat ik wel heb kunnen proberen is de lokale spelmodus, waarin je met zijn tweeën allebei een deel van de noten moet zien te raken.

Daarnaast zijn er tal van uitdagingen. Zo zijn er de extra missies in elk level, zijn er meerdere moeilijkheidsgraden en kun je een deel van de notenbalk verbergen achter kaarten waardoor je pas op het laatste moment de noten ziet voor extra moeilijkheid. Ook kun je ervoor kiezen om het spel met één knop te besturen. Wat wel jammer is, zeker voor wie Theatrhythm Curtain Call op de 3DS heeft gespeeld, is dat het spel geen ondersteuning heeft voor het aanraakscherm van de Switch. Maar het spel is op zoveel punten te tweaken dat het voor iedereen speelbaar is. Ook leuk, er is een optie die extra details laat zien tijdens het spelen, bijvoorbeeld welke spreuken je party heeft, hoeveel schade je hebt aangericht én welke knoppen je indrukt. Leuk voor de streamers onder ons!

Chibi Fantasy

Met de muziek en de opties zit het dus zeker goed in Theatrhythm. Grafisch is het gewoon okee. De personages en vijanden zijn getekend in de chibi-stijl, en gezet in semi-3D achtergronden uit de Final Fantasy-spellen. Veel zul je daar niet van meekrijgen, want al je aandacht is gericht op de notenbalk die laat zien wanneer je welke knop moet indrukken.

Wanneer de achtergrond wel interessant wordt, is tijdens de Event Music Stages. Deze speel je vrij als je een hoofdstuk hebt voltooid. De achtergrond bestaat in deze nummers uit fragmenten uit de desbetreffende game, en zijn vooral leuk voor fans om in vogelvlucht nog een keer het verhaal uit dat spel te kunnen zien. Sowieso valt er veel vrij te spelen. Naast de Event Music Stages zijn er ook nog artwork, achievements, en Summons te verzamelen. Al met al heeft Final Bar Line ontzettend veel inhoud, en dan komt er zelfs nog betaalde DLC die nummers uit andere spellen toevoegt, zoals Live A Live en Octopath Traveler. 

Conclusie

Theatrhythm Final Bar line is een viering van 35 jaar Final Fantasy, en het is een geslaagd feest geworden! Met de 385 nummers ben je al uren zoet, en de hoeveelheid moeilijkheidsgraden, keuze-opties, online en offline multiplayer én zaken die je kunt verzamelen verlengen de levensduur aanzienlijk. Als ritmespel zit Final Bar Line goed in elkaar, en je kunt je avontuur zo moeilijk maken als je zelf wilt. De RPG-elementen zijn aanwezig, maar wie daar geen zin in heeft kan die makkelijk vermijden. Het belangrijkste is echter de muziek. Voor een niet-Final Fantasy-fan betekent dit veel muziek die niet per se warme gevoelens oproept. Maar hou je van deze serie dan mag je makkelijk nog een heel punt optellen bij de eindscore!