Cuphead - The Delicious Last Course – een uiterst mieters toetje

Kop op en mok maar niet: Cuphead’s Delicious Last Course is eindelijk speelbaar! De aankondiging van Cuphead’s smakelijke uitbreiding kwam vier jaar geleden. Dat is hetzelfde jaar waarin Cuphead voor de Nintendo Switch verscheen, wat we destijds hoog prezen in onze review. En zo’n vier jaar later is de feestmaaltijd eindelijk klaar om te worden geserveerd: we kunnen opnieuw genieten van een heerlijk en klassiek kopje bonje!

Een kleine geschiedenisles voordat we het lekkere nagerecht van Cuphead induiken. Cuphead is een run’n’gun-spel waarbij je constant aanvallen afvuurt terwijl je door een level heen aan het manoeuvreren bent. In het basisspel neemt dat de vorm aan van een handjevol platformlevels, maar vooral van uitvoerige en hardnekkige bazen. Het spel staat bekend om haar bodemloze put aan absurdistische fantasie en de pure vaardigheid die je nodig hebt om een baas een kopje kleiner te maken. Misschien is het indrukwekkendste aan Cuphead wel dat dit verpakt is in eenstijltje recht uit 1930: qua animatie, muziek en gekkigheid. Het is een gruwelijke koortsdroom die je terug in de tijd laat reizen en het is niks minder dan glorieus.

Schimmenmissie van een miskelk

De Delicious Last Course van Cuphead zet dit ijzersterke fundament moeiteloos voort. De DLC is speelbaar wanneer je het eerste mausoleum-level van het basisspel verslaat. Dat is namelijk de eerste keer dat je de kelkhoofdige – en dode- superster van de DLC ontmoet: Miss Chalice. Na het uitspelen van het level verschijnt er een veerman die je naar het verborgen eiland van the Delicious Last Course brengt. Dit is waar Miss Chalice’s extra avontuur zich afspeelt. Hier kun je gelijk aan beginnen gelijk of wanneer je het spel hebt uitgespeeld: de volgorde maakt niet uit. Oh, je moet alleen nog wel even omgaan met het feit dat Miss Chalice een spookje is.

Gelukkig houdt dat mevrouwtje kelkhoofd niet tegen om zich ook te mengen in het avontuur – met behulp van wat zwarte magie natuurlijk. Het verhaal van de DLC is nu zowaar maffer dan de originele plotlijn: in plaats van mokkoppigen die een deal sluiten met de duivel, wagen de gebroeders bekers zich ditmaal aan necromantie. Miss Chalice kan namelijk tijdelijk in de echte wereld zijn door van geest te wisselen met iemand die een speciaal koekje eet. Voor een wat permanentere oplossing helpen de mokmensen Chef Saltbaker met het verzamelen van ingrediënten voor een speciale taart. En zo gaat het nieuwe avontuur van start!

Nooit weggeweest

The Delicous Last Course gooit je op die manier terug in Cuphead alsof je nooit bent weggeweest. Het nieuwste deel in Inkwell-eiland bevat zo’n zeven nieuwe bazen en vijf kleinere gevechten. De creativiteit is haast te voelen in deze over-the-top bazen en hun schermvullende, kleurrijke aanvallen zijn puur genieten. De immense pittigheid en het behendigheidsniveau van Cuphead blijft intact, maar het is niet eens erg om keer op keer te verliezen van een baas. Het is een echt luxeprobleem om te willen genieten van de prachtige, duizend dingen die op je af komen. Daarbij haal je de ware voldoening door een baas na zwoegen en zweten knock-out te kunnen meppen.

Hoewel deze uitdaging iets is waar ik absoluut van kan genieten, doet Cuphead’s DLC er ook goed aan om ook een versimpelde versie van de baasgevechten te bieden. Het enige jammere qua toegankelijkheid is dat je bazen per se op normaal moet verslaan om de laatste baas van de DLC te mogen bevechten.

De Delicious Last Course-uitbreiding brengt variatie in de baaslevels niet met de run’n’gun platformlevels van het origineel, maar door middel van The King’s Leap. Dit is een kasteel dat soms verschijnt na het verslaan van een baas en huist de King of Games. De koning biedt in totaal vijf kleine baasgevechten aan in ruil voor munten, ieder met een tof schaakthema. Het interessante aan deze gevechten is dat je de bazen bevecht door te pareren: je andere aanvallen zijn niet mogelijk. Dit zorgt dus voor een hele andere manier van spelen, eentje die geheel rust op je behendigheid als speler. Zo vormen de baasgevechten een fijne afwisseling van de grote gevechten: een onmisbaar ingrediënt in het succesverhaal van de DLC.

Kelk op de top

Maar onder al de nieuwigheden die de DLC introduceert, spant Miss Chalice de kroon. Zij is dankzij de Delicious Last Course speelbaar door een koekje te selecteren in de charm-slot. Hoewel je dan dus geen andere charm meer kunt selecteren, komt deze dame met genoeg andere voordelen. Ze heeft 1 HP meer, kan dubbel springen, heeft een ontwijkende rol én pareert door te dashen. Daarbij zijn er ook nog totaal nieuwe aanvallen die je kunt kopen op het nieuwe eiland. Miss Chalice klinkt misschien als een makkelijkere modus, maar dit is niet per se waar. Het vergt bijzonder veel vaardigheid om haar juiste moves op de juiste momenten in te kunnen zetten. En zo zet Miss Chalice de nieuwe en oude bazen helemaal op zijn kop.

Studio MDHR heeft de tijd genomen voor de DLC en het resultaat is overheerlijk. De baasgevechten zijn allemaal fantastisch en overtreffen vaak zelfs het uitstekende basisspel. Dit nieuwe eilandje huist een paar meest fantasierijke figuren tegen wie ik het plezier heb mogen hebben om ertegen te vechten. De magie van het oubollige stijltje keer terug met nóg meer prachtige animatie en met een ongelooflijk oog voor detail. Er is altijd plek voor een toetje en Cuphead’s Delicious Last Course is een onmisbare kers op de taart.

Conclusie

Deze laatste gang van Cuphead is eigenlijk heel simpel te beoordelen: het is meer Cuphead, in de beste zin van het woord. De fantasievolle, doldwaze bazen overtreffen zichzelf niet alleen qua over-the-top transformaties, maar ook qua de frustrerend eerlijke en pittige moeilijkheidsgraad. Miss Chalice brengt een heerlijke nieuwe draai aan het geheel, wat alleen maar de leidraad van de DLC versterkt: dit is een feestelijke overwinning voor Cuphead en een verrukkelijke afsluiting van een van de allerbeste maaltijden.