Roundtable: Welk Metroid gevecht is jouw favoriet?

De Metroid-serie staat bekend om haar relatief hoge moeilijkheidsgraad, het verkennen van nieuwe planeten en door middel van nieuwe gadgets oude passages herbeleven. Een ander zeer iconisch element is de grote bazen; van ruimtepiraat Ridley tot het gigantische monster Kraid tot het moederlijke brein. We keken terug naar alle epische gevechten en de redactie deelt hun topoverwinning. Wat is jouw favoriete eindbaasgevecht?

We zullen de grote bazen in Metroid Dread bespreken met uitzondering van het laatste epische gevecht, dus wees voorbereid op mogelijke spoilers als je Metroid Dread nog niet gespeeld hebt.

Robin
Mijn eerste ervaring met de Metroid-franchise was met de Prime-serie. Logisch dus dat die serie mij erg is bijgebleven. Omega Pirate is één van mijn meest memorabele boss fights ooit. Pittig, maar ook heel creatief in hoe je met de verschillende visors dit gigantische wezen moest neerhalen. Metroid Prime, waar de serie op is gebaseerd, was een epische eindbaas van de game waar je skills van de hele game op de proef worden gesteld. Van het rennen van je save room naar de eindbaas room tot het verslaan van de verschillende vormen van Metroid Prime. Ook Metroid Prime 3: Corruption heeft een voor mij een memorable boss fight: Rundas. Al is het alleen al de emotionele lading die deze fight heeft inclusief de prachtige soundtrack die de fight rijk is. Als laatste wil ik toch aangeven: als je Metroid Dread nog niet hebt gespeeld, ga dit dan snel doen! De eindbaas van deze game is mijn favoriet van de hele franchise (van de games die ik heb gespeeld). Gezien ik niet in detail kan treden wil ik het toch wel teasen!

Martijn
Met Metroid was ik wat later. De eerste Metroid-game die ik volledig heb uitgespeeld is Metroid Prime en dat is, mogelijk mede daardoor, mijn favoriete Metroid-spel. Die game had aardig wat memorabele eindbazen. Het begon al meteen aan het begin, met de destijds grafisch indrukwekkende Parasite Queen. Je zat meteen in de sfeer van dat spel, ook door deze oefen-baas! Aanvankelijk wist ik niet dat Metroid Prime op de eerste plaats de naam van de slechterik én laatste eindbaas is. Later veranderde dat wezen in Dark Samus. Flaahgra, Thardus, Sheegoth… Eigenlijk was iedere baas wel memorabel, mede door de sterke soundtrack en sfeer. Die bazen had ik allemaal kunnen noemen, maar de beste eindbaas was wat mij betreft Meta Ridley.

Het is vooral de opbouw van dat gevecht. Je komt Meta Ridley al vrij vroeg in het spel tegen, waarna hij Samus steeds stalkt en in de gaten houdt. Er is een soort dreiging aanwezig, naast de al heersende spanning. Je weet dat Meta Ridley vroeg of laat toeslaat. Dat gevecht stelde niet teleur! Heb je eindelijk alle Chozo Artifacts compleet, zodat je de tempel in mag om met Prime zelf af te rekenen, slaat uitgerekend op dat moment Meta Ridley toe. Hij heeft veel aanvallen, meer vlieg-vrijheid dan ooit tevoren en twee fases waarin je hem bevecht. De ruimte van het level wordt volledig benut en Meta Ridley is een waardige tegenstander. Tegenwoordig weet ik precies hoe je hem snel kunt verslaan, maar tijdens die eerste run gaf Meta Ridley een stevig en memorabel gevecht. Dat is zoals ik het mij nog herinner, waardoor Meta Ridley vooralsnog de beste Metroid-eindbaas is. Er waren er echter velen, ik heb nog niet alle Metroid-games uitgespeeld en wil erg graag met Metroid Dread aan de slag. Wie weet, is een andere baas nog meer de favoriet, maar voor nu is het Meta Ridley.

Willem
Waar menig Metroid-baas technieken combineert met stijl weet geen enkele zo buitenaards aan te voelen als Nightmare uit Metroid Fusion. Deze monsterlijke machine is letterlijk gefuseerd met de X-Parasiet en vormt niet alleen een dodelijk dreiging voor Samus, maar bewaakt ook nog eens haar Gravity Suit. Na al die jaren blijft Nightmare voor mij echt een nachtmerrie. Niet alleen de opbouw naar het gevecht toe, waarin je de schaduw al enkele keren in de achtergrond voorbij ziet vliegen, maar ook het gruwelijke ontwerp van Nightmare. Beginnend als een expressieloze machine, die naarmate je hem verder uit elkaar schiet, uit elkaar begint te vallen. Zelden heeft sprite-art op de GameBoy Advance er zo waanzinnig goed uitgezien. Het druipende gezicht van Nightmare is afschuwelijk om aan te zien en dankzij de animatie komt Nightmare veel intimiderender over als eindbaas dan in zijn specifieke vechtstijl. In principe is Nightmare geen bijster unieke boss, een grote sprite die heen en weer vliegt en waarvoor je soms de grond moet vermijden. Maar juist de aankleding en stijl maakt Nightmare een boss die echt een diepe diepe indruk op mij heeft achtergelaten.

Mink
De vele epische eindbazen die Metroid rijk is, maakt een favoriet kiezen toch wel lastig. Mijn eerste aanraking met Metroid was Fusion op de GameBoy Advance. Ik kan me nog zo goed heugen hoe indrukwekkend Kraid aanvoelde en hoe lastig deze te verslaan was als ongeduldige tienjarige. Om nog maar te zwijgen van de extase na de overwinning. Dat was slechts het begin, want vrijwel iedere eindbaas in deze titel heeft mij omver geblazen.

Met Metroid Dread mocht ik voor het eerst als volwassene een nieuwe Metroid-game ervaren. Ook dit spel heeft zeer memorabele – en sommige wat minder memorabele – eindbazen en de kroon moet toch wel gaan naar Experiment No. Z-57. Voornamelijk dankzij de variatie aan aanvallen die het beestje heeft en de Shine Spark die je kunt uitvoeren om dominantie te tonen.

Mitch
Is Quadraxis al geclaimd? Nee? Ha, dan ben ik 1. De eerste. 2. Wat is er mis met jullie? Deze gigantische spider tank is zonder twijfel de meest memorabele eindbaas uit de Prime-reeks en misschien wel de franchise. De epische en creatieve manier waarop je deze baas moet ‘beklimmen’ in Morph Ball mode, maakt dit gevecht een instant classic. Graag bazen van dit kaliber in Prime 4, Retro Studio’s. Hopelijk kunnen jullie het nog na al dat barbecueën.

Vertel ons in de comments wat jouw favoriete moment is uit de Metroid-serie!

Like dit bericht:

Recente artikelen

Corpse Party II: Darkness Distortion aangekondigd voor Nintendo Switch

0

Media Corpse Party II: Darkness Distortion aangekondigd voor Nintendo Switch

29-03-2024

1

Karlijn

Crash Bandicoot oogt verrast voor mogelijke aankondiging op Game Awards

3

Nieuws Gerucht: Nieuwe Crash Bandicoot-game in de maak

06-06-2022

2

Erik

Releasedatum bekend voor platformspel ElecHead

3

Nieuws Releasedatum bekend voor platformspel ElecHead

04-06-2022

5

Jeroen

Discussieer met ons mee! 3

rob1N

6 jun 22 om 12:12

#5236‍

5343 XP | 1029 comments

Eens met Mitch! Ik vond Quadraxis ook supervet gedaan! Zeker ook omdat ie meerder fases heeft. Metroid Prime zelf was op zich ook wel tof als eindbaas maar voelde wel wat gewoontjes aan vergeleken met de rest van de bossfights. Dark Samus op zich is wel lame; gewoon een dar-variant van je character, dat heeft elke franchise al eens gedaan.

Mitch

6 jun 22 om 15:42

#5243‍

3033 XP | 471 comments

😁

Yosher

6 jun 22 om 23:59

#5247‍

5821 XP | 1078 comments

Zelf ben ik best een Metroid scrub en heb alleen Super Metroid en Metroid Dread uitgespeeld, en een klein deel van Metroid Prime en de originele Metroid. Van die laatste twee kan ik mij niet echt veel herinneren, maar wel van Super en Dread. En dan moet ik toch concluderen dat ik de Chozo Soldier gevechten in Dread wel de gaafste vond, vooral omdat je constant in beweging moest blijven om uit hun buurt te blijven en hun aanvallen te ontwijken op een manier die in mijn ervaring wel episch was. Raven Beak was ook episch.

Super Metroid is natuurlijk minder dynamisch opgezet maar heeft toch nog toffe gevechten. Kraid was tof, en Crocomire staat me ook erg bij vooral op de manier waarop ze laten zien dat deze dood gaat. Zoiets verwacht je dan toch weer niet in een Nintendo game. (En dan te bedenken dat Bowser datzelfde lot ondergaat in New Super Mario Bros, alleen niet zo grafisch weergegeven, maar de implicatie is er wel sterk!)

Maar goed. Chozo Soldier gevechten uit Dread voor mij dus.