Nintendo’s kern

Meer dan 20 jaar geleden is de basis hiervoor gelegd. Nintendo’s F-Side, Nintendo’s Legioen, Nintendo’s harde kern. Stiekem praat ik hier over de ‘hardcore gamer’, maar eigenlijk ook weer niet. Ik praat hier over de fans die Nintendo door dik en dun steunen en nooit zullen overstappen naar de concurrent, maar eerder naar de bar gaan en hekelliederen gaan zingen over hen. Natuurlijk wel wat overdreven voor een fan van een bedrijf, maar het moge duidelijk zijn: ik praat over de die-hard Nintendo-fan. Al meer dan twintig jaar heeft Nintendo een aanzienlijk aantal van deze mensen, eigenlijk al sinds het begintijdperk van de Nintendo Entertainment System.

Now you are playing with Power
Het is moeilijk uit te leggen, maar ik weet zeker dat er genoeg mensen op deze site zijn die weten wat ik bedoel. Mario altijd maar leuker vinden dan andere platform games, Zelda voorkeur geven boven alles en Metroid Prime toch leuker vinden dan het briljante Halo. Waarom? Niet omdat ze een goede game niet kunnen herkennen, maar omdat ze betoverd worden door dat kleine beetje magie dat Nintendo toevoegt aan een game, waardoor het net iets meer glans krijgt dan elke andere game van ongeveer hetzelfde niveau. Dit doet Nintendo al twintig jaar en om die reden blijven de fans ook bij Nintendo. In het NES-tijdperk werd deze harde kern gevormd, mensen maakten kennis met Mario, Metroid, Zelda en Donkey Kong. Later bij de SNES werd dit versterkt toen Nintendo met een reeks nieuwe en oude franchises kwam om met name echte fans tevreden te houden. Helaas voor Nintendo kwam de PlayStation toen meevechten en kreeg de marktleider problemen. De Nintendo 64 werd aanzienlijk minder vaak verkocht en kreeg weinig steun van third parties. Niet gek, want de games die met name gekocht werden, waren van Nintendo zelf. Toch heeft Nintendo zichzelf aardig in leven gehouden met een hoop toppers, die in ieder geval gekocht werden door haar harde kern. Bij de GameCube beloofde het Japanse bedrijf beter, maar de kubus werd een grote teleurstelling. De verkopen vielen ontzettend tegen en de goede games kwamen vooral in het begin. In datzelfde begin kon Nintendo nog aardig meegaan met haar concurrentie, maar toen er bijna geen topgames van eigen huis meer kwamen stortte alles in: de harde kern had ook niks meer om te kopen en aangezien die zowat de enige waren die überhaupt iets kochten, maakte dat de GameCube een financiële ramp. Toch heeft Nintendo over het hele leven van de ‘Cube gezien nog wel voldoende gepresteerd, maar dat is vooral te danken aan haar harde kern, die zoals altijd de spelcomputer haalt en alle spellen uit eigen huis.


Only the best play here
Toch is alles weer uiteindelijk goed gekomen. Nintendo heeft met de Wii en DS meer mensen kunnen aanspreken en is momenteel weer marktleider. Eigenlijk allemaal te danken aan de harde kern, die het bedrijf er in de N64 en GameCube tijdperken doorheen heeft gesleept. Zonder deze mensen was het bedrijf nooit waar het nu is. Toch lijken die mensen nu een beetje stank voor dank te krijgen. Nintendo belooft immers een hoop: games die leuk zijn voor alle mensen, dus zowel casual als hardcore. We hebben inderdaad wel een aantal van die games gekregen, maar zelfs de ‘Cube had er na een jaar al veel meer dan de Wii. Op de Nintendo DS is momenteel al helemaal bar weinig te vinden, daar moet men het echt hebben van de third party bedrijven, die het niet eens zo slecht doen overigens. We nemen nu even eerst de Wii: na ongeveer anderhalf jaar hebben wij al kunnen genieten van Twilight Princess, Metroid Prime 3 en Super Mario Galaxy. Nou vooruit, Mario Kart en Super Smash Bros. Brawl kunnen we ook nog wel meerekenen. Vijf games dus, die bestemd zijn voor de harde kern. Vijf games, waarvan één ook verkrijgbaar op de GameCube en één nog niet eens uit in Europa. Hebben we ook nog iets om naar uit te kijken? Nou, Europeanen kunnen natuurlijk uitkijken naar Brawl, maar verder? Zelfs bij de GameCube hadden we tegen die tijd al Metroid Prime, The Wind Waker, Super Mario Sunshine, Super Smash Bros. Brawl, Star Fox, Pikmin en nog een aantal games om naar uit te kijken zoals Paper Mario, F-Zero GX en Resident Evil 4. Op het moment hebben we niks om naar uit te kijken op een aantal third party titels na. Dat is leuk, maar echte Nintendo fans willen zulke games ‘voor erbij’, ze kopen hun systeem voor de echte typische Nintendo games. Op het moment zijn dat er echter maar een paar en hoe goed ze ook zijn, het zijn er niet veel en in het vooruitzicht tellen we er maar liefst nul.


Change the System
Veel mensen van deze harde kern hebben ook al laten weten hier niet echt tevreden mee te zijn. Toch blijft Nintendo beloven dat er nog genoeg voor haar trouwe fans zal komen. Hoewel het met zo’n slecht vooruitzicht moeilijk te geloven is, blijven de fans Nintendo voorlopig nog wel vertrouwen. Echter moet wel even gezegd worden, het zal waarschijnlijk niet gebeuren dat Nintendo de komende jaren opeens véél meer hardcore games gaat produceren, gezien het feit dat alles financieel goed gaat. Daarom kun je wel stellen dat Nintendo haar fans eigenlijk flink aan het naaien is. De fans die Nintendo in de enorm moeilijke N64 en ‘Cube periode er doorheen hebben gesleept, die altijd maar bleven geloven in het bedrijf. Nu krijgen ze er toch bar weinig voor terug. Twilight Princess was goed, maar niet zo magisch als Ocarina of Time. Ook Metroid Prime 3 moest onderdoen voor het eerste deel uit de serie. Mario Kart is Mario Kart en Galaxy en Brawl gaven de fans wel waar ze om vroegen, maar waar de fans ook om vragen is meer van dit soort games. Niet een fitness game als grote aankondiging op de E3. Dat het leuk is geloven we best, maar toe nou Nintendo: waar we echt op zitten te wachten is Brawl. Dus waarom wordt deze eerst drie keer uitgesteld voor Europa en mogen we wel eerder genieten van Wii Fit? Zelfs financieel lijkt dit een slecht idee, want hoeveel casual gamers er ook houden van games als Wii Fit, ik ken werkelijk niemand, maar dan ook niemand die Super Smash Bros. of haar vervolg niet leuk vindt. Dus waarom niet wat minder focussen op Wii Fit en Brawl zo spoedig mogelijk uitbrengen? In principe staat iedereen nu in de kou en met name de harde kern. De mensen die al zo lang hebben moeten wachten, moeten nu nog langer wachten tot aan halverwege 2008. Mario Kart moet het wachten makkelijker doen maken, maar tussen de release van Galaxy en Mario Kart was er niets. Het wachten was toen ongelooflijk pijnlijk en dat zal een maand na de release van Mario Kart hoogstwaarschijnlijk weer terugkomen. Waarom brengt Nintendo niet meer toppers uit? Ze kunnen ons niet wijs maken dat de mannen achter F-Zero, Zelda, Mario én Metroid stiekem allemaal professionele fitness trainers zijn en zich dus liever concentreren op dat soort games? Zelfs mét games als Wii Fit en Wii Sports zou er nog genoeg moeten zijn voor de harde kern, dus waarom is het er niet? Tijdens het NES- en SNES-tijdperk was er genoeg voor iedereen, waarom nu niet? Nadat haar eigen harde kern Nintendo heeft gered van de ondergang wordt deze harde kern nu in de steek gelaten. Ondanks het feit dat games als Super Mario Galaxy en Super Smash Bros. Brawl de top wel degelijk halen is er simpelweg te weinig voor de die-hard Nintendo-fan om naar uit te kijken. Nintendo geeft haar eigen harde kern eigenlijk stank voor dank, iets wat in de toekomst nog wel eens beslissend zou kunnen zijn.

Bron:

Like dit bericht:

Over Redactie

N1-UP is de grootse Nintendo-community van de Benelux. Wij bieden een thuishaven aan iedereen die net zoveel van Nintendo houdt als van ons. Via nieuws, specials, reviews, podcasts, columns en meer lees je bij ons daarom elke dag alles wat te maken heeft over Miyamoto en de zijnen. Al meer dan twintig jaar lang. Blijf gezellig hangen!

Recente artikelen

Wereldwijde bètatest-demo beschikbaar voor Inazuma Eleven: Victory Road

0

Nieuws Wereldwijde bètatest-demo beschikbaar voor Inazuma Eleven: Victory Road

28-03-2024

2

Rik

Ubisoft…

0

Special Ubisoft...

11-05-2008

0

Redactie

Faalangst

0

Special Faalangst

26-01-2008

0

Redactie

Reageer als eerste!