Vijfendertig jaar Street Fighter!

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanwege het 35-jarige bestaan van Street Fighter. Eerder dit jaar, op 10 juni, was het dertig jaar geleden dat Street Fighter II op de Super Nintendo verscheen in Japan. Vandaag is het 12 augustus 2022 en bestaat de serie precies 35 jaar! Daarom gaan we nogmaals terug naar het moment dat dé arcade-klassieker van toen in je huiskamer terecht kwam. Het begin van een lange én nog steeds voortdurende stroom aan ports en vervolgen. Onlangs is Street Fighter 6 aangekondigd voor Playstation- en Xbox-systemen. De Nintendo Switch moet helaas weer verstek laten gaan, maar na zo’n rijke geschiedenis met deze beroemde reeks? Eigenlijk is het wel weer eens tijd voor een écht nieuwe Street Fighter op een Nintendo-systeem!

In 1991 had Capcom een wereldhit te pakken met Street Fighter II. Net als bij Mega Man was het eerste deel in de serie (1987) nog niet het gewenste succes. Bij het vervolg werd de formule sterk verbeterd, waardoor het meteen een klassieker werd. Met een veel betere besturing, logischere moves, meer iconische vechters en hoogstaande graphics werd Street Fighter II hét voorbeeld voor een modern vechtspel. Het groeide uit tot één van de bekendste videogame-series aller tijden. Vrijwel iedere arcadehal of amusement-locatie had wel een kast van het spel staan. Zelf kwam ik deze arcadekast voor het eerst tegen in de recreatieruimte van een Belgisch vakantiepark, in de zomer van 1992. Niet op gespeeld, maar het liet toch een indruk achter. Ik kon toen nog niet bevatten dat ik later fan van deze serie zou worden.

Met die populariteit was een sprong naar de thuis-consoles een logische stap. Dat gebeurde een jaar later, toen op 10 juni 1992 Street Fighter II: World Warrior voor de Super Nintendo verscheen. Ideaal om een groter publiek te bereiken, met mensen die niet naar de arcadehal kwamen. Gewoon vechten op je televisie, zonder muntinworp! Hoewel alles wat versimpeld moest worden naar Super Nintendo-standaarden, maakte een groot publiek kennis met Ryu, Ken, Guile, Honda, Blanka, Chun-Li, Dhalsim en Zangief. Allemaal iconische vechters met specifieke moves, een eigen stage en bijhorende muziek. Leer ze kennen en er zit sowieso een vechter naar jouw voorkeur bij. Ook op de Super Nintendo bleek Street Fighter II een hit, waar Nintendo graag het systeem mee promootte.

Van Turbo naar Super

De serie bleef opmerkelijk lang in zijn Street Fighter II-fase hangen. Steeds volgde een nieuwe versie, die weer wat extra vernieuwingen bracht. Er bestonden nog geen patches of DLC, dus werd hetzelfde spel steeds opnieuw uitgebracht om de trends uit de arcade-games te volgen. De oorspronkelijke Super Nintendo-versie was nogal sloom en je kon niet met twee spelers tegelijk hetzelfde personage kiezen. Om dat te verhelpen kwam Street Fighter II Turbo: Hyper Fighting (1993) uit, die het spel stabieler, scherper en sneller maakte. Je kon nu ook spelen met de vechters in verschillende kleuren en als de eindbazen: Balrog, Vega, Sagat en M. Bison.

Street Fighter II Turbo: Hyper Fighting was mijn introductie tot de serie. Als één van de eerste games die wij thuis op de Super Nintendo hadden, begreep ik de aantrekkingskracht van deze vechtspellen stukken beter! Ik won aanvankelijk niet zo vaak. Toch werd ik steeds beter en kon ik mijn vrienden soms verslaan. Intussen ben ik misschien niet de beste speler, maar win ik waarschijnlijk wel van ze. Ongemerkt destijds toch fan van Street Fighter geworden! Mijn beste herinneringen aan de serie kwamen voort uit deze versie.

Met Super Street Fighter II: The New Challengers (1994) verscheen weer een nieuwe variant. Wederom werd de balans aangescherpt, deze keer met de snelheid tussen de eerste- en turbo-versie in. Als vechters deden Fei Long, Cammy, Thunder Hawk en Dee Jay hun intrede. Deze versie werd volop gepromoot als de beste console-versie van het spel, al begon het steeds opnieuw verkopen van dezelfde game nogal op te vallen. Zelf vond ik de stemmen en muziek wat blikachtiger klinken. Ook vond ik aanvankelijk niet alle nieuwe vechters een goede toevoeging. Toch werd ook Super Street Fighter II een favoriet! De serie was rond deze tijd op het hoogtepunt van zijn populariteit, waardoor Street Fighter ook buiten de videogames aan bekendheid won.

Na de Super Nintendo bekoelde de samenwerking tussen Nintendo en Capcom. Er waren toen al langer spanningen tussen Nintendo en hun third party-ontwikkelaars. Nintendo had jarenlang allerlei eisen en regeltjes waaraan zij moesten voldoen. Toen Nintendo voor de Nintendo 64 ook nog weigerde over te stappen op CD’s, verhuisde Capcom de Street Fighter-serie definitief naar Playstation, op een enkele handheld- of virtual console-heruitgave na.

Street Fighter op de Nintendo Switch

Kort nadat de Nintendo Switch werd uitgebracht, verscheen echter Ultra Street Fighter II: The Final Challengers (2017). Een exclusieve versie van Super Street Fighter II Turbo HD Remix (2008). Capcom testte ermee of er genoeg interesse in de serie was op de Nintendo Switch. Het spel werd vooral afgerekend op zijn prijskaartje, matige minigame “Way of the Hado” en hoe de Joy-Con niet zo ideaal zijn om deze game mee te spelen. Ik was vooral blij de serie terug te zien op een Nintendo-console, al was het natuurlijk wéér Street Fighter II. Het voelde nogal lui aan vanuit Capcom, dus heb ik deze game nooit gehaald. Niet de handigste manier om je publiek te testen. Toch volgde er snel nóg een Street Fighter-game op de Nintendo Switch.

In Street Fighter 30th Anniversary Collection (2018) vind je twaalf arcade-titels van weleer, waaronder vijf versies van Street Fighter II. Dat is wat overdadig, zeker als je een jaar eerder een soortgelijke prijs betaalde voor slechts één versie van het spel. Toch heb ik deze verzameling wél gehaald. Het speelt inderdaad een stuk beter met een Pro Controller. Jammer dat de beperkte online-ondersteuning nogal tegenvalt. Verder is het best een prima collectie.

Een nieuwe Street Fighter voor Nintendo Switch

Is Street Fighter dan eindelijk écht terug? Kunnen we er nog meer games van verwachten op de Nintendo Switch? Helaas, het is geen zekerheid. Net als veel ontwikkelaars is Capcom momenteel in een fase van heruitgaven terecht gekomen. Gegarandeerde verkopen door nostalgie, tegen niet al te veel extra moeite. Nu is Street Fighter II sowieso al hét boegbeeld van verdienen aan steeds hetzelfde spel, dus wil ik van Capcom vooral graag iets nieuws zien: breng een nieuwe Street Fighter naar de Nintendo Switch! Eentje waar wél echt moeite voor is gedaan!

Er zijn verschillende mogelijkheden om zo’n project aan te pakken. Het publiek van de Nintendo Switch is groot en algemeen genoeg, net als destijds op de Super Nintendo. Als er een moment is om Nintendo weer volwaardig bij de serie te betrekken, dan is het wel nu. Incashen valt intussen nogal op. Niet vreemd dus dat mensen niet wéér voor Street Fighter II willen betalen. Mogelijk brengt iets nieuws meer enthousiasme met zich mee. Als ze Street Fighter IV eens als basis gebruiken is dat al een stap vooruit. Vergeet niet: de 3DS had al Super Street Fighter IV 3D, dus moet het op de Nintendo Switch ook lukken. Technisch is het intussen vast geen probleem meer om bijvoorbeeld Ultra Street Fighter IV te porten.

Het is begrijpelijk dat het nieuwste hoofddeel wordt ontwikkeld voor de modernste consoles, waar de Nintendo Switch helaas niet toe behoort. Helemaal aan het einde van de Street Fighter 6-trailer is echter ook het Playstation 4-logo te zien. Het kost ze misschien meer moeite en tijd, maar een geslaagde Nintendo Switch-versie is niet eens zo onmogelijk. Er zijn wel meer games die succesvol multiplatform uitkomen op het systeem. Als Capcom er een juist geoptimaliseerde uitgave van maakt, wil ik best Street Fighter 6 voor de Nintendo Switch halen! Die Pro Controller heb ik intussen toch al.

Beter gooien ze eens alle remmen los, om een écht unieke Street Fighter voor de Nintendo Switch te maken. Ik ben erg benieuwd met wat voor game Capcom dan komt aanzetten. Het mag ook een spin-off zijn, zolang het maar aanvoelt als een volwaardige Street Fighter-titel. Maak het in een getekende stijl, misschien zelfs cartoonachtig of 2.5D. Kleurrijk! Geef het spel een uniek eigen gezicht en een nieuwe draai aan het concept. Voeg de nieuwste mogelijkheden toe, die in recentere delen standaard zijn geworden. Dan denk ik ook aan een tag-systeem, waarbij je meerdere vechters kunt selecteren per gevecht. Misschien enkele nieuw ontworpen personages (dus niet zoals Evil Ryu of Violent Ken). Tenminste iets nieuws, waarmee Capcom laat zien dat ze het Nintendo-publiek ook serieus nemen.

Op naar de volgende vijfendertig jaar

Toch vrees ik dat Capcom die moeite niet gaat doen. Ze serveren op de Nintendo Switch liever wat ze nog op de plank hebben liggen. De Capcom Fighting Collection is onlangs verschenen en ook daarop is gewoon wéér een versie van Street Fighter II te vinden is. Dit zal vast nog niet de laatste heruitgave van Street Fighter II worden.

Toch is het best prima dat ze het klassieke Street Fighter II in leven houden, als de tijdloze vechtgame-klassieker die het altijd is geweest. Ondanks alles blijft het een stukje nostalgie, waarmee het steeds fijn terugkeren is in de tijd. Zolang ze die gedachte kunnen verkopen, blijven ze de game steeds opnieuw uitbrengen, tot we ooit Ultra Hyper Super Street Fighter II Turbo HD Remix Deluxe: Champion Arcade Edition kunnen spelen. Tot die tijd speel ik nog met regelmaat Street Fighter II, ongeacht welke versie. Op naar nog eens vijfendertig jaar!

Vind jij ook dat het intussen wel tijd is voor een écht nieuwe Street Fighter op de Nintendo Switch? Wat voor spel wil jij dat Capcom er dan van maakt? Vertel ons er meer over, in de comments!