De vier hoofdzonden van Luigi's Mansion 2

Luigi’s Mansion is nooit een enge franchise geweest, maar van Luigi’s Mansion 2 schrok ik toch wel even. Want is er enger: een groot verlaten landhuis vol met geesten of een vervolg op één van de leukste Nintendo Gamecube-spellen dat bijna alles kapot maakt waar het eerste deel voor stond? Nee, dit 3DS-spelletje kon mij op zijn zachtst gezegd niet bekoren. Lees (en huiver) mee waarom, en laten we hopen dat ontwikkelaar Next Level Games deze fouten niet nogmaals maakt…

Suffe spoken

Zeg je ‘Luigi’s Mansion’, dan zeg je karakter, sfeer en een grappige presentatie. Natuurlijk zorgt de angstige Luigi zelf voor heel wat vermaak en daar is deel 2 geen uitzondering op. Wat het eerste deel echter zo memorabel maakte, waren de verschillende soorten spoken die je tegenkwam. Ze hadden stuk voor stuk namen, een beroep én een puzzel om op te lossen om ze uiteindelijk op te zuigen. Wie herinnert zich het danspaar in balzaal nog of de gulzige vreetzak in de eetzaal die je al van ver hoorde kauwen? Niets van dat in Luigi’s Mansion 2 waar dezelfde suffe spookjes continu worden hergebruikt. Het spel heeft wel de productiewaarden, maar niet de ziel.

Het Super Mario 64-syndroom

Luigi’s Mansion 2 speelde zich af in een groot landhuis dat je kamertje voor kamertje verkent. Wat moet je dus niet doen bij een vervolg? Meerdere landhuizen maken waarbij je continu dezelfde kamers opnieuw en opnieuw moet doorlopen! Luigi’s Mansion 2 werkt namelijk met missies en na iedere missie word je gewoon het level uitgeschopt. Er zijn gemiddeld vijf missies per gebied, dus dat betekent dat je minimaal 5 keer door dezelfde gangetjes en kamers loopt per level, enkel om op het punt te komen waar je tien minuten geleden nog het level uit-gebonjourd werd. Super Mario 64 had in 1996 een vergelijkbaar systeem. Laten we hopen dat Next Level Games tegenwoordig een kalender met ‘2019’ erop in hun kantoor heeft hangen.

Matige fetch-quests

Het missie-systeem van Luigi’s Mansion 2 zorgt al voor aardig wat ellende, maar het is de inhoud van de missies die het écht verpestte voor mij. Wat moet je namelijk continu doen in dit deel? Vindt voorwerp X. Soms ligt voorwerp X in 5 delen door het level verspreid. Feest. Het deed me denken aan The Legend of Zelda: Skyward Sword, waarbij omgevingen continu hergebruikt worden, maar dan een stuk minder creatief dan het Zelda-team het deed. Sterker nog: je komt verspreid over vijf Mansions gewoon steeds dezelfde missies tegen. Toen ik bij de vijfde en laatste Mansion WEER gevraagd werd om stukken van een sleutel te verzamelen, heb ik het spel spontaan van mijn 3DS gegooid. Genoeg is genoeg, Luigi’s Mansion 2. Genoeg is genoeg.

Niet bepaald baas.

Ok, hier ga ik open kaart spelen. Luigi’s Mansion stond nooit bekend om supersterke baasgevechten. Deeltje 1 had zowel qua design als gameplay niet de sterkst ontworpen bazen. Maar in Luigi’s Mansion 2 is één van de baasgevechten letterlijk een houten trap. Een trap. Een TRAP. En de baas daarna is een klok. I rest my case.

Gelukkig steekt Luigi’s Mansion 3 volgens Neslihan in ieder geval een stuk beter in elkaar! Iedere franchise heeft zijn dieptepunt, zullen we maar zeggen.