The Nintendo Blessing

Enkele dagen geleden schreef Mink over ‘The Nintendo Curse’. In deze column kaartte hij vooral de onterechte haat aan die Mario Kart 8 Deluxe te verduren heeft. Hoewel de column zeker goede punten aankaart, belandt de tekst uiteindelijk bij de conclusie dat Nintendo maar met een vervelende fanbase te maken heeft. Toch denk ik dat juist het tegenovergestelde waarheid is. Nintendo heeft een uiterst trouwe fanbase die het bedrijf ondanks de talloze domme beslissingen nooit in de steek zal laten.

Nintendo Switch

Ik zal direct met de deur in huis vallen. Lang niet iedereen kan Nintendo’s nieuwste console waarderen. De eerste dagen na release stonden vooral in het teken van beschadigende docks en defecte Joy-Cons. Het meest zorgwekkend vond ik nog alle concessies die Nintendo deed om een hybride console te creëren. Een hoge prijs, vrij zwakke hardwarespecificaties en gimmicky bewegingsbesturing maken dat Nintendo de concurrentie met Sony en Microsoft dit keer totaal uit de weg gaat. Daar komt bij dat de Nintendo Switch op het moment nog nauwelijks interessante games heeft. The Legend of Zelda: Breath of the Wild verscheen ook nog voor de goede, oude Wii U en ik kan me toch niet voorstellen dat 1-2-Switch, Super Bomberman R of Puyo Puyo Tetris nou veel consoles de winkels uit heeft doen vliegen. Ondanks alles kun je een ruime maand na release nog altijd nergens een Nintendo Switch vinden. Dat bewijst genoeg.

Mario Kart 8 Deluxe – het hoofdonderwerp van Minks column – laat ook wel zien dat Nintendo-fans alles als zoete koek slikken. Tot op de dag van vandaag heeft het nieuwe langverwachte Breath of the Wild nog altijd niet meer exemplaren voor de Wii U verkocht dan de HD-remake van Twilight Princess of The Wind Waker. Sterker nog, de heruitgaven van Ocarina of Time en Majora’s Mask voor de Nintendo 3DS verkochten nog eens vele malen beter. Vier remakes in één consolegeneratie, en dan toch zo goed verkopen? Dat kan alleen Nintendo voor elkaar krijgen. Ocarina of Time was in de eerste maanden zelfs het enige wat je voor je Nintendo 3DS kon krijgen. Ter vergelijking: Ocarina of Time 3D verkocht nog beter dan Skyward Sword, The Wind Waker en Majora’s Mask! Hoewel Mario Kart 8 Deluxe waarschijnlijk in staat zal zijn een heel nieuw publiek aan te trekken dan de originele Mario Kart 8, zullen er veel Nintendo-fans zijn die het spel voor een tweede keer zullen aanschaffen. De remaster van The Last of Us sprak echter een geheel nieuw publiek aan op de PlayStation 4; daar zit toch een degelijk verschil. The Last of Us kwam immers aan het einde van de levenscyclus van de PlayStation 3 en hoopt bovendien ook veel oude Xbox 360-spelers over de streep te trekken een PlayStation 4 te kopen.

De rest

Deze discussie gaat echter veel verder dan alleen Mario Kart 8 Deluxe of een nieuwe console van Nintendo. De “nostalgiefactor” plaagt de gehele samenleving en videogames in het bijzonder, omdat veel gamers van vroeger nu niet zo actief meer gamen. Deze nostalgiefactor maakt dat de al lang achterhaalde gameplay van Mario bijvoorbeeld nog altijd miljoenen naar de winkels weet te trekken. Een game als Super Mario 3D World is toegankelijk, eenvoudig en niet ingewikkeld. Zie een game als Tokyo Mirage Sessions #FE, Steins;Gate of Zero Time Dilemma maar eens aan een groot publiek te verkopen. De culturele drempel is eenvoudigweg te hoog, of de inhoud van een verhaal te ingewikkeld om te volgen. Niet voor niets kan iedereen een spel als Candy Crush op zijn telefoon spelen: als de gemiddelde persoon het spelletje binnen twee seconden kan begrijpen en zich niet aan een al te ingewikkeld verhaal hoeft te wagen, bereik je moeiteloos een omvangrijk publiek.

Die nostalgiefactor en eenvoud gecombineerd maken dat Nintendo voor een groot publiek toegankelijk is én veel trouwe fans heeft. Dit verklaart zowel het succes van Nintendo anno 2017 als het gebrek aan derde partijen. In de verkooplijst van Wii U-games duikt er pas op plek 15 als eerste een game op die een derde partij uitgaf: Pokkén Tournament van Bandai Namco. Deze game gebruikt echter de immens populaire Pokémonreeks als uitgangspunt, dus kun je ook Minecraft op de zeventiende en tevens enige plek in de top 20 gebruiken. De bestverkochte Wii U-game – Mario Kart 8 – mag zelfs op de Nintendo Switch nog wat extra geld gaan verdienen voor Nintendo.

Het belangrijkste leerpunt uit deze lijst onthult zich echter pas bij vergelijking met bijvoorbeeld de PlayStation 3-lijst. Hier staat het beruchte The Last of Us pas op plek 20 met slechts drie Sony-titels voor zich. Voor de Xbox 360-lijst geldt dit net zo. Nintendo hoeft maar een kort trailertje van Mario te tonen die zijn pet als springplank gebruikt en iedereen klimt op stoelen of banken. Sony waagt zich dan logischerwijs meer aan nieuwe, nog onbewezen, series. Een nieuwe Uncharted, inFamous of Killzone zou immers nooit de impact hebben van een nieuwe Zelda, 3D Mario of Metroid. Bloodborne, Horizon, DriveClub, Until Dawn en The Order 1886 zijn enkele nieuwe IP’s die Sony uitbracht voor de PlayStation 4, terwijl Nintendo-fans zich nog altijd verschuilen achter Splatoon in dit debat.

Conclusie

Al deze factoren maken dat de Nintendofan de meest loyale fan is in de huidige industrie. Van een Nintendovloek is zeker geen sprake, maar van een Nintendozegen al te meer. Ondanks allerlei beleidsfouten, weinig vernieuwing en vrijwel dezelfde vlaggenschipseries als twintig jaar geleden, verkoopt Nintendo nog altijd games als warme broodjes. De trouwe Nintendofan is groot in getale en mag hier verantwoordelijkheid voor nemen; zelfs als deze fan soms ook wat te zeuren wil hebben.