Het is alweer halverwege april en binnen twee weekjes verschijnt de volgende grote titel voor de Nintendo Switch; Mario Kart 8 Deluxe. Een titel waar ikzelf met gezond enthousiasme naar uitkijk. Wie wil er nou geen draagbare HD-versie van Mario Kart? Juist, de grote klaagzangers van het internet! Die roepen sinds de aankondiging hoe dit een slechte port is. Daar moet ik ze dan altijd gelijk in geven, aangezien het spel allesbehalve een port is.
Om deze discussie goed en wel aan te gaan, vereist een drietal termen verdere uitleg; een port, een remake en een remaster. Wanneer een game een port krijgt, krijg je vrijwel exact dezelfde game op een andere console (ZombiU – Zombi). Een remake zie je wanneer een ontwikkelaar een game opnieuw maakt, geheel van de grond, maar met hetzelfde verhaal / dezelfde gameplay als het origineel (Pokémon FireRed). Als laatste heb je een remaster. Je krijgt vrijwel een identieke game, alleen dan met meer content en (meestal) verbeterde graphics. In deze laatste categorie valt Mario Kart 8 Deluxe; een remaster, aangezien het spel veel nieuwe content biedt in de vorm van de battle modi.
The Last of Mario
Mario Kart 8 Deluxe verschijnt vrij snel in de levenscyclus van de Nintendo Switch en de situatie is vergelijkbaar met The Last of Us voor de PlayStation 4. Deze game werd door veel mensen met enthousiasme ontvangen en het spel werd zelfs als een van de grootste releases voor de PlayStation 4 behandeld door Sony. Niemand klaagde erover dat de game nipt één jaar uit was, de graphics grotendeels identiek waren of dat er geen nieuwe content was. Toegegeven, de gamers namen Sony ook minder serieus en vonden de first party content in het eerste levensjaar van de PlayStation 4 bijzonder matig. Voor Mario Kart 8 Deluxe staat het klaagkoor al in de startblokken, terwijl het spel vrijwel exact hetzelfde doet en op dezelfde manier gebracht wordt als bij de concurrentie.
Mensen zeuren over nieuwe parkoersen die het spel zou moeten bevatten, maar dat zou het spel overduidelijk Mario Kart 9 maken. Dat deze game ooit zal verschijnen – zij het met een andere ondertitel – staat al zo goed al vast. Om een Deluxe-editie te maken van de funracer, is het alleen maar eerlijk dat er dezelfde parkoersen inzitten als het origineel. Mario Kart 8 is door pak en beet negen miljoen mensen gekocht, Nintendo heeft beduidend zijn ogen gericht op (een gedeelte van) die andere 5,992 miljard mensen die de Wii U of Mario Kart 8 niet hebben gekocht. Dankzij de handheld-mogelijkheden van de Nintendo Switch en de battlemodi is het zelfs nog interessant voor de eigenaren van het origineel om het spel aan te schaffen.
Dit is niet de enige situatie die bevestigt dat Nintendo lelijk behandeld wordt door het grote publiek. Ook wordt Nintendo afgerekend op haar slechte online servers, terwijl Nintendo ze als laatste gratis heeft weten aan te bieden. Nu vragen ze er geld voor – minder dan de concurrentie overigens – en blijkt ook dat niet goed te bevallen. Want hoe durft The Big N geld te vragen voor online servers? Ze zijn bij lange na niet goed genoeg, toch? Maar hoe kan Nintendo dit oplossen, behalve door er compensatie voor te vragen om de servers te verbeteren? Het lijkt wel alsof Nintendo niet de kans krijgt zichzelf te bewijzen, aangezien mensen hun mening toch al lang en breed klaar hebben staan. Toegegeven, het is wellicht marketingtechnisch ook niet ideaal verlopen. Nintendo heeft verscheidene statements gemaakt over de onlinediensten, maar een coherent verhaal hebben we nog niet ontvangen. Desalniettemin geven de fans het bedrijf niet eens een kans om het uit te leggen.
Nintendo lijkt met de nieuwe hybride console een nieuwe beleidsweg in te slaan: het gaat meer de concurrentie achterna dan voorheen. Wellicht is dat ook maar goed ook, want de “Nintendo-fans” zijn stiekem al jaren teleurgestelde volwassen baby’s die blèren als hun ultieme gamewens niet uitkomt. Zo roepen “fans” al jaren dat ze willen dat Nintendo nieuw leven blaast in games als Metroid en Star Fox. Verschijnt er dan van beide een titel in het jaar 2016, dan is iedereen op zijn teentjes getrapt dat het niet precies is wat ze wilden. Dan willen ze een Metroid “zoals vroeger” en ik kan je garanderen dat zodra een ouderwetse Metroid het levenslicht ziet, niemand het spel koopt omdat het “meer van hetzelfde” is.
Nintendo heeft het allesbehalve getroffen met haar fanbase die uiteenloopt van zeurderige conservatievelingen die verandering haten tot gamers die wachten op het onconventionele, maar dan toch weer terug willen naar het bekende. Als Nintendo naar deze groepen luistert, krijgen we een dystopie. Gelukkig is er één grote groep die ik nog niet heb genoemd, de echte kern van Nintendo’s fanbase; de zwijgende levensgenieter. De speler die geen onrealistisch beeld heeft van zijn invloed op het bedrijf, die weet dat de Japanse grootmacht zijn best doet om spelers uit zijn drukke bestaan te rukken en van een glimlach te voorzien.
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!