Ys VIII: Lacrimosa of Dana

Oorspronkelijk een titel voor de PlayStation Vita in 2016, inmiddels ook een mooie toevoeging aan de bibliotheek van de Nintendo Switch; Ys VIII: Lacrimosa of DANA verscheen eind vorige maand en daarmee is de Nintendo Switch weer een RPG rijker. Het spel verscheen echter in relatieve stilte. Niet heel verrassend voor een twee jaar oude heruitgave die op competitie stuit van Octopath Traveler, de exclusieve RPG die door Nintendo in de spotlight werd gezet. Het mag dan begrijpelijk zijn, tegelijkertijd is het ook doodzonde, want Ys VIII: Lacrimosa of Dana stijgt boven menig RPG uit en mag zich met recht één van de betere RPG’s noemen die je op Nintendo Switch aantreft.

Adol Christin is een doorgewinterde avonturier. De roodharige vechtersbaas ken je wellicht wel uit eerder Ys-games. In Ys VIII: Lacrimosa of DANA staat hem wederom een groots avontuur te wachten. Adol reist aan boord van de Lombardia, een passagiersschip onderweg van Xandria naar Eresia. Langs deze route bevindt zich het eiland Seiren, bekend uit mythes en legendes. Het verhaal gaat dat eenieder die zich nabij dit eiland begeeft, voor altijd verdwijnt. Nog nooit is iemand levend van het eiland vandaan gekomen. De wateren rond dit eiland worden ook de Lombardia noodlottig, wanneer een gigantisch zeemonster opduikt en het schip verslindt.

Adols avontuur begint wanneer de Lombardia tot zinken wordt gebracht.

Het volgende moment begeeft Adol zich helemaal alleen op een kust van, wat later blijkt, precies dat gevreesde eiland: Seiren. Het is vanaf dit prille begin dat duidelijk wordt waar de nadruk op ligt in deze avontuurlijke RPG. Je houdt je vooral bezig met het verkennen van het eiland en ontdekken van nieuwe, bijzondere plekjes. Zodoende treft Adol al snel één van de andere aangespoelde schipbreukelingen. Zodra uiteindelijk een groepje overlevenden elkaar heeft gevonden, besluiten de castaways een dorpje op te zetten.

Castaways verenigt u!

Samen gestrand op het eiland besluiten verschillende personages, waaronder Adol, Laxia en de kapitein van de Lombardia om de handen ineen te slaan, en ze richten Castaway Village op. Ze hebben immers een gemeenschappelijk doel: overleven en zo snel mogelijk het eiland ontvluchten. Zoals het een avonturier betaamt, krijgt Adol de taak om zich bezig te houden met het verkennen van het eiland en op die manier meer castaways te vinden. Het exploreren van het eiland is vooral een leuke bezigheid en met elke castaway die je vindt, leeft het dorp meer op én speel je nieuwe mogelijkheden vrij. Nagenoeg alle personages hebben wel een vaardigheid die uitstekend van pas komt in het jonge dorpje. Kathleen komt bijvoorbeeld uit een familie van smeden, waardoor ze als geen ander in staat is om wapens en bepantsering voor Adol en zijn metgezellen te maken. Hoe meer schipbreukelingen je hebt gered, hoe meer delen van het eiland je kunt verkennen. Het ligt namelijk vol met obstakels die alleen geruimd kunnen worden met een minimum aantal mensen, wat ervoor zorgt dat de spelwereld zich langzaam maar zeker voor je opent. Daarbij zorgt dit er ook voor dat je terugkeert naar eerder bezochte gebieden.

Stuk voor stuk hebben de vele personages ook een goed uitgewerkte eigen persoonlijkheid met typische eigenschappen die door de game heen blijven terugkomen. Zo maak je kennis met de mysterieuze Hummel en kruist je pad met dat van de altijd enthousiaste Ricotta. Terwijl het verhaal vordert zie je sommige personages ook duidelijk ontwikkelen. Bovendien ontstaan uit noodzakelijke samenwerking de meest onwaarschijnlijke vriendschappen. Veel personages hebben een interessant verhaal te vertellen en beetje bij beetje kom je steeds beter te weten wie al die mede-lotgenoten toch zijn. Sidequests functioneren onder andere als een manier om beter kennis te maken met de verscheidene karakters. Deze quests zijn overigens bijzonder gevarieerd en het is altijd een plezier om ze uit te voeren.

Little Paro

Het eiland Seiren is niet voor niets een beruchte plaats. Het wemelt er van de monsters die weinig goeds in de zin hebben. Het komt dan ook geregeld voor dat Castaway Village wordt belaagd door woeste krabben, giftige schorpioenen en hongerige wolven. Wanneer Adol het eiland verkent gebeurt het daarom wel eens dat je onderbroken wordt door de eigenzinnige papegaai Little Paro. Deze bonte vriend ontwikkelt zich al snel tot het berichtenmedium tussen het dorp en Adol. Al fladderend krijst hij dan “Emergency! Many beasts, many beasts! Castaway Village, Castaway Village!” Je krijgt dan de mogelijkheid om een Raid uit te voeren, waarbij je het dorp verdedigt tegen diverse golven vijanden. Dit biedt de nodige variatie in het spel. Hetzelfde geldt voor Hunts en nachtelijke verkenningen, waarbij je respectievelijk een gebied ontdoet van monsternesten en een eindbaas, en een gebied ’s nachts doorspit op zoek naar bepaalde monsters of voorwerpen.

Break!

Maar wat is een RPG zonder combat? Gelukkig zit het daar ook wel goed met Ys VIII. Tijdens je ontdekkingstochten en diverse side quests op het eiland kom je onherroepelijk een hoop gespuis tegen: van kleine aapjes tot reuzekrabben. Het gevechtssysteem dat Ys VIII hanteert is bliksemsnel en gemakkelijk op te pakken. Je valt aan met de a-knop en kunt vervolgens vier speciale aanvallen gebruiken – die je vooraf kunt kiezen uit de reeds vrijgespeelde skills. Met een druk op de y-knop switch je vliegensvlug van personage, en dit is van groot belang. Allereerst omdat elk van de vrienden anders speelt – Sahad is bijvoorbeeld traag maar extreem krachtig, terwijl Laxia het meer van snelheid moet hebben – maar meer nog omdat vijanden één van drie zwaktes kunnen hebben, die overeenkomen met het type aanvallen van je avonturiers. Door te profiteren van deze zwakke plekken kan je een monster breken, waardoor opvolgende aanvallen vele malen krachtiger worden. Dit is nog niet alles; Adol en zijn makkers kunnen ook aanvallen ontwijken en blokkeren, waardoor vijanden tijdelijk vertragen zodat je een hoop schade kan veroorzaken. Om het af te maken gooit Ys VIII naast Break nog vele andere status effecten in de mix, zoals Burn en Paralysis. Dit alles maakt het geheel ondanks de lage instapdrempel tot een vrij complex geheel als je wil profiteren van alle mogelijkheden. Maak je echter niet teveel zorgen om de moeilijkheidsgraad: deze is voortdurend te verstellen (tenzij je begint op het allerhoogste niveau) en bovendien is grinden nagenoeg overbodig.

Wonderschoon

De spelwereld van Ys VIII herbergt tal van mooie gebieden en bijzondere plekjes. De designs van de omgevingen en vooral ook personages zijn piekfijn en daarmee is het spel een lust voor het oog. De vele locaties op het eiland zijn gevarieerd in hun uitstraling en huisvesten natuurlijk een scala aan monsters van allerlei formaten. Je doorkruist zonnige stranden, een dichtbeboste jungle en een schitterend hooggebergte, allemaal mooi vormgegeven.

Helaas heeft het spel op de Nintendo Switch van tijd tot tijd wel te maken met een dipje in zowel resolutie als framerate. Wanneer je uitkijkt over een uitgestrekt gebied wordt die oh zo mooie wereld toch net wat minder scherp getoond, en in een gevecht met veel vijanden wil het wel eens gebeuren dat je het even moet doen met wat minder beeldjes per seconde. Dit vormt echter het enige smetje op een verder meesterlijke game, want ook op het gebied van audio doet het spel alles goed. De soundtrack is subliem en bevat veel toffe en uiteenlopende stukken. De muziek voedt vooral de sfeer van het moment. Vaak straalt de muziek van avontuur, maar op andere momenten kan het ook erg duister, of juist sereen zijn.

Conclusie

Ys VIII: Lacrimosa of DANA is een game die nagenoeg alles goed doet. Het is een RPG in de puurste zin van het woord, met een brede cast aan personages, elk met hun eigen vaardigheden en interessante geschiedenis. Het spel biedt prachtige omgevingen om te doorgronden, terwijl je zoekt naar verloren schipbreukelingen en een grootser, overkoepelend mysterie ontrafelt. Met een meesterlijk systeem voer je razendsnelle gevechten om zo optimaal gebruik te maken van de sterktes van je teamgenoten. Het is jammer dat het spel zichzelf grafisch niet altijd staande weet te houden, maar desondanks hebben we het hier over een absolute topper; een parel tussen de RPG’s die je op Nintendo Switch aantreft.