Ys IX: Monstrum Nox - Pure Kwaliteit

De Ys-serie is een beetje de verloren zoon van de JRPG’s. Iedereen kent Final Fantasy, sommige mensen kennen Dragon Quest en Tales nog wel, maar Ys? Ys blijft onder de radar. Zonde, want deze actievolle JRPG-serie levert al sinds de jaren ’80 kwaliteit. Kwaliteit die met Ys IX: Monstrum Nox een dermate hoog niveau bereikt, dat ik deze game kan aanraden aan alle Switch-eigenaren met een lust voor actie en avontuur.

In Ys stap je in de schoenen van de roodharige zwaardvechter Adol Christin, die in elk deel weer een stukje ouder wordt. In deeltje IX is hij 24 en worden hij en zijn gespierde kameraad Dogi direct aan het begin van de game onder valse voorwendselen gearresteerd bij aankomst in Balduq. Een stad die niet geheel ontoevallig bekendstaat om zijn gigantische gevangenis. Daarnaast wordt Balduq geteisterd door demonische monsters, politieke machtsspelletjes en een hele sloot aan mysteries. Genoeg voer dus, voor uren aan episch RPG-vermaak.

Mysterieuze gevangenis
Nieuwkomers hoeven daarbij niet te vrezen: elk deel in de Ys-serie vertelt een losstaand verhaal, zo ook deel negen. Er zitten wat leuke verwijzingen in voor fans van de oude titels, maar verder was het voor mij als Ys-newbie allemaal prima te volgen. Alles draait namelijk om Balduq, diens bewoners en de mysterieuze, gigantische gevangenis waar deze stad omheen is gebouwd.

Natuurlijk breekt Adol uit deze gevangenis en dit vormt een vlotte en actievolle tutorial om aan de gameplay te wennen. Je praat met personages en sluipt, springt en vecht je een weg door het complex heen.  Adol komt er echter niet helemaal ongeschonden uit, want dankzij een mysterieuze vloek is hij in een Monstrum veranderd. Dat klinkt erger dan het is, want in feite krijgt hij een demonisch alter-ego met vreemde krachten. Krachten die goed van pas komen bij het verkennen van de uitgestrekte straten, daken en dungeons van Balduq.

Fantastische sidequests
Ys IX is gestructureerd als een boek en ieder hoofdstuk volgt ongeveer dezelfde opzet. Je begint met verkennen van een nieuw vrijgespeeld gedeelte van de stad. Dankzij je Monstrum-krachten kun je al snel tegen muren omhoog lopen of flinke stukjes zweven, wat het navigeren echt super vlot en leuk maakt. Naast diverse optionele collectibles is je doel vooral het vinden van personages om main of side-quests mee te beginnen. Deze staan handig en duidelijk gemarkeerd op de kaart zodat actie nooit ver weg is.

Met het voltooien van deze quests verdien je punten en wanneer je er genoeg hebt verzameld, gaat het verhaal weer verder. Dat betekent dus dat side-quests naast toffe rewards ook altijd bijdragen aan je progressie. Hoe, wanneer en welke van deze sidequests je doet is tegelijkertijd volledig aan jou. Het geef je redelijk wat vrijheid om je eigen weg te vinden door Ys IX, maar toch zou ik aanraden om zoveel mogelijk quests te doen. Niet alleen speel je extra goodies en zelfs gebieden vrij, ook zijn de side quests stuk voor stuk fantastisch.

Misschien ben je uit ander titels quests gewend van het kaliber ‘verzamel twintig blaadjes en breng ze terug’, maar Ys zegt nee. Als in ‘“nee, ga weg met die suffe shit”. In Ys begint een side quest bijvoorbeeld met een louche vrouw in een bar die je vraagt om een medicijn te testen. Wanneer je ‘ja’ antwoord, raak je bewusteloos en wordt je wakker in een kerker onder de bar. Het is nu aan jou om deze optionele mini-dungeon te verkennen en deze oplichtster te vinden voordat ze er met een verborgen fortuin vandoor gaat. Lukt je dat? Dan mag je deze dame toevoegen aan je bondgenoten en kan ze voortaan medische drankjes brouwen die jou sterker maken!

Verslavend vechtsysteem
Heb je eenmaal genoeg punten verzameld, dan opent zich een nieuw portaal naar de Monstrum Nox. In deze demonische dimensie verlicht door bloedrode manen moet je samen met andere Monstrums knokken voor je leven. Hier komt het verslavende vechtsysteem waar Ys om bekendstaat om de hoek kijken. Ys werkt namelijk niet met turn-based battles, maar meer als Zelda. Direct klappen uitdelen, blokken en wegrollen dus. Uiteindelijk krijg je in Ys IX tot zes personages onder de knoppen, waarvan je er drie op ieder moment (zelfs mid-combo!) kunt wisselen.

Het belangrijkste is dat dit heerlijk werkt. Je hebt een knop om te hakken, eentje om weg te rollen en vier special moves gekoppeld aan de face buttons terwijl je de R-knop inhoud. Het is super toegankelijk en bevat tegelijkertijd voldoende diepgang. Je personage beweegt snel, maar niet te snel. Het is allemaal goed te volgen en wordt (op Normal) pas écht enigszins uitdagend bij de vele epische baasgevechten die je te wachten staan. Het brede scala aan personages en special moves bieden daarbij genoeg variatie om combat de hele game lang een feestje te maken.

This battle system is pure, distilled FUN #YsIX #NintendoSwitch pic.twitter.com/sgKmQ1SyaQ

— Mitch van de Vorst (@mawvorst) July 15, 2021

Met het overleven van de Monstrum Nox speel je weer een nieuw stukje van de kaart vrij en niet zelden zal deze een dungeon bevatten. Die zitten tjokvol met schatkisten, kleine puzzels, vijanden en de epische bosses waar ik het eerder over had. Ze zijn stuk voor stuk erg leuk, nooit te lang en dagen je uit om je Monstrum-powers creatief in te zetten om elk hoekje en gaatje uit te kammen. En altijd word je voor deze extra moeite beloond met een item waar je ook écht iets aan hebt.  Dat is de kracht van Ys IX: het verspilt geen moment je tijd en beloont je uitbundig.

Chillen in de bar
Na iedere dungeon-escapade mag je gelukkig even relaxen in je eigen bar. Adol en Dogi zijn namelijk undercover gegaan en hebben een oud gebouw als bar ingericht. Dit is in feite je basis en gedurende de game wordt deze steeds meer gevuld met personages, wat nog een extra incentive is om zoveel mogelijk quests te doen. Al deze personages bieden skills, winkeltjes en andere voordelen die je anders gewoon mist. Daarnaast zijn ze ook gezellig en stuk voor stuk bovengemiddeld goed geschreven voor een JRPG.

De meeste personages zijn verrassend volwassen, hebben interessante flaws en meer dan slechts één karaktereigenschap. Er zitten een aantal anime clichés in, zoals de arrogante kerel die leeft om te vechten. In een Tales game zou deze gast waarschijnlijk vijftien uur lang de domme impulsieve lomperik uithangen voordat hij groeit als persoon, dus ik voelde de bui al hangen. Maar gelukkig: in Ys duurde het welgeteld nog geen uur. Geweldig, meer van dat, JRPG-ontwikkelaars!

Visuele tekortkomingen
Het voor JRPG-begrippen volwassen verhaal sluit goed aan bij de vlotte en gebruiksvriendelijke designkeuzes die door de hele game zijn verweven. Alles, maar dan ook echt alles, gaat snel als je dat wil. Fast travel? Vrijwel vanaf het begin beschikbaar en je kan zelfs vanuit huizen warpen naar een specifieke verdieping(!) van een dungeon. Items kopen? Er is een speciaal meisje in de bar dat iets kan bestellen uit iedere winkel waar je ooit geweest bent. Laadtijden en cutscenes? Over het algemeen kort en to the point. Je voelt je af en toe ronduit verwend als speler.

Minder royaal voelen de graphics en framerate. Ys is helaas nog steeds een budget-serie en daardoor schrik je wel even als je voor het eerst in Balduq rondloopt. Deze grote stad kent simpelweg weinig details, platte belichting en helaas soms ook flinke framedrops, met name in handheld-modus. De personages en indoor-gebieden zien er acceptabel en soms zelfs goed uit. En vergeleken met titels als Fire Emblem en Pokémon is Ys zo lelijk nog niet, maar je doet er wel goed aan om met de juiste verwachtingen te starten.

Conclusie
Ys IX is maakt ondanks de verouderde graphics indruk met ontzettend lekkere combat, heerlijke exploration, een intrigerend verhaal en memorabele personages. De nieuwe Monstrum-krachten shinen en maken de game een stuk dynamischer en gevarieerder dan de vorige delen. Alle elementen komen niet alleen goed samen, maar de uitvoering is consistent uitmuntend. Dit is voor zowel nieuwkomers als Ys-veteranen een van de beste RPG’s op de Nintendo Switch.