What Remains of Edith Finch: een unieke ervaring

Na een druilerig en regenachtig weekend vroeg een collega aan mij of ik ‘What Remains of Edith Finch’ al had gespeeld op de Playstation 4. Het zou een prachtig verhaal zijn, maar wel kort. Tot mijn geluk bleek dat de game ook recent is uitgekomen op de Nintendo Switch, al had ik er nog nooit van gehoord. Als groot fan van verhalende games ben ik onmiddellijk in het spel gedoken, al was ik nog steeds niet voorbereid op wat er op me af ging komen…

What Remains of Edith Finch is het type spel waarover nog wel eens discussie wordt gevoerd. Is het nou een game of is het een interactief verhaal? Het valt wat mij betreft onder ‘walking simulator’ of ‘interactieve fictie’. Hokjesdenken terzijde, What Remains of Edith Finch draait om het verhaal en dat is zonder twijfel ontzettend goed verteld.

Je speelt als Edith Finch, een meisje dat een bezoek brengt aan haar leegstaande ouderlijk huis waar ze jaren niet is geweest. Al wandelend in en rondom het huis ontrafel je beetje bij beetje waarom alles er nog bij ligt alsof er gisteren nog mensen waren en wat er met al je familieleden is gebeurd. Deze raamvertelling is eenvoudig in opzet, maar groots in uitvoering. En dat vond ik niet alleen: de game is uitgeroepen tot beste game tijdens de 2018 BAFTA Game Awards, en winnaar van de prijs voor het beste verhaal op de GDC 2018 Choice Awards, 2018 SXSW Gaming Awards en The Game Awards 2017.

Spannende verhalen

De verhalen van de familieleden omspannen drie generaties, waarvan alle leden (behalve jij) tot een vreemd of tragisch eind zijn gekomen. Er rust namelijk een vloek op de familie, waardoor niemand gewoon rustig kan sterven van ouderdom. Ik begon het spel in handheld-modus, omdat mijn Nintendo Switch nog op de bank lag en ik te lui was om hem in de houder te plaatsen. Na twee minuten spelen was ik er echter al van overtuigd dat ik dit verhaal op het grote scherm wilde beleven. Het huis waar ik op af liep was onheilspellend, vreemd en fascinerend. What Remains of Edith Finch is geen horrorgame, maar om dat grote, lege huis binnen te stappen bezorgde mij de kriebels.

Series of unfortunate events

Het hele spel voelt aan als een liefdesbaby van schrijver Lemony Snicket (Series of Unfortunate Events) en regisseur Tim Burton (The Nightmare Before Christmas, Charlie and the Chocolate Factory). Je valt van de ene gevoelswereld in de andere: bevreemdend, onheilspellend, fascinerend, sfeervol, absurd. Al lopende verschijnt in het scherm tekst die Edith denkt of vertelt. Deze tekst geeft je ook een zetje in de juiste richting, zodat je soepel en zonder onderbrekingen het verhaal kunt doorlopen. Dit is prachtig gedaan: soms vallen de letters op de grond waar je loopt, soms verdwijnen ze vanzelf in de lucht. Het is op een mooie manier verweven met de wereld.

Hier en daar kun je dingen nader bekijken om meer te horen over het leven van Edith zelf, maar het draait vooral om de rest van de familie. In de oude slaapkamers van al die familieleden vind je dingen als brieven en dagboeken, die je terugsturen in de herinnering van de betreffende persoon. Al die verhalen zijn op unieke manieren vormgegeven, zowel qua uiterlijk als qua gameplay. Zo lees je een klassieke comic over de tragische dood van kindersterretje Barbara, of zie je de wereld door een fotocamera bij je jagende oom. Zelden zie je aankomen wat er gaat gebeuren. Of er echt een vloek op de familie rust, of dat er een algeheel probleem is van psychische problematiek, wordt in het midden gelaten. Dat maakt het hele verhaal extra krachtig. Geloven de familieleden zelf zó in de vloek, dat ze zichzelf de dood in jagen? Zijn er veel tragische ongelukken gebeurd, waar een uitleg voor verzonnen is?

Korte gameplay

Het enige nadeel van What Remains of Edith Finch is de korte gameplay: na drie of vier uur heb je het hele verhaal gezien/gelezen. Daarna kun je de herinneringen van de familieleden nog eens los doorspelen zonder de zoektocht door het huis, maar ik denk dat ze meer indruk maken in de setting van het verlaten huis. Van kinderkamers met teddyberen, astronautenthema’s en badeendjes, tot volwassenen met grootse dromen en hobby’s. Het verhaal maakt absoluut indruk en meer tragische doden was wat mij betreft niet nodig, maar het spel heeft met €19,99 wel nog een redelijk stevig prijskaartje voor zo’n korte game.

Conclusie

What Remains of Edith Finch bevat een prachtig verhaal, dat door de unieke opzet en combinatie van vertelstijlen echt indruk maakt. Hoewel je van elk verhaal in principe weet hoe het afloopt (of eigenlijk dát het afloopt), weet het je telkens te verrassen door een compleet andere invalshoek te hebben. Het enige jammere is de korte speelduur gecombineerd met een wat hoger prijskaartje, maar dit is wel zo’n game die je gespeeld wilt hebben.