Tinykin - Klein maar o zo fijn

Er kan gezegd worden dat wij tegenwoordig leven in een ware 3D-platformer-renaissance. Met name sinds 2017 hebben we een enorme influx aan nieuwe games gezien die proberen om de 3D platformer van de jaren ‘90 te innoveren en te vernieuwen. Niet alleen hebben we dit gezien bij Nintendo met games als Super Mario Odyssey en Kirby en de Vergeten Wereld, maar ook indie makers zijn druk aan het experimenteren in dit genre. Moderne klassiekers als A Hat in Time, Neon White, Blue Fire en Demon Turf laten zien dat dit genre nog barstensvol nieuwe ideeën zit. Wat mij betreft mag Tinykin ook aan deze lijst worden toegevoegd. Een strakke, charmante én creatieve 3D platformer die een must is voor fans van dit genre.

Kort door de bocht kan je Tinykin omschrijven als een 3D platformer gecombineerd met Pikmin. Je speelt als Milodane, die met zijn ruimteschip crasht in een huis, waarin hij minuscuul is. In dit huis wonen allerlei insecten die een hele samenleving hebben gebouwd. Het duurt niet lang voordat Milo de bijzondere Tinykin tegen komt. Dit zijn kleine wezentjes die hij kan aansturen om hem te helpen om de zes onderdelen te vinden van een machine die ontworpen is door de mysterieuze Aldwin. Deze Aldwin is als een god voor de insect-bewoners van het huis, die inmiddels in de verschillende ruimtes allemaal tempels en constructies aan hem hebben toegewijd. Rennend, klimmend en springend is het aan Milo om de machine te repareren en een weg naar huis te vinden.

Het is niet pikmin

Een eerste blik op screenshots van Tinykin laat je misschien denken dat dit een game is zoals Pikmin. Hoewel de vergelijking voor de hand ligt is de game absoluut geen real-time-strategiespel. De Tinykin zijn verspreid door ieder level en gebruik je om simpele taakjes uit te voeren. Iedere kleur Tinykin heeft een unieke eigenschap. Zo zijn de roze mega sterk en kunnen ze objecten verplaatsen of deuren openen. De rode Tinykin zijn explosief en kan je gooien naar objecten om kratten en obstakels te breken. Mijn favoriet zijn de groene Tinykin, die op elkaars schouders klimmen om een lange ladder te vormen. Hoe meer je er weet te verzamelen hoe hoger de ladder wordt. Tinykin’s gameplay is daarom niet echt gericht op het behalen van specifieke doelen binnen een bepaalde tijd, maar om de krachten van de Tinykin in te zetten om deze levels te verkennen.

It’s a small world

Het zijn juist die levels die de show stelen. Milo is niet veel groter dan een doorsnee insect en dit maakt de spelwereld een plezier om te verkennen. Van reusachtige meubels als kasten, stoelen, banken en tafels tot aan huishoudelijke objecten als een televisie, piano, douche en vaatwasser. Vrijwel elk aspect van een level is interactief en kan je van binnen en buiten volledig verkennen. Onderweg voltooi je quests voor andere bewoners van de wereld, die je belonen met verzamelobjecten voor in het museum of je helpen om één van de onderdelen van de machine te krijgen. De levels zitten barstensvol met kleine stukjes larva-honing, die je kan verzamelen voor meer bubbels. De bubbel fungeert als een glider en als je meerdere bubbels hebt kan je langer blijven zweven in de lucht. DIt maakt het verzamelen van de honing niet alleen leuk, maar ook heel waardevol. Zeker omdat je deze bubbels nodig hebt voor specifieke quests.

Ik was erg gecharmeerd van het level-ontwerp en kreeg direct flashbacks naar één van mijn favoriete jeugd-games, Toy Story 2: Buzz Lightyear Komt je Redden. Tinykin weet heel veel van dezelfde elementen fantastisch te verpakken en verbetert zelfs dingen die Toy Story 2 nooit had kunnen doen. Een groot voordeel is het soarboard, een stuk zeep dat aanvoelt als de spinner uit The Legend of Zelda: Twilight Princess, en dat je kan gebruiken om snel rond te reizen. Niet alleen verhoogt dit het tempo waarin je kan rondreizen door de levels, maar je kan er ook mee grinden op de randen van objecten om zo nog meer snelheid op te bouwen. Als je eenmaal shortcuts vrijspeelt is het ook super makkelijk om na een val snel terug te komen naar het punt waar je eerst was. De wereld van Tinykin is perfect afgesteld op de krachten van de Tinykin en Milo zelf. Zo zijn alle levels in Tinykin onderling met elkaar verbonden en moet je echt via de gang reizen naar levels als de badkamer en de speelkamer. Dit laat de wereld heel compact aanvoelen, zeker omdat sommige personages die je ontmoet hierdoor ook beginnen te reizen tussen de verschillende locaties. De game weet hiermee gewoon een super charmante en goede loop aan te snijden die het spel een genot maakt om door te spelen. De game duurt ongeveer tien uur, maar weet die tijd simpelweg perfect te benutten. Hierdoor zie ik mij in de toekomst echt nog terugkeren naar Tinykin.

Meer dan Mario128

De Nintendo Switch-versie van Tinykin is gelukkig prima te spelen. De game maakt een verbluffend goede eerste indruk op de hardware en zeker in de eerste drie levels draaide de game als een zonnetje. Echter toen de verschillende Tinykin samenkwamen in de latere levels en die levels ook nog een stuk groter werden, begon de performance merkbaar te haperen. De game dipte van de consistente 30 fps, naar beneden de twintig, Ik weet ook niet zeker of het mijn controllers waren, maar soms leken latere inputs ook niet altijd even goed te registreren. Met name tijdens het gebruik van het soapboard leek ik soms van bepaalde shortcuts af te vallen. Desondanks bleef ik mij vermaken met het spel en de game maakt regelmatig automatische saves aan. Ik had dan ook geen bezwaar ertegen om de game voor de volle 100% uit te spelen.

Conclusie

Tinykin is misschien niet helemaal perfect op de Nintendo Switch, maar dat maakt het niet een minder geweldig spel. De game is enorm toegankelijk en ik denk met name dat dit een geweldige 3D platformer is voor zowel nieuwe spelers als voor oudere spelers die op zoek zijn naar dat gevoel wat een Super Mario 64 of Banjo-Kazooie hen gaf. De eerste indruk mag misschien zijn als Pikmin, maar de charmante levels, schrijfstijl en het ontwerp van de personages geeft Tinykin echt een eigen identiteit. Het einde hint naar een toekomst voor deze serie en ik hoop dan ook zeker dat de makers daar de kans voor krijgen. De game lijkt misschien wat klein, maar mag je absoluut niet over het hoofd zien!