This Is the Police

Met This is the Police brengt Weappy Studio je terug naar de jaren ’40 om de misdaad te bestrijden. De lijn tussen goed en kwaad vervaagt in de keuzes die je zal maken en je eigen normen en waarden moeten soms plaatsmaken voor het belang van de burgers, of juist niet. Regelmatig kom je in This is the Police in situaties terecht waar de moreel juiste beslissing niet altijd voor handen ligt.

Omdat een miljoen te mainstream is

In This is the Police speel je als de 60 jaar oude Jack Boyd, de cynische politiechef die Freeburg moet bewaken. Hij moet nog zes maanden doorwerken voordat hij eindelijk pensioneert van zijn lange loopbaan in de naam der wet. Nu pas nadenkende over zijn toekomst, besluit hij dat een half miljoen zal voldoen om zijn oude dagen goed te vertoeven. De deadline van 180 dagen zorgt ervoor dat je eigen belang botst met het belang van de stad of de burgers en zul je elke dag keuzes moeten maken met je pensionering in het achterhoofd.

Halt! In de naam der wet!

Elke dag dezelfde sleur: met een mok koffie in de hand lees je in de krant hoe de media je woorden weer verdraaid heeft. Je start de auto en rijdt naar het werk. Met je pensionering in het achterhoofd start je weer een nieuwe dag – genoeg kans om wat extra’s te verdienen. Je bekijkt je ploeg die vandaag paraat zal staan en begint te reageren op mensen die het alarmnummer bellen. Bij elke melding krijg je een omschrijving en mag je beoordelen hoeveel agenten je erop afstuurt. Zo zou een uit de hand gelopen feministenprotest maar een paar agenten nodig hebben, terwijl je voor een gewapende overval vier agenten en een ME-team kan sturen. Hier mag je zelf bepalen hoeveel agenten je kwijt wilt aan de situatie. Dit geeft echt het gevoel dat je zelf de controle houd en maakt elke beslissing erg spannend. Elke agent heeft zijn eigen niveau, dat zijn of haar succes beïnvloedt. Dit niveau stijgt naarmate ze situaties goed afhandelen, maar kan ook omlaag gaan wanneer de misdadiger ontsnapt of een collega wordt neergeschoten.

Some people…

Wanneer je agenten op de melding afgaan, zullen ze pas bij terugkeren weer inzetbaar zijn. Wanneer de kat van dat oude vrouwtje wéér in de boom zit, keren je manschappen na enkele minuten weer terug. Vaker doen zich situaties voor waar je beslissingen moet maken wat de agenten doen. Zullen ze de boeven besluipen, omsingelen of toch wachten op versterking? Dit zorgt voor andere eindresultaten en mogelijk ook voor slachtoffers. Hierdoor moet je goed de mogelijkheden afwegen om de melding te de-escaleren. Naast de levensbedreigende situaties vereisen sommige misdrijven meer onderzoek. Hier stuur je een team van recherches op af om de puzzelstukjes bij elkaar te brengen. De recherches schetsen beelden uit getuigenverklaringen die je chronologisch moet rangschikken. Deze beelden kunnen ook verkeerde informatie bevatten waardoor je deductief vermogen een flinke test krijgt. Wanneer je uiteindelijk de misdaad in beeld hebt gebracht, geeft het erg veel voldoening om de zaak te kunnen sluiten. Alhoewel de recherchezaken je geboeid houden, kunnen de meldingen zelf soms repetitief aanvoelen.

…Just want to watch the world burn

Natuurlijk is het leven van een politiechef in een stad van misdaad en excentrieke politici niet zo eenvoudig. Agenten willen een dagje vrij vanwege ziekte of persoonlijke omstandigheden, en de burgemeester geeft je klusjes of forceert je bewijs te frauderen. Je kan niet alles weigeren want anders draait het stadhuis de geldkraan dicht. Na elk besluit dat de stad aangaat, sta je de pers te woord en mag je de volgende dag in de krant lezen hoe de koppen jouw bewind in twijfel trekken. Later in het spel word je gedwongen de samenwerking aan te gaan met de maffia en het doel van een half miljoen te bereiken. De steekpenningen van de maffia vliegen je om de oren, wat zorgt voor een uiterst zorgvuldige balanceringsact tussen het belang van de burgers, politie, burgemeester, maffia én je eigen portemonnee.

Duistere visual novel

De keuzes die je maakt tegenover de pers en andere belangrijke personen hebben echter geen echte gevolgen voor de verloop van het verhaal. Gelukkig weet het verhaal op zichzelf al boeiend genoeg te blijven. De cutscenes kennen een simplistische stijl waarin Jack Boyd tegen zichzelf en anderen praat. De voice-acting is fantastisch en de grimmige persoonlijkheid van Jack komt goed uit de verf. Samen met geluidseffecten die de getekende scene kracht geven voelt het aan alsof je een audioboek luistert met ondersteunende plaatjes. De scherp gekozen woorden en escalerende situaties druipen van de persoonlijkheid en spanning, wat het verhaal veel interessanter maakt. Ook de muziek tijdens het aansturen van de teams weet met de jazz zoals uit de jaren ’40 je in de sfeer te brengen om misdaden op te lossen. Je kan zelf de grammofoonplaten kopen en ze afspelen naar wens.

Conclusie

Al met al weet This is the Police een indrukwekkende schets te maken van het leven als politiechef. De delicten en misdrijven houden je scherp, maar na genoeg meldingen heb je het gevoel dat je alles hebt gezien. De puzzels die de recherches aanbieden zijn uitdagend en zorgen dan ook voor welkome variatie. Het verhaal kent het een vaste lijn waardoor je eigen keuzes en antwoorden geen impact hebben op toekomstige gebeurtenissen. Een gemiste kans, omdat diverse eindes de replay-waarde van het spel hoger had kunnen maken. Daarentegen weet het juist boeiende scenes te tekenen met een brede woordkeuze en geweldige voice-acting die van de cutscenes een stukje kunst maakt. Als je het gebrek aan variatie in de meldingen en de vaste lijn in het verhaal voor lief kan nemen dan is This is the Police met de grimmige visual novel-stijl absoluut een aanrader.