Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge – De Turtles zijn terug!

Cowabunga! Wie had dat na al die jaren nog verwacht? Een échte nieuwe Teenage Mutant Ninja Turtles-game, die sterk gebaseerd is op de vroegere succesformule van Konami. Op de NES en Super Nintendo heb ik die spellen altijd met enorm veel plezier gespeeld, maar na de 16 bit-generatie was de populariteit voorbij. De tekenfilmserie stopte uiteindelijk en het beat ‘em up-genre raakte op de achtergrond. Jarenlang hebben ontwikkelaars nog tevergeefs geprobeerd om het eerdere succes te evenaren. Met Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge is er dan eindelijk die langverwachte terugkeer én het is een zeer waardige opvolger voor de videogames van toen!

Eind jaren ’80 en begin jaren ’90 zag je de Teenage Mutant Ninja Turtles overal. De tekenfilmserie had van obscure striphelden grote sterren gemaakt, met een gigantische mediafranchise eromheen. Iedere vrijdagnamiddag zond de TROS een nieuwe aflevering uit van je favoriete schildpadhelden. De winkels lagen vol actiefiguren en speelgoed van de vele personages. Er volgden zelfs meerdere speelfilms. De wereld werd gegrepen door de Ninja Turtles-gekte, dus videogames konden daarbij uiteraard niet ontbreken. Mede omdat de serie zich daar uitstekend voor leende, had Konami met hun beat ‘em up-games zeer treffende en populaire videogames over de Ninja Turtles gemaakt.

Welkom terug in de jaren ’90!

Bij mij was het eigenlijk andersom: ik ging de tekenfilm destijds pas écht kijken omdat ik de games zo tof vond. Er volgden meerdere succesvolle tekenfilmseries, maar qua games werd deze populariteit nooit meer gehaald, na omstreeks 1993. Erg jammer, want ik vond die games eigenlijk geweldig. Ik keek dan ook al lange tijd uit naar Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge. Bij uitgever Dotemu en ontwikkelaar Tribute Games blijkt de franchise in goede handen. Het oogt en speelt zoals je mag verwachten, maar tegelijk is het concept ook wat gemoderniseerd.

Het is terug naar de jaren ’90 met deze game! Het flitsende introfilmpje laat je meteen weten met welke versie van de Ninja Turtles je hier te maken hebt. Vervolgens is het spel gelijk prima in vorm, met mooi ontworpen kleurrijke pixel-graphics en uitgebreide animaties. Deze zorgen voor een levendige, expressieve stijl en dragen zeer veel bij aan de toffe sfeer van het spel. Je voelt je meteen thuis als je de oude games kent, maar ook welkom als het allemaal nieuw voor je is.

Net als in de levels, kun je ook in de soundtrack de nodige verwijzingen naar eerdere games en de bijhorende tekenfilmserie vinden. Componist Tee Lopes (Sonic Mania, Streets of Rage 4 DLC, etc.) heeft weer vakwerk geleverd! Het typerende 90’s geluid is terug en de melodieën zitten goed in elkaar, waardoor deze muziek niet had misstaan in de games van toen.

Let’s kick some shell!

Deze game is sowieso nostalgie ten top. Je merkt het meteen zodra je begint te spelen: de vertrouwde soepele en snelle gameplay is onverminderd terug. In een hoog tempo reken je af met een grote variatie aan bekende én nieuwe vijanden, waardoor het spel steeds afwisselend en onverminderd leuk blijft. Ik heb mij dan ook geen moment verveeld, terwijl ik de verschillende vechttechnieken steeds beter onder controle kreeg.

Er zijn zeven vechters om uit te kiezen, waarvan één pas later kan worden vrijgespeeld. Naast een eigen wapenbereik, kracht en snelheid, zijn er per personage wat verschillen. Zo stijgt je vechter in level, naarmate je vaker met hem of haar vecht. Daardoor leren zij meer eigen special moves, krijgen ze een langere energiebalk of starten ze het level met meer levens. De verschillen tussen de personages zijn groter dan voorheen, maar je merkt snel genoeg als wie je het liefst wilt vechten. Soms is het even oefenen. Zo verloor ik verderop in het spel wat vaker, omdat ik de ontwijk-move of oplaadbare kracht-move soms wat over het hoofd zag. Je leert je vaardigheden steeds beter te gebruiken. Toch zijn alle vechters goed gebalanceerd, gevarieerd en fijn speelbaar. Zelf speelde ik met allemaal, maar vooral als Leonardo, Michelangelo en April.

Turtle Power!

Het avontuur begint als de Ninja Turtles, Splinter en April O’Neil op de televisie zien dat de slechte Shredder en Krang snode plannen hebben met het vrijheidsbeeld. Shredder wil wraak en moet dus gestopt worden! Als Bebop en Rocksteady vervolgens het televisiestation van Channel 6 binnenvallen, komen de helden in actie en zetten ze de achtervolging in. Er zijn zestien levels (of afleveringen) verspreid over de stadskaart van New York, allemaal voorzien van één of meerdere eindbazen.

Zoals vaak bij dit soort titels, is ook deze game het leukst om met meerdere spelers tegelijk doorheen te vechten. Het meest ideale is natuurlijk samen met vrienden op de bank, maar je kunt ook online mensen uitnodigen of het spel zelf teamgenoten laten zoeken. Omdat je dan met maximaal zes spelers tegelijk kunt vechten, wordt het vanzelf een prettige chaos. Toch zit het spel ook met minder spelers of in je eentje vol met plezier!

Juist omdat de actie zo vermakelijk is, ga je razendsnel door de levels heen. Eerlijk is eerlijk: van mij had het verhaal best nog wat langer mogen voortduren, met nóg meer levels. Het is met beat ‘em ups altijd een beetje uitkijken voor herhaling. Het mag niet eentonig worden, maar gelukkig bevat deze game meer dan genoeg variatie om dat te voorkomen. De lengte van het spel past dan ook wel bij het genre, al voelt het daardoor tegelijk wat kort aan. De story mode is in een paar uurtjes wel te doorlopen, al wil dat niet zeggen dat het spel daarmee meteen over is. Integendeel!

Tonight, I dine on turtle soup!

Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge is een erg toffe ervaring, dus de kans is groot dat je het spel vaker gaat uitspelen. Daar houdt deze game ook rekening mee, dus zijn er meerdere manieren om het te spelen.

Er is nóg een reden waarom de verhaalmodus niet al te lang is: in Arcade Mode speel je alle levels achter elkaar zonder te saven. Dit maakt de ervaring vergelijkbaar met de eerdere games, die ook geen save-functie hadden. Was het spel veel langer geweest, dan werd het uitspelen van de Arcade Mode een wel erg tijdrovend karwei. Het maakt het spel ook moeilijker, mede omdat het aantal levens waarmee je begint alleen kan worden aangevuld door genoeg vijanden te verslaan.

Er zijn drie moeilijkheidsgraden: chill (makkelijk), okay (normaal) en gnarly (moeilijk). “Chill” leek mij niet zo spannend, dus begon ik met “okay”. Hoewel het soms best even pittig werd, was alles op zich redelijk haalbaar. Als je op “gnarly” speelt wordt het spel meteen veel moeilijker, want vijanden richten tweemaal zoveel schade aan. Als je dan ook nog de Arcade Mode op “gnarly” gaat spelen, komt de uitdaging nóg een stuk hoger te liggen. Je hebt behoorlijk wat oefening en controle over je moves nodig, om deze uitdaging tot een goed einde te brengen.

I love being a turtle!

Verder red je verschillende personages, die je vervolgens vragen een bepaald aantal items voor ze te vinden, zoals de dagboeken van Irma of de videobanden van Vernon. Ieder level heeft ook een aantal challenges om je bezig te houden. Soms kosten ze nauwelijks moeite, maar ze kunnen ook behoorlijk lastig zijn, zoals een level uitspelen zonder geraakt te worden. Eigenlijk helemaal niet erg, want de levels zijn leuk genoeg om ze veel vaker te spelen.

Het spel is pas écht klaar als je alle achievements hebt behaald en daar zitten dus nog best moeilijke tussen. Al met al is er dus genoeg te doen in deze game. Ondanks dat is het jammer dat de makers vooralsnog geen DLC in de maak hebben. Meer is altijd welkom, dus wie weet wat de toekomst brengt, maar ik heb mij deze rit uitstekend vermaakt!

Conclusie

Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge is een spel dat ik ook na deze review nog veel ga spelen. Het is volledig in stijl met de vroegere games, maar weet het concept ook enigszins te vernieuwen. De pixelgraphics en animaties brengen alles echt tot leven. Ze dragen sterk bij aan het karakter van de levels en de personages. De soundtrack is ook uitstekend verzorgd, vol aansprekende nummers. Zoals vanouds speelt het snel, soepel en is er genoeg variatie. Hoewel de Story Mode niet heel lang is, heeft het spel genoeg inhoud om jezelf er voor lange tijd mee te vermaken. Alles opgeteld zie ik in Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge eigenlijk de beste Ninja Turtles-game ooit gemaakt, wat een hele prestatie is na alle voorgaande topgames!

Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge kost €24,99 in de Nintendo eShop. Vanaf 27 juli is er een fysieke versie verkrijgbaar. Adviesprijs: vanaf €39,99.