Syberia

Wie kan zich nog herinneren hoe de games rond het begin van dit millennium eruit zagen? Ik herinner mij onder andere Serious Sam, Tomb Raider, Halo: Combat Evolved en natuurlijk Super Smash Bros. Melee en Super Mario Sunshine. Maar er verscheen meer in die periode, veel meer. De 3D-werelden in games kwamen op dat moment in grote getale aanzetten. Aan het begin van het vorige decennium schreef de Belgische striptekenaar Benoît Sokal het verhaal achter Syberia, een game die in 2002 uitgegeven zou worden door Microïds. Syberia is sinds die tijd talloze malen geport en doet nu de Nintendo Switch aan.

Syberia vertelt het verhaal van de Amerikaanse advocate Kate Walker. Zij heeft van haar kantoor de opdracht gekregen om namens een cliënt de contracten voor de overname van een speelgoedfabriek te tekenen en alle zaken hier rondom in orde te brengen. Dit avonturenspel zal al snel een aantal wendingen doorlopen wat de opdracht van Kate ineens flink compliceert.

Valadilène

Wanneer Kate aankomt in het slaperige Franse dorpje Valadilène ziet ze een optocht van automatons die iets voortbewegen wat op een rouwkoets lijkt. De lugubere eerste indruk van een op het eerste gezicht vervallen dorpje presenteert zich. Kate verblijft in het hotel van Valadilène en krijgt hier al direct te horen dat de eigenaresse van de speelgoedfabriek, Anna Voralberg, zopas overleden is. De koppeling met de rouwstoet is snel gelegd. Vanaf hier begeleid je als speler de advocate in haar steeds complexere taak. Je wordt letterlijk van het kastje naar de muur gestuurd terwijl je informatie verzamelt, puzzels oplost en vreemde personages ontmoet.

Syberia draait om het verhaal. Om deze reden zal ik ook niet meer prijsgeven dan strikt noodzakelijk. Laten we het dus eens over de gameplay hebben. Iedereen die een game als Syberia gespeeld heeft in het begin van deze eeuw, kent het systeem waarbij je van statisch decor naar statisch decor loopt. Let daarbij wel op wat je doet met je besturing, want voor je het weet loop je weer terug naar het gebied dat je net verlaten hebt. Dat kan voor ergernis zorgen die bij mij persoonlijk vreemd genoeg als nostalgisch aanvoelde. De taken die je moet voltooien zijn helaas tevens onduidelijk in de zin van de volgorde van uitvoeren. Het kan dus gebeuren dat je aan de andere kant van een gebied staat, waar je pas later in het spel moet zijn. Pure tijdverspilling dus.

Puzzels en onduidelijkheden

De leeftijd van Syberia merk je aan veel zaken. De graphics zijn verouderd, de statische decors zijn heel erg wennen evenals de houterig aanvoelende dialogen. Desondanks is dit de ware charme van dit clockpunk fiction-avontuur. Ik kan het wel waarderen dat een vijftien jaar oude game zonder veel oppoetsen naar een modern platform komt; zeker het tijdloze Syberia. Het verhaal is een sterk geschreven stukje fictie in een zeer speciale omgeving. Alle apparaten en dagelijkse geautomatiseerde voorwerpen worden aangedreven middels het opwinden van veren, het indrukken van knoppen en het plaatsen van tandwielen. Op den duur krijg je het idee dat het einde van de game eraan komt, echter blijkt dat nog maar het einde van het hoofdstuk en heb je nog maar net de inleiding afgerond. Verrassingen te over in Syberia dus. Ik begrijp echter niet waarom Syberia niet gebundeld met het tweede en derde deel naar de Nintendo Switch komt? Een prijs van €29,99 voor een verouderde game verleidt de consument niet bepaald tot aanschaf.

Conclusie

Syberia is een prima eerste iteratie in de trilogie. De verouderde graphics en speelstijl dragen bij aan de sfeer en aan de stijl van de wereld waar het verhaal zich afspeelt: een dermate unieke en waardevolle ervaring voor menig adventure-fan. Helaas werkt de besturing soms niet mee, leidend tot vele ergernissen. Ook zijn sommige doelstellingen vaak onduidelijk en is het ook niet geheel helder welke taak op welke volgt. Tel daarbij op dat de prijs van deze port wel heel erg hoog ligt en je hebt zowel sterke voor- als tegenargumenten om Syberia op waarde te schatten. Persoonlijk kan ik Syberia ten zeerste aanraden aan hen die zich goed voelen bij puzzelavonturen, echter staat hier wel een prijs tegenover.

6.5

N1-score

  • + Goed verhaal
  • + Unieke setting
  • + Diversiteit aan personages
  • - Akelige besturing
  • - Hoge prijs
  • - Veroudering is voelbaar

Like dit bericht:

Recente artikelen

Paper Mario: The Thousand Year Door – Vier uur genieten

0

Hands-on Paper Mario: The Thousand Year Door - Vier uur genieten

25-04-2024

3

Coen

Yooka-Laylee

0

Review Yooka-Laylee

14-12-2017

1

Erik

The Sexy Brutale

0

Review The Sexy Brutale

11-12-2017

0

Redactie

Reageer als eerste!