Storm Boy: The Game

Storm Boy is gebaseerd op een kinderboek uit 1964 en speelt zich af op de kust van Zuid-Australië. Het is een interactieve vertelling van het verhaal. ‘Klinkt goed’, dacht ik, en ik nestelde me op de bank met een hete kop thee. Weet Storm Boy en mooi verhaal neer te zetten? Daar kwam ik akelig snel achter.

Storm Boy is een verhaal over een jongen die een aantal pelikaankuikens redt die zijn achtergelaten op het strand. Eén daarvan heeft na zijn redding geen zin om in het wild terug te gaan en blijft gezellig bij Storm boy wonen. Terwijl je over het strand rent wordt het verhaal (in tekst) verteld, terwijl je zo hier en daar kunt stoppen voor een minigame. Je kunt in tegenstelling tot wat ik verwachtte ook niet vrij rondlopen, maar enkel de control stick inhouden en van links naar rechts lopen. De tekst verschijnt vanzelf in beeld, dus het is op deze plekken wel handig om even stil te blijven staan, anders is het stukje verhaal alweer verdwenen. Een voice-over was hier wel een uitstekende toevoeging geweest.

Het geheel is opgedeeld in hoofdstukken, waarbij ik het idee kreeg dat er stukken waren weggelaten of dat er gewoon rare tijdsprongen in zaten. Hoe dan ook voelde de overgang tussen de hoofdstukken niet helemaal soepel aan. Ben je aan het eind, dan kun je gewoon niet meer verder rennen en gebeurt er niets meer tot je op de A-knop drukt. Dan ga je heel abrupt verder bij een nieuw stuk verhaal. Als er een minigame beschikbaar is verschijnt een icoontje in beeld en met een druk op de A-knop start je hem op. Je kunt ook gewoon verder rennen en het verhaal volgen. Ik kende het verhaal niet, en net toen ik dacht dat ik bijna door de introductie heen was bleek vlak daarna het spel afgelopen. Mijn thee stond nog onaangeroerd op tafel, en het was welgeteld een kwartier later. Dat neemt niet weg dat het een lief en mooi verhaal is, en in die korte tijd wordt er zeker een hoop sfeer neergezet.

Minigames?

Er zitten negen minigames in Storm Boy, waarbij je in het zand kunt tekenen, in de duinen kunt glijden, je pelikaan een bal kunt laten apporteren en in de zee kunt duiken. Zoals je misschien al kunt raden zijn dit geen heel spannende minigames, maar eerder een soort point and click-achtige activiteiten die het verhaal even onderbreken. Ze zijn wel schattig vormgegeven en zelfs in deze korte speeltijd zou ik wel al een pelikaan willen adopteren. De touch-screen besturing werkt netjes, waardoor het geheel zich goed leent voor de Nintendo Switch. Met de knoppen gaat het niet erg soepel, en toen ik vissen aan mijn pelikanen wilde voeren vlogen ze letterlijk alle kanten op.

Een vreemde ervaring

Na het kwartier tot een half uur game-play is het verhaal ten einde en ga je terug naar het hoofdscherm. Hier kun je ervoor kiezen om de minigames nog eens los te spelen, het hele verhaal opnieuw te lezen/spelen of per hoofdstuk het verhaal nog eens te lezen. Ik denk dat dit spelletje heel leuk is voor ouders met jonge kinderen om op een nieuwe manier een verhaaltje voor te lezen voor het slapen gaan. Dan moet je wel snel kunnen vertalen of je kind Engelstalig opvoeden, want een Nederlandse taaloptie is er niet. Wellicht is het beter om alleen de eerste drie hoofdstukken te spelen, want die zijn vriendelijk en vrolijk. Dat het spel €5,99 kost in de Nintendo eShop, vind ik echter totaal onverklaarbaar.

Conclusie

Storm Boy the game is een leuk idee, als het vrijwel gratis beschikbaar was geweest in de eShop. Voor een kwartier aan verhaal is eigenlijk elke prijs wel wat hoog en voor de minigames hoef je het niet te doen (als je ouder bent dan acht). Het is een lief verhaal, met een rustgevende soundtrack; een leuk stukje literatuur, maar voor een game is de uitwerking toch echt te onafgewerkt. Het geheel voelt moeizaam en als een stagiaire-opdracht: deze game zet absoluut niet de ‘actief’ in ‘interactief’.