Star Wars: Knights of the Old Republic - Een levende legende

Nintendo-consoles hebben tegenwoordig een betere relatie met third-party ontwikkelaars dan vroeger. Ten tijde van de Nintendo 64 en de GameCube vielen wij regelmatig buiten de boot als het ging om bijzondere third-party titels. Kijk eens naar de Star Wars-games tijdens deze periode. Ja, er was Rogue Squadron en Rogue Squadron II, maar games als Star Wars Battlefront II (de originele) skipten de N64 en Cube. Knights of the Old Republic voelde voor mij altijd als een soort mythe. Als Star Wars-games werden besproken, dan werd Knight of the Old Republic (KOTOR) altijd in één adem genoemd. Ik had de game toen ik jong was al een kans gegeven op pc, maar kon er geen touw aan vastknopen. Echter, met de Nintendo Switch-versie van KOTOR ben ik eindelijk aan boord. Deze game is absoluut de moeite waard en zoog mij helemaal terug in de wereld van Star Wars.

In KOTOR speel je als een uniek personage ten tijde van de zogenoemde Old Republic, duizenden jaren voor de avonturen van Anakin en Luke. In deze periode, kort na de oorlog tussen de Mandalorians en de Jedi, zijn er twee facties ontstaan die een onderlinge burgeroorlog voeren. De Sith wordt geleid door Darth Malak, terwijl de Jedi koste wat het kost proberen om de republiek bij elkaar te houden. Onderweg met één van de belangrijkste generaals van de Jedi wordt je ruimteschip aangevallen en crash je op de planeet Taris. Vanuit hier maak je vrienden, vijanden en baan je je een weg door het sterrenstelsel.

Vrijheid in je rol

De voornaamste reden dat Knights of the Old Republic nu wél voor mij klikte is misschien omdat ik een beter beeld heb van wat voor soort game het is. In tegenstelling tot de dominante Star Wars-actiespellen, is KOTOR een RPG. Ik vond het vroeger altijd heel raar dat de aanvallen die ik uitvoerde niet duidelijk de vijanden raakten en dat ik niet zelf aan het mikken was met mijn blaster. Met de kennis van nu is dat heel duidelijk want eigenlijk is KOTOR niet veel meer dan een klassieke rollenspel waarin er eigenlijk achter de schermen dobbelstenen worden gerold die bepalen of je aanvallen raken en schade doen. Hierdoor is combat aardig passief, maar ligt de focus eerder op je personage en speelstijl dan je behendigheid. Ik koos ervoor om als een Han Solo-achtige scoundrel te spelen die vooral door middel van charisma en overtuiging mensen probeerde te helpen die in nood waren. Hierdoor hoefde ik buiten verplichte combat-sessies om weinig deel te nemen aan combat, omdat ik simpelweg mensen kon vragen om te helpen. Tijdens combat kan je echter gebruik maken van je party-leden die ieder ook hun eigen verhaal en achtergrond hebben. Op ieder moment kan je wisselen van je party en ze levelen gelijktijdig mee, dus je wordt nauwelijks bestraft als je minder gebruikmaakt van bepaalde personages. 

Aandacht in details

Wat KOTOR zelfs bijna twintig jaar later nog zo sterk maakt in het scherpe schrijfwerk in het Star Wars-universum. Omdat het zich lang voor de tijd van de films afspeelt komen de unieke personages echt tot hun recht en hebben hun verhalen impact. Naarmate je meer planeten bezoekt leer je meer over je party en hun eigen problemen. Zelfs in de NPC’s merk je dat de schrijvers bij BIOWARE aan elk klein detail hebben gedacht. Het stemacteerwerk en de variatie aan unieke aliens die je tegenkomt laat de game nog steeds modern aanvoelen, ondanks dat het grafische stijltje soms wel erg gedateerd voelt. Het is merkbaar dat dit is wat KOTOR altijd zo enorm heeft gedreven onder fans en als je dat combineert met de vrijheid in het spelen van je personage creëert het echt een unieke Star Wars-ervaring. Zeker zodra het force-element geïntroduceerd wordt, waarbij je personage meer naar de dark of light side van de force wordt getrokken afhankelijk van hoe ze situaties oplossen. Dit geeft je altijd meerdere manieren om quests en missies op te lossen en je in te leven in de rol van personage. Iets waar ik moderne RPG’s nog regelmatig mee zie worstelen. 

Sterke performance in langzaam design

Het voornaamste struikelblok voor KOTOR is het ietwat herhaaldelijke ontwerp van de werelden. De planeten voelen echt enorm aan, maar dit levert ook enkele nadelen op. Zo is het oriënteren op bepaalde locaties erg lastig en duurde het voor mij wel even voordat ik de maps van de planeten begreep. Ook worden bepaalde plekken ‘hergebruikt’ qua design, wat soms desoriënterend werkt. Als je in twee verschillende gebouwen moet zijn die hetzelfde ontwerp hebben kan het soms aardig lastig zijn om een bepaalde quest af te ronden en de NPC in kwestie terug te vinden. Ook is de grootte van de planeten indrukwekkend, maar dit maakt het reizen over de planeet weer erg langzaam en langdradig. Dit zijn de momenten dat het spel aanvoelt als een game uit 2003.

Gelukkig is er op de performance van de Switch-versie niets aan te merken. De game draait als een zonnetje en ondanks de vele laadschermen hoef je zelden langs te wachten. Verwacht geen speciale toeters en bellen zoals HD-Rumble of Gyro aiming, dit is gewoon een degelijke versie van KOTOR. Ik kan niet zeggen waarop deze versie is gebaseerd, simpelweg omdat ik niet bekend ben met andere versies van dit spel, maar de UI functioneert naar behoren en schrok mij niet af ondanks het wat gedateerde ontwerp. Het enige opvallende is dat de in-game timer op je save-file geen rekening houdt met de slaapstand van de Switch. Na twee dagen niet spelen had ik opeens 38 uur extra speeltijd. Een grappig bug, maar er is verder niets wat de pret bederft.

Conclusie

Ja, ik ga onderdeel uitmaken van het evangelie. Star Wars: Knights of the Old Republic is een waanzinnig Star Wars-spel en absoluut een aanrader als je een nieuwe kant van dit sterrenstelsel wilt ontdekken. De vrijheid in het roleplayen is enorm en het verhaal kent genoeg twists en emoties om je erin mee te trekken. Dit spel krijgt in de toekomst al een volledig opgepoetste remake, maar deze zal helaas niet naar de Switch komen. Ik denk dat het origineel naar de Switch brengen echter een goede compensatie is voor spelers die dit Star Wars-avontuur willen ervaren. Nu is het hopen dat deel II zich ook met lichtsnelheid naar de Switch zal begeven.