Sonic Mania Plus

Na jaren ietwat, ehm, teleurstellende Sonic-titels, heeft SEGA vorig jaar dan eindelijk in de roos geschoten met Sonic Mania. In deze klassieke, tweedimensionale Sonic-game, gemaakt door en voor fans van de pixelachtige blauwe egel, race je weer door een serie oude en nieuwe levels. En nu is dit succesvolle spel ook nog eens fysiek verkrijgbaar in de vorm van Sonic Mania Plus, compleet met een glimmend doosje, klein artbook en wat nieuwe content. Hoe pakt dat allemaal uit?

Zones en acts

Hoewel Sonic Mania Plus dus eigenlijk meer gericht is op de oudere fans, was dit de allereerste keer dat ik een 2D Sonic speelde. Hierdoor voelde alles voor mij totaal nieuw aan, in plaats van nostalgisch. Zo ook was de levelstructuur van Sonic Mania Plus anders dan gewend: je rent als een van de gekleurde dieren (Sonic, Tails, Knuckles en nu ook Ray en Mighty) door verschillende levels genaamd zones. Die levels zijn dan weer opgesplitst in twee zogenaamde acts met ieder een baas die op het einde je staat op te wachten. Verder bevat Sonic Mania Pus zowel klassieke, geremasterde zones als totaal nieuwe. En ik als Sonic-beginner kon nooit echt zeggen welke daarvan terugkeerde en welke nieuw was, wat volgens mij alleen een hartstikke goed teken is.

Die zones hebben ook elk een heel eigen thema en sfeer. Zo ren je in de welbekende Green Hill Zone door een groen landschap en bevind je je in de nieuwe Studiopolis Zone in een showbizz-wereldje. Daarbij zien de zones er geweldig uit met prachtige pixel-art en draait het spel de hele tijd toffe muziek af. Als kers op de taart wordt elke act ook nog eens afgesloten met een bizarre eindbaas. Elke eindbaas is totaal anders en gekker dan de vorige: zo vecht je de ene keer tegen een van Dr. Eggmans dodelijke machines, speel je de andere keer Puyo Puyo tegen de besnorde man zelf en zit je nog een andere keer vast in een afvalstort. Elke act voelt hierdoor helemaal uniek aan en is hartstikke leuk om te doorkruisen.

Gotta go fast!

Dat betekent niet dat het spel geen uitdaging biedt. Integendeel zelfs, voor een nieuweling als mij was het besturen van Sonic al eventjes wennen. Vergeleken met andere platformers speelt de blauwe egel namelijk een beetje zweverig. Op zich is dat niet erg, Sonics slogan is immers ”Gotta go fast” en daar passen die zweverige controls stukken beter bij. Toch kunnen de zones nog behoorlijk pittig worden. Bijvoorbeeld wanneer je met die zweverige besturing toch precies op een platform moet landen, of wanneer je in volle vaart botst tegen stekels die uit het niks verschijnen. En mocht je na te vaak sterven dan het game over-scherm bereiken, mag je helemaal opnieuw beginnen bij de eerste act van die zone, wat vaak erg frustrerend is.

Als je dan helemaal opnieuw moet beginnen, is het wel fijn dat je in ieder geval een totaal nieuwe route door het level kunt nemen. Alle levels in Sonic Mania Plus bevatten namelijk meerdere wegen die naar het eindpunt leiden, met zat kleine extraatjes verstopt in de hoeken en gaten. Zo kun je twee verschillende bonus stages vinden en spelen tussen het scheuren over de zones door. Deze zijn meestal wel best lastig, maar zijn een leuke afwisseling zo tijdens het zoeven door.

Plus modus

Nieuw aan deze Plus-versie is de zogenaamde Encore Mode. In deze modus kun je dezelfde levels in een net wat ander jasje spelen. Zo kunnen zones een wat andere kleurenpalet hebben of staan vijanden op net andere plekken je op te wachten. Deze modus is wel echt voor fans: je kunt tijdens het racen door namelijk wisselen tussen alle personages door alle zones en je hebt een beperkt aantal levens. De Encore modus is daarom een leuke uitdaging voor de enthousiastelingen die Sonic Mania Plus net iets anders willen ervaren.

Verder kun je dankzij de Plus in de titel ook spelen als twee nieuwe personages: Ray de vliegende eekhoorn en Mighty het gordeldier. Deze spelen ieder weer net een beetje anders: Ray kan zweven door de levels en Mighty kan dankzij zijn harde pantser alles onder zich verpulveren. Heel veel voegen ze niet toe aan het spel, maar het is leuk andere speelbare personages te zien.

Er zijn nog twee andere modi, die tevens voorkomen in het originele spel: Time Attack en Competition. In Time Attack omarm je Sonics welbekende slogan volledig en snel je zo vlug als je kunt door een act. De levels leren kennen en de snelste route bepalen is in deze modus daarom erg belangrijk en deze modus past zo ook perfect in het wereldje van Sonic Mania. In Sonic Mania Plus kun je ook nog replays opslaan van je speedruns. Tenslotte is er nog de Competition Mode. Hier kun je met twee personen in het normale spel en met vier personen in de Plus-verise tegen elkaar racen. Al met al voegt Sonic Mania Plus niet al te grote dingen toe aan het spel, de toevoegingen zijn volgens mij vooral interessant de fans.

Conclusie

Sonic Mania Plus is dus duidelijk een spel gemaakt voor en door 2D Sonic-fans. Hoewel ik, als nederige 2D Sonic-beginneling, duidelijk niet in dit clubje behoor, heb ik wel ontzettend veel genoten van dit spel. Sonic Mania Plus zit namelijk vol met unieke levels en bizarre eindbazen. Wel vond ik dat het spel je iets te streng straft als je te vaak doodgaat, maar voor de rest waren de levels enorm leuk. De Plus-versie voegt aan dit alles ook nog eens een splinternieuwe modus toe – een perfect excuus om het spel opnieuw te spelen! – en twee nieuwe speelbare personages. Sonic Mania Plus voegt niet enorm veel toe aan het originele spel, maar het is zeker een aanrader om voor het totaalpakket naar de winkel te racen!