The Spirit and the Mouse: Een verhaaltje voor het slapengaan

Natuurlijk kan ik als dierenvriend een spel met een dier niet zomaar laten liggen. Zo heeft ook Spirit and the Mouse zijn charme op mij ingewerkt. Een stap zetten in het leven van een elektrische muis die mensen helpt sprak mij zeker zeer aan.. Wacht… Elektrische muis die mensen helpt? Is dat niet detective Pikachu? 

In Spirit and the Mouse speel jij als een Lilia de muis. Je komt door een ongeluk in aanraking met Lumion, een Spirit guardian. Je beklom namelijk een grote metalen toren omdat je zag dat de sjaal van een vrouw weg waaide en wilde jij terughalen voor haar. Toen je bijna de top van de toren bereikte werd je geraakt door bliksem. Door dit ongeluk krijg je een deel van de elektrische krachten van Lumion. Hierdoor kan hij de mensen niet meer helpen van Saint-et-Claire en is het aan jou! Alle mensen hebben problemen met elektrische apparaten. Zo zijn er bijvoorbeeld computers die aan en uit gaan en lampen die flikkeren of helemaal niet meer aan gaan. Door jouw elektrische Spirit-kracht is het mogelijk om deze mensen te helpen. Het is aan jou om alle mensen van dit stadje in één nacht allemaal te helpen!

Als de muis kan je door elektriciteitskastjes verplaatsen, dit is te vergelijken met Mario odyssey waarin je in de elektriciteits wezentjes kon veranderen en je dan over de kabels kan verplaatsen. Dit gaat super smooth en ziet er nog netjes uit. Het lopen, ronddraaien van de camera, herhaaldelijk piepgeluidjes maken en schokjes uitvoeren zorgt niet voor bugs, Hoera! 

Het enige kritiek die ik hierop heb is dat het heel irritant is dat je zelf niet mag springen. De enige mogelijkheid die je hebt met springen is als dit aangegeven wordt bij hoge stenen of de muis doet het automatisch. Het klimmen werkt ongeveer hetzelfde, sta je bij een plek waar je kan klimmen krijg je de mogelijkheid aangeboden. Zelf klimmen kan niet. Ik begrijp de beslissing want het spel is opeens een stuk makkelijker als je zelf mag springen, maar ik ben echt een springveer!

Om de mensen van Saint-Et-Claire te helpen moet je energie verzamelen. Dit doe je door de goud gekleurde voorwerpen te raken met een bliksemschicht Overal om je heen zijn deze te voorwerpen te vinden, en soms moet je er erg goed voor zoeken. De energie die je daaruit verzamelt is nodig voor Kishine’s shop en de Kibblin-box In Kishine’s shop is energie om te wisselen voor stukken van de kaart. Daarbij heb je ook blauwe lampen nodig. De blauwe lampen zijn goed verstopt in de omgevingen. De Kibblin-box zorgt ervoor dat de huizen electra krijgen. Eerst moet de Kibblin-Box met een bepaalde hoeveelheid energie gevuld worden. Nadat dit is gebeurd onthuld de kibblin box de zogeheten Kibblins. 

Kibbeling?

Nee geen kibbeling.. ze heten Kibblins! Kibblins zijn kleine schattige lichtgevende elektrische wezentjes vol met energie. Ze hebben wat weg van smileys maar dan zijn ze niet plat maar rond. Dus super leuk om te zien. Deze horen thuis in de Kibblin-Box, echter zijn ze allemaal ontsnapt! Nu deze box leeg is, is er dus geen energie meer! Kibblin-boxen hebben verschillende hoeveelheden Kibblins nodig om te werken. Door met de Kibblins te praten is het mogelijk om hun overtuigen terug te gaan naar de box…

Daar zit natuurlijk wel een addertje onder het gras, want zo makkelijk gaan ze niet terug. Het is aan jou om minigames met ze te spelen Elke minigame is anders wat voor genoeg variatie zorgt. Zo vraagt een Kibblin hulp met post bezorgen, de andere vraagt hulp met zoeken naar onderdelen voor de Kibblin-Box en weer andere willen dat je verstoppertje met ze speelt. Je hoeft dus geen Einstein te zijn om deze te voltooien, want deze zijn erg makkelijk. Het blijven kleine vermakelijke side-missies zelfs al zijn ze makkelijk. Elke Kibblin is anders qua uiterlijk. Zo heb je een schattige drieling met elk een ander kapsel, een super fanatieke sporter die constant rondjes rent en een zweetbandje draagt en een super slimme Kibblin met een bril en een schrijfveer.  Zodra je de Kibblins hulp hebt geboden gaan ze box in. Daarna praat je met de Kibblin-box die vervolgens om nog meer energie vraagt en worden de mensen weer van energie voorzien.

Zodra je gecheckt hebt of de mensen energie hebben krijg je een hartje van de mensen. Deze moet je aan Lumion geven zodat hij zijn kracht weer terug krijgt. Elke Kibblin-box voorziet maar één mensen-huis van stroom, dus je bent wel even zoet. Zelf herkende ik ook sommige problemen die opdoken, zoals het constant opnieuw moeten beginnen aan een werkstuk omdat ik het niet had opgeslagen en de stroom toen ook uitviel. 

Een verhaaltje voor het slapen gaan

Het verhaal is heerlijk om te volgen en was voor mij zelfs een soort van verhaal voor het slapengaan. Daarnaast voegt de muziek de onstpannende sfeer ook toe. De muziek heeft wat weg van een zachte wals met een frans element erin verwerkt. Alleen deze wals is zodanig trager dan de normale versie waardoor het rust geeft. Deze muziek blijft constant hetzelfde waardoor deze sfeer gecreëerd wordt. Natuurlijk blijft het fictie, maar het heeft zijn charme. Lumion gedraagt zich eerst alsof je de grootste eikel van de boom bent en vervolgens toont hij steeds meer waardering en geeft je zelfs een beetje extra kracht om dingen te kunnen die je niet eerder kan. Zo geeft hij je een soort van Supercharge waardoor de muis helemaal geladen is met electriciteit en door bepaalde hekken heen kan. De kleine verhaaltjes van de mensen en de Kibblins zijn ook goed te volgen. Zoals ik al eerder vertelde is het zelfs mogelijk dat sommige verhalen van de mensen persoonlijke herinneringen oproepen.

Zelfs niet voor de poes!

Speel dit spel niet om de graphics. Hoewel het er van een afstand redelijk uitziet, is het niet erg mooi. De planten om je heen lijken wel te zijn gemaakt van papier. Ze zijn super dun en plat. Je kan er wel gewoon doorheen lopen terwijl de steel in jouw lichaam zit. Niet echt realistisch… Moeder natuur is sterker dan dit. De textures die erop zitten zijn dan wel weer heel mooi getekend maar hoewel de paintjob er netjes uitziet blijft het feit dat alles plat is… Dat zorgt ervoor dat de illusie van dat je op stenen loop meteen weg is.  De mensen zijn ook zeker niet gedetailleerd. Je ziet eigenlijk alleen een soort vectors

Ook Lumion en de Kibblins hebben niet de mooiste graphics. Desalniettemin vind ik het bij hen juist weer een charme hebben. De smiley-achtige gezichten geven de gezichtsuitdrukkingen duidelijk weeren dat maakt het leuk. De pixelachtige vonkjes maken ze minder mooi om naar te kijken. Gelukkig vallen ze wel mooi op in de donkere stad… Een goede beslissing.

Voor Lilia is geprobeerd om een realistische muis na te maken wat niet helemaal gelukt is en zeker de charme heeft weggehaald. Zo lijkt de vacht als papier op de muis gemaakt te zijn en beweegt het niet mooi. Ik kan regelmatig door het papier vacht heen kijken of zie dat de oren gedeeltelijk in het lichaam zitten. Gelukkig is de muis zelf niet zo hoekig als Mario in Super Mario 64. Dat redt de graphics van de muis net een beetje vande ondergang. Om eerlijk te zijn hadden ze de muis beter net zoals de Kibblins kunnen maken. Erg simpel, maar vol met expressie! Ook heb ik mijn katten een blik laten werpen op de muis en ook zij waren niet onder de indruk (mijn katten reageren normaal heel snel op dieren op tv).

Conclusie

Het spel heeft een zeer leuk en kort verhaaltje met een heerlijke ontspannende sfeer. De graphics zijn niet om aan te zien, zeker voor langere tijd. Ik speel natuurlijk zelf ook Pokémon waar de graphics niet altijd de mooiste zijn, maar hier is het net een tikje slechter vind ik zelf. Echter kan ik het spel wel voor langere tijd in Hand-held mode spelen, zonder hier teveel aan te ergeren. De Kibblins en Lumion zijn heerlijk expressief en zitten vol karakter. Ook al zijn het simpele designs, ze hebben meer impact op je dan de over-gedetailleerde muis. De problemen van de mensen kunnen heel herkenbaar zijn. Kortom: stap in de wereld van budget Detective Pikachu?..