PONG Quest - een vrolijk avontuur

PONG was in 1972 baanbrekend als één van de eerste games en was ontwikkeld door Atari. Bijna vijftig jaar later moet er iemand bij Atari gedacht hebben ‘daar kunnen we meer mee’. Een scala aan aanvallen? Uitrustingen om bij elkaar te sparen? Een episch avontuur om de wereld te redden? Dat kwam er allemaal, precies op de koddige en melige manier die we nodig hadden.

In PONG Quest ben je een Paddle die door de (niet al te filantropische) koning wordt gevraagd om wat probleempjes voor hem op te lossen. Verzamel vier orbs om de ‘spooky door’ in het kasteel te openen. Dit simpele, overkoepelende verhaal biedt ruimte voor een vrolijke hub waarin je verschillende werelden kunt betreden vol met Pong-actie. Het geheel is doorspekt met een dosis heerlijke humor, wat net dat beetje extra plezier geeft aan het verslaan van hordes vijandelijke Paddles.

Hoe gaat dat dan in zijn werk? De basis is net zo simpel als klassiek Pong: sla een bal heen en weer totdat jij of je tegenstander mist en een goal wordt gescoord. PONG Quest giet heel wat nieuwe elementen over deze klassieker. Zo hebben jij en je vijand een gezondheidsmetertje, dat telkens een beetje naar beneden loopt als je door een bal geraakt wordt. De genadeklap moet je echter altijd toebrengen door een goal te scoren, die in één keer veel gezondheid van je vijand wegsnoept. Je kunt een hoop verschillende ballen inzetten: een geestbal die even verdwijnt als je hem richting je vijand slaat, ballen die wat wijzigingen aanbrengen op het speelveld en ballen waarmee je jezelf een beetje kunt genezen.

Je vijand kan echter hetzelfde doen, waardoor meestal elke keer dat iemand tegen de bal slaat, een ander soort aanval wordt ingezet. Er zijn ontzettend veel mogelijkheden, waardoor elk potje heel anders kan verlopen. Dat zorgt voor aangenaam chaotische, snelle en leuke potjes Pong. In het begin had ik wat moeite met de besturing. Een bal kiezen, je goal verdedigen en in de gaten houden wat de vijand doet… Het gebeurt allemaal tegelijk. Toen ik het eenmaal onder de knie had was de chaos echter precies chaotisch genoeg. Alles is voorzien van leuke toepasselijke muziekjes en soundeffecten.

Kerkers en Paddles

Elke wereld bestaat uit een aantal etages met willekeurig gegenereerde lay-outs en vijanden die
passen bij het thema. Op elke verdieping kun je ook een paar NPC’s tegen het rechthoekige lijf lopen. Zo is er een prinses die je vraagt om ‘even’ alle vijanden op de verdieping te verslaan, of juist een pacifist die wil dat je de uitgang vindt zonder ook maar één gevecht aan te gaan. Ik kan je vertellen dat laatstgenoemde een stuk lastiger is, omdat de vijandige Paddles door de kamer hoppen en je aanvallen zodra ze je in het vizier krijgen. Bovendien is het ook gewoon leuk om al die gevechten te houden en alle kamers te doorzoeken. Wie weet loop je nog wel een Paddle tegen het lijf die een korte puzzel-uitdaging voor je heeft! Deze quests zijn helaas in elke wereld hetzelfde en de beloning is niet indrukwekkend, maar het biedt wel een beetje afwisseling.

Door gevechten te winnen krijg je ervaringspunten en wanneer je level-up gaat, kun je kiezen uit drie willekeurige power-ups. Soms kun je je gezondheidspunten of het aantal verschillende ballen dat je mee kunt dragen verhogen, maar er zijn ook buffs om vijanden iets zwakker of dommer te maken. Die upgrades zijn heel welkom, want al dat vechten kan nog best pittig worden. Nog leuker: je speelt allerlei kleuren en outfits vrij om je uiterlijk mee aan te passen. Als naamloze protagonist kun je alle kanten op: word prinses, eenhoorn, piraat of gooi alles door elkaar. De onzinnige outfits passen goed bij de flauwe humor van het geheel. De vijanden hebben leuke thema’s en bijpassende one-liners als ze een gevecht met je starten.

Iets te willekeurig

Er zijn genoeg ballen te verzamelen tijdens het spelen, maar het is jammer dat je iets té afhankelijk bent van deze willekeurige drops. Daarbij komt dat je je verzameling ballen kwijt bent als je het hoofdverhaal even afsluit om een lokaal potje pong te spelen. In elke wereld kun je starten op de verdieping waar je voor het laatst speelde. Op een hoger niveau starten met een lege inventaris kan nog flink pittig zijn. Het was mooi geweest als de hub ook een winkeltje had gehad om je favoriete ballen te kunnen inkopen. Al helemaal als je op de verdieping bent waar je van plan bent een eindbaas te gaan verslaan. Ook kan het wel frustrerend worden als je onderweg naar dat eindgevecht té veel vijanden tegenkomt die je niet kunt ontwijken. Je hebt dan alle ballen die je bij elkaar verzamelde al opgebruikt tegen simpelere vijanden of je gezondheidsmetertje is al bijna leeg voor je aan het eindbaasgevecht kunt beginnen.

Samen spelen

PONG Quest biedt ook de mogelijkheid om lokaal of online tegen elkaar te spelen. Met Quick Play begin je meteen aan een potje Pong en elke speler krijgt dezelfde set aan willekeurige ballen. Met de andere opties kun je zelf met een budget ballen uitzoeken of gewoon helemaal klassiek Pong spelen. Klassiek Pong is vandaag de dag niet meer zo heel spannend, maar het is wel leuk dat het erin zit. Een online battle heb ik helaas niet kunnen voeren: al mijn pogingen om een tegenstander te vinden liepen uit tot heel lang wachten op niets. Jammer, want de lokale potjes zorgden in ieder geval al voor een hoop plezier.

Conclusie

PONG Quest is een verrassend leuk en vrolijk spelletje. Dankzij een scala aan ballen met de meest uiteenlopende speciale krachten kan elk potje Pong er weer heel anders uitzien. Je bent iets te afhankelijk bent van de willekeur van welke ballen je te pakken kunt krijgen, maar dat draagt ook weer een beetje bij aan de alomtegenwoordige chaos in dit uitnodigende spelletje. De sidequests zijn een beetje eentonig, maar al met al nodigt het spel perfect uit tot zowel korte als wat langere potjes pingpongplezier.