Overwatch: Legendary Edition

  • Review

  • 1 nov 19 om 20:00

  • Daan

  • 0

Toen Overwatch voor het eerst op de markt verscheen, was ik er compleet verslaafd aan. Ik speelde het spel uren op de PlayStation 4. Op een gegeven moment ging mijn interesse uit naar andere spellen en liet ik de multiplayer shooter al snel achterwege. Terecht? Tja, er blijven spellen uitkomen en lang bij een game blijven hangen zit voor mij gewoon niet meer in. Mijn vrienden bleven echter voet bij stuk houden en spelen het nog steeds op de pc tot de dag van vandaag. Met de komst van Overwatch op de Nintendo Switch is de vraag: waarom zou je deze aanschaffen? Nou, wellicht om dit misschien je enige platform is of dat spelers op het systeem het spel nog aan het uitkammen zijn. Een competitief spel op de Switch zorgt voor vriendelijker niveau en een verfijnd instapmodel. Dat is het geval met Overwatch.

Welcome back, hero!

Als je Overwatch nog nooit hebt gespeeld; een korte introductie. De game is een shooter, waarbij je als team samenwerkt om het andere team te verslaan. Het bevat verscheidene game modes, personages en spelvelden om de strijd aan te gaan. De verschillende personages, ook wel ”Heroes genoemd, zijn de sterren op het toneel van deze wel getrainde kanjers bevat andere wapens en mogelijkheden om het het vijandige team knap lastig te maken. Met 30 Heroes om uit te kiezen zul je al snel jouw niche weten te vinden. Persoonlijk plaats ik mezelf al snel in een healer rol, zodat de anderen kunnen blijven pushen. Mercy is daar perfect voor, gezien je zowel kracht kunt herstellen als opbouwen.

De zeven verschillende game modes mogen er ook best wezen. Ik speel heel veel Control, waarin de twee teams vechten om een bepaald punt. Zodra een punt is veroverd zul je deze voor een bepaalde tijd vast moeten houden, voordat je daadwerkelijk wint. Er is geen limiet als het op tijd aankomt, waardoor de modus intens blijft aanvoelen. Een andere favoriet is Hybrid, waarin je eerst een punt moet overnemen voordat je loot naar de andere kant van de kaart brengt. De opties, samen met seizoenspecifieke events, zorgen ervoor dat je blijft spelen en het uiterste uit de ervaring haalt.

Switch-a-roo-roo

De Nintendo Switch-speler heeft meer opties dan ooit tevoren. Dankzij drie jaar aan constante updates kent Overwatch genoeg content om je uren mee te vermaken. Hoewel niet elke verandering de afgelopen drie jaar het spel ten goede is gekomen, zal de nieuwe speler daar weinig tot niets van merken. Een belangrijk aspect dat me toch niet lekker zit zijn de verplichte rollen in matchmaking. De meeste teams zijn nu verplicht bepaalde classes op te nemen. Hoewel dit het speelveld eerlijker maakt, breekt het de flow van Quick Play. Na elke match zie je spelers droppen en sta je al snel weer in de wachtrij voor een strijd. Na een tijdje gaat het je mateloos irriteren.

Je kunt Overwatch op Switch niet de versie noemen die je competitief moet gaan spelen. Het is de zwakste consoleversie en daardoor kan ik ook niet mee met de andere systemen. Dat gezegd hebbende, ik speel Overwatch voor mijn lol en daarop weet de game te bouwen. Met casual en competitieve mogelijkheden weet je al snel je mannetje te staan. Op een avond glij je zo twee uur van wedstrijd naar wedstrijd zonder er simpelweg over na te denken. Het spel draait op 900p op de televisie met een locked 30 frames per seconde. Het legde mijn gameplay niet te veel lam en ik kon vrij bewegen.

Over bewegen gesproken, laten we het hebben over de besturing van Overwatch. Zoals velen weten ben ik een groot fan van beweegbesturing, mede omdat het mij laat meedoen op een hoger niveau. Helaas wil het geval dat de motion controls iets te schokkerig zijn om te kunnen blijven richten en vuren op strakke basis. Het voornaamste probleem is dat als je alles wil opnieuw wil centreren, de game dit alleen op verticale basis doet. Het betekent dat horizontaal nog steeds een zooitje kan zijn, en je misschien niet op de positie staat die je wilt. Daar valt omheen te werken, mede door op het juiste moment te centreren, maar zelfs dat is niet standaard voor Overwatch. Je moet deze functie binden aan de knop, wat eigenlijk niet kan, gezien alle knoppen al een functie bevatten. Hoewel ik de motion functie heb aan gelaten, doe ik het alleen voor korte en bondige bewegingen. De rest van de besturing is uiteraard meer dan prima.

Conclusie

Met Overwatch op de Nintendo Switch kun je prima uit de voeten. Hoewel het spel toch steken laat vallen, vooral met de beloofde motion controls, heb ik me er prima mee vermaakt. De variatie als het aankomt op helden en mogelijkheden spreekt zeker aan. De Switch speler profiteert daarnaast van het feit dat het spel al drie jaar lang updates heeft gekregen. Competitief kun je misschien niet mee met de besten, maar wat deert dat? Als het systeem je enige optie is, vermaak je je er meer dan uitstekend mee.

8

N1-score

  • + Verscheidene speelmodi
  • + Speelt prima op het systeem
  • + Prima presentatie
  • + 30 Heroes doen allemaal iets unieks
  • - Motion controls erg ondermaats
  • - Staat veel in de wachtrij

Like dit bericht:

Recente artikelen

Wereldwijde bètatest-demo beschikbaar voor Inazuma Eleven: Victory Road

0

Nieuws Wereldwijde bètatest-demo beschikbaar voor Inazuma Eleven: Victory Road

28-03-2024

2

Rik

The Alliance Alive HD Remastered

0

Review The Alliance Alive HD Remastered

04-11-2019

0

Dre

10 spookachtige games voor tijdens Halloween

0

Special 10 spookachtige games voor tijdens Halloween

31-10-2019

0

Dyon

Reageer als eerste!