Lonely Mountains: Downhill - Sereniteit met een competitief randje

Lonely Mountains: Downhill kwam uit voor pc en consoles in oktober 2019, maar de Nintendo Switch-versie mocht een tijdje uitblijven. De technische drempels waar (indie-)ontwikkelaars tegen aanlopen met het programmeren voor Nintendo Switch is niet zeldzaam: DOOM Eternal, The Outer Worlds, What The Golf?, Tiny Tanks en Yooka-Laylee zijn allemaal games die later verschijnen op Nintendo’s nieuwste console vergeleken met pc en andere consoles. Beter laat dan nooit, toch?

Jij en de natuur

Je staat met je mountainbike bovenaan de berg. Je hoort een beekje kabbelen, de vogels fluiten en de wind waait zachtjes door de bomen en struiken. Je zet je helm op, haalt diep adem en stapt op je mountainbike: tijd om deze berg te overmeesteren. Terwijl je de berg afdaalt en de wind langs je oren suist zie je een opening in de rotsen waarmee je wellicht sneller beneden bent. Je neemt de gok en stuurt met volle vaart richting de opening om vervolgens snoeihard over een rots die uitsteekt te vallen. De volgende keer weet je de opening te vinden: je persoonlijke record is weer verbeterd met een paar seconden. Deze situatie komt veelvuldig voor in Lonely Mountains: Downhill en dit is precies wat het zo goed maakt. De handgemaakte levels sluiten perfect aan bij de trial & error-stijl waar je tot het uiterste gaat om zo snel mogelijk bij de finish te geraken.

Op je gemak

Er zijn twee keuzes voor de besturing in Lonely Mountains: Downhill. Afhankelijk van je voorkeur kun je ervoor kiezen om het personage te besturen door de linkerjoystick die richting op te duwen – afhankelijk van het scherm – of juist alleen door de linkerjoystick naar links en rechts te bewegen, afhankelijk van de fietser. De eerste keer dat je een zogeheten trail afdaalt er is geen tijds- of crashlimiet, dus neem vooral de tijd om te experimenteren met beide opties om aan te voelen welke het beste bij je past. De physics zijn realistisch uitgewerkt, dus verwacht geen surrealistische taferelen waar je twintig meter naar beneden valt en op je fiets kunt blijven zitten.

Nadat je een pad succesvol hebt weten te voltooien in de Explorer-modus krijg je de optie om het opnieuw te doen met diverse challenges, en dat is waar de echte pret begint. De beginner-uitdagingen zijn vrij mild en draaien om het voltooien van de trail binnen een bepaalde tijd en/of zonder al te vaak in de struiken te belanden. Met een handjevol checkpoints in elk level kun je redelijk ver komen, mits je niet te vaak van je fiets valt. De beginner-uitdagingen zijn best wel te doen en één ervan zal een nieuwe trail – of zelfs een nieuwe berg – vrijspelen, opdat je altijd relatief makkelijk progressie boekt.

Een echte uitdaging

Na het voltooien van de eerste paar challenges bereik je het punt waar het spel je de grenzen op laat zoeken. De expert-uitdagingen zijn namelijk vrij streng en vereisen flinke kennis van de route en diens gevaarlijke plekken, gezien je razendsnel moet zijn zonder al te vaak te crashen. Wanneer je deze voltooid hebt is het tijd voor de ultieme proef: de complete trail van begin tot einde voltooien zonder checkpoints. Val je van je fiets dan moet je weer helemaal terug naar de top van de berg om het opnieuw te proberen. Ik moet eerlijk bekennen dat dit mij nog niet gelukt is in alle levels vanwege de hoge moeilijkheidsgraad, maar het is ontzettend bevredigend als je een heel level op die manier weet te voltooien. Als extraatje speel je ook de nachtrit vrij op de desbetreffende trail, wat een toffe bonus is die de trail in compleet nieuw daglicht (nachtlicht?) zet.

Met zestien trails verdeeld over vier bergen en talloze uitdagingen per trail ben je makkelijk tientallen uren bezig met het voltooien van alle opdrachten. Elke berg heeft een specifieke stijl en de handgemaakte omgevingen zijn een waar genot om te aanschouwen. Het spel heeft geen muziek, en dit is oprecht een pluspunt: met alleen de geluiden van de natuur en je mountainbike waan je jezelf helemaal alleen in je afdaling door ongerepte natuur en dit werkt subliem.

Extreme competitie

Naast het vrijspelen van nieuwe trails en bergen verdien je met het voltooien van de challenges ook onderdelen voor nieuwe mountainbikes en outfits voor je personage. Er zijn in totaal zes verschillende fietsen, elk met verschillende eigenschappen die werkelijk anders aanvoelen. Het is dan ook zeker aan te raden om nieuwe fietsen uit te proberen omdat ze geschikter kunnen zijn voor bepaalde levels. Een fiets met goede grip en vering gedijt beter in een level met veel bochten en hoge sprongen, terwijl een fiets met een hoge acceleratie en topsnelheid juist meer voordeel heeft in een relatief plat level. Met de outfits en kleurtjes voor je mountainbikes valt er genoeg te personaliseren, wat een toffe toevoeging is. Enig minpunt is dat het vrijspelen van nieuwe fietsen heel langzaam verloopt: voordat je je tweede fiets kunt uitproberen ben je waarschijnlijk al een berg of twee verder. Liever had ik al een keuze vanaf het begin om te wennen aan de verschillende eigenschappen van elke fiets.

Als je een beetje competitief bent zul je waarschijnlijk blij zijn om te horen dat er een globaal scorebord is voor de beste tijden, per trail. Als je hier een goede indruk wilt achter laten moet je echter wel tot het uiterste gaan om in de buurt van de top te komen. Niets is meer teleurstellend dan na een extreem goede run erachter te komen dat je niet eens in de top honderd staat, maar dit is tegelijkertijd een enorme drijfveer om nóg sneller je afdaling te klaren door nieuwe paden te vinden in je lange rit naar de voet van de berg. Als je minder geneigd bent om jezelf indirect te meten met anderen, heb je ook de mogelijkheid om de ruim tweehonderd uitdagingen te volbrengen, tientallen cosmetische extra’s vrij te spelen en alle zestien rustplaatsen te vinden voor een paar tellen aan pure kalmte in je actievolle rit bergafwaarts.

Conclusie

Lonely Mountains: Downhill heeft wat vertraging opgelopen, maar het resultaat mag er wezen. De realistische physics, prachtige handgemaakte levels en uiterst competitieve leaderboards zorgen voor een spel dat tegelijkertijd vredig en stressvol is. Spelers die van de rit en natuur willen genieten zijn met zestien trails verdeeld over vier prachtige natuurlandschappen verzekerd van een uniek spel dat – op de trial & error na – een ervaring van sereniteit brengt. Ben je ook competitief ingesteld, dan kun je tientallen uren kwijt zijn aan de honderden uitdagingen, vrij te spelen outfits, mountainbikes en het behalen van een tijd waardig voor het scorebord.