Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don't Die - niet zo'n natte droom

“Het is een beetje een mannengame waarbij je een halve pimp bent. Je mag hem reviewen natuurlijk, maar ik denk niet dat je er veel plezier uit haalt” waarschuwde Mink me, toen ik aanbood om Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don’t Dry te reviewen. Koppig als ik ben, wilde ik toch een poging wagen. Had Mink gelijk? Half.

Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don’t Dry is een point & click avontuur. Er is al een hele reeks aan games met deze protagonist uitgekomen, maar de originele bedenker, Al Lowe, had niets met de ontwikkeling van dit deel te maken. Niet dat dat veel uitmaakt: oversekste en een beetje flauwe humor staat (net als in alle andere delen) centraal in deze dystopische alternatieve realiteit, en dat merk je aan elk aspect van de gameplay. Niet alleen Larry zelf kan aan niets anders dan seks denken, dat geldt ook voor alle mensen die je tegenkomt en zelfs de gebouwen zijn suggestief. Er zitten grappige details tussen, maar zo nu en dan wordt het allemaal wat té flauw.

Een spannende toekomst

Voordat je begint, moet je bewijzen dat je oud genoeg bent om het spel te spelen via een aantal grappige vragen (“waar staat E.T. voor?” ). Dat zet meteen de humoristische toon van het spel. Je speelt als Larry Laffer, een niet-zo-charmante kerel die ineens wakker wordt in de 21e eeuw, terwijl hij in de jaren ’80 is gaan slapen. Dat zorgt ervoor dat hij van veel nieuwerwetse dingen geen idee heeft van wat het is, zoals Ünters in plaats van taxi’s, PiPhones, Het Internet en VR. Larry laat zich hier echter niet door uit het veld slaan en gaat al snel opnieuw achter de vrouwtjes aan. Ditmaal met behulp van de app Timber, geïnstalleerd op zijn spiksplinternieuwe PiPhone. Zijn grote doel is om een perfecte score in Timber te halen, zodat iedereen met hem uit wil. De tocht naar deze perfecte score gaat niet bepaald over rozen, en het is aan jou om Larry daarbij te helpen.

Omslachtige puzzels
Door verschillende locaties te onderzoeken, spullen te verzamelen en met veel aparte figuren te praten, verzamel je opdracht na opdracht om zo gaandeweg nieuwe locaties vrij te spelen en nieuwe matches op Timber te krijgen. Je kunt je vrij door de stad bewegen en je moet ook regelmatig terug naar locaties waar je al geweest bent. Dat is wel leuk: hoewel je de locaties eerst moet vrijspelen, blijven de personages die je ontmoet ook druk in de weer en zijn ook op oude locaties nieuwe dingen te beleven. Ook het feit dat Larry dertig jaar aan technologische ontwikkeling heeft gemist, levert erg grappige dialogen op, waarbij je zelf kunt kiezen uit een aantal antwoorden. Alles is voorzien van uitstekende voice-acting, met overtuigende accentjes van lekkere karikaturen.

Het gros van de puzzels is echter zó vergezocht dat ik al vaker overstapte op gewoon alles wat ik vast had te proberen te matchen. Zo vind je op een gegeven moment een droog stuk kauwgom. Dat moet je aan een zwerfhond geven zodat hij het weer plakkerig kauwt, en om de kauwgom dan weer terug te krijgen moet je hem een hondenspeeltje geven dat je weer ergens anders kunt vinden. Vervolgens maak je dit stuk kauwgom vast aan een dropveter en een schoenveter, om zo een lang stuk touw te creëren om uiteindelijk een sleutel uit het riool te vissen. Het is allemaal vrij omslachtig en daagt op die manier niet op een aangename manier uit om er eens lekker over na te denken.

Geen lekkere besturing

Over dat combineren van spullen gesproken: de besturing van Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don’t Dry gaat ook niet altijd even soepel. Om het ene item met het andere te matchen, moet je hem eerst met ‘A’ selecteren, om vervolgens met ‘Y’ terug te gaan en een ander item te selecteren, wat helemaal niet intuïtief werkt. Met het touchscreen kan het ook, maar daarbij gebeurt het vaak dat je nét naast de pop-up klikt en het item daarnaast al selecteert. Ook hadden een paar dingen net wat automatischer gemogen. Wanneer je een sleutel vindt en bij de juiste deur staat, moet je alsnog eerst je inventaris openen om de sleutel te selecteren en deze op de deur klikken. En als je voor een open deur staat moet je alsnog op de deur klikken om naar de volgende ruimte te gaan, in plaats van dat je vanzelf kunt doorlopen met de control stick. Het zijn kleine details die de gameplay van een toch al trager genre net iets té traag en ongemakkelijk maken.

Conclusie

Mink had gedeeltelijk gelijk met zijn waarschuwing. In Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don’t Dry speel je zeker geen halve pimp, eerder een complete (bij vlagen aandoenlijke) sukkel. Wel had hij er gelijk in dat ik weinig plezier aan het spel beleef. Ik hou van point & click, maar de puzzels in dit spel zijn vaak te vaag en vergezocht. Hoewel er leuke momenten en personages in het spel te vinden zijn in een heel leuk gekozen setting, zorgt de onuitdagende gameplay er helaas voor dat je al snel verveeld raakt. Dat gecombineerd met een ook al niet zo vlotte besturing, en voor mij is de natte droom toch wel degelijk gewoon opgedroogd.