Hokko Life - Mist liefde

Te midden van alle farming sims is er ook nog Hokko Life, een… ‘gemoedelijke simgame’. Voor als je na al dat boerenwerk nog een stukje ontspanning nodig hebt. Ik vertrok naar het rustige dorpje Hokko om me in al die gemoedelijkheid te storten. Bracht het me de ontspanning waar ik op hoopte?

Hokko Life presenteert zichzelf als een ‘gemoedelijke simgame over een dorpje dat barst van de creativiteit’. Per trein arriveer je tijdens een storm in een dorp met slechts een handjevol dieren-inwoners, en gelukkig is er een herberg waar je kunt overnachten. Al meteen de dag erna krijg je een woning tot je beschikking en kun je aan de slag met verbeterslagen aan het dorp. Op papier is de vergelijking met Animal Crossing snel gemaakt, waardoor het spel meteen aan hoge verwachtingen moet voldoen. In de praktijk zag ik eigenlijk weinig gelijkenis. Dat hoeft niet erg te zijn, maar ook in zijn eigen genre komt Hokko Life niet per se goed uit de verf.

Burenliefde

Hokko Life draait voornamelijk om het verzamelen van materialen en het bouwen van meubels en decoraties voor de inwoners en om het inrichten van je omgeving. Misschien wel het belangrijkste verschil met Animal Crossing is dat Hokko Life niet op ‘echte tijd’ loopt, maar een in-game klok heeft. Daardoor ligt het tempo hoger, en ligt er veel minder nadruk op de rust en de sfeer van het eilandleven. De nadruk ligt vooral op je eigen creativiteit. Een positief verschil is dan ook dat Hokko life er erg mooi uitziet, en er veel opties zijn om je eigen draai te geven aan spullen.

Hokko wordt bewoond door een scala aan bosdieren, die al snel met allerlei verzoekjes komen voor zelfgemaakte meubelstukken. Zij fungeren dus vooral als een soort opdrachtgevers: ‘maak dit voor me en krijg er iets voor terug’. Daardoor voelde ik niet echt verbinding met mijn buren, en dat is jammer. Hoewel ze wel allerlei andere persoonlijkheden hebben, draaien de gesprekken om het vooruit stuwen van bouwwerkzaamheden, niet om een emotionele band op te bouwen. Eigenlijk interesseerde het me na een paar in-game dagen al niet meer wat ze te zeggen hadden, en hun namen kon ik al helemaal niet onthouden. Wel gaan ze met elkaar in gesprek en zwaaien ze naar elkaar bij het langslopen, wat leuk is uitgewerkt omdat het de omgeving levendiger maakt. Helaas kun je niet (jawel, zoals in Animal Crossing) meeluisteren met hun gesprekken.

Handig is dat je met gemak buren hun huis kunt uitzetten en kunt vervangen door andere dieren. Dagelijks wordt de herberg bezocht door nieuwe potentiële inwoners, maar ook door nieuwe NPC’s die je toegang geven tot nieuwe delen van het eiland. Daardoor heb je wat meer om te onderzoeken, hoewel het uiteindelijk weer vooral draait om het kunnen verzamelen van nieuwe grondstoffen.

Verzamelen en bouwen

Dus dat verzamelen van materialen om dingen te bouwen, daar draait het om in Hokko Life. Na het voltooien van een paar opdrachten krijg je toegang tot een uitgebreide tool om je meubels helemaal zelf te ontwerpen. Je koopt vormpakketten, waarmee je toegang krijgt tot latten, planken, cirkels, hartjes en allerlei andere vormen in verschillende materialen. Die kun je weer verven, krimpen, uitvergroten en ronddraaien. Het idee van al deze creativiteit is leuk, maar helaas is de tool niet erg prettig in gebruik. Het verslepen van onderdelen werkt niet erg lekker; het is lastig om alles op de juiste manier in beeld te krijgen en het menu werkte niet heel intuïtief. Hoewel het gaandeweg beter ging (vond ik zelf dan), kreeg ik van de opdrachtgevende inwoners het commentaar dat het ‘een goed begin was, maar misschien kon ik er wat meer tijd aan besteden’. Dat werkte behoorlijk frustrerend, vooral omdat me nooit duidelijk was wat er mis is met mijn ontwerpen.

Bovendien moet je om een houten stoelpoot te maken eerst een houten plank in je rugzak hebben, die je weer op een andere werkbank moet maken. Daarvoor moet je eerst hout sprokkelen. Dat geldt voor elk onderdeel: eerst de juiste materialen verzamelen, dan op de ene werkbank de grondstoffen samenstellen, dan weer op de volgende werkbank de boel in elkaar zetten. Bedenk je je halverwege dat je nog wel wat anders zou willen toevoegen aan je meubelstuk, moet je dat dus eerst weer gaan maken. Het werkt niet lekker en voelt nogal aan als ‘gedoe’. Het verzamelen van de grondstoffen gaat erg makkelijk, maar kan ook wel een beetje saai worden.

Creativiteit en vrijheid

Voor de geduldige bouwers zijn er wel echt een hoop opties en mogelijkheden om je eiland mooier te maken. Bovendien ziet de game er erg mooi uit. Ook kun je online en cross-platform designs delen, maar dit is ten tijde van de review nog niet mogelijk. Je buurtbewoners komen aan met behoorlijk lege huizen, dus het is allemaal aan jou om deze te vullen met jouw meubels. Ook kun je ‘gewoon’ naar hartenlust al hun bezittingen meenemen en vervangen door andere dingen. Ik vond die lege huizen persoonlijkheid missen, maar ik kan me voorstellen dat veel spelers het juist fijn vinden om deze vrijheid te krijgen. Dat het bijbehorende eilandleven een beetje aan de saaie kant is, zorgt er wel voor dat er een hoop emotionele voldoening en drive mist: waarom zou je eigenlijk meubels bouwen voor je buren? Je speelt wel nieuwe opties vrij door dingen te doen in en rond het dorp, maar het tempo ligt daarin een beetje laag.

Missing string

Helaas voelt het spel gewoon niet helemaal compleet, door kleine problemen. Zo heb je altijd maar één antwoordoptie als je een gesprek voert, waardoor zelfs jij als hoofdpersonage weinig persoonlijkheid hebt. Ook beginnen allerlei woorden met een hoofdletter op plekken waar het niet zo mooi staat, zijn zinnetjes heel kort of mist zelfs de Engelse vertaling waardoor er ‘English string missing’ in beeld staat. Tijdens het verkopen van je spullen in de winkel loopt de winkelier gewoon rond terwijl jij in het verkoop-menu zit. Dit zijn allemaal details die het gevoel geven alsof je een beta-versie speelt.

Conclusie

Hokko Life is op papier een goed idee, maar de uitwerking mist liefde. De inwoners van je dorp fungeren vooral als manier om opdrachten te krijgen, en missen persoonlijkheid. Daarmee mist een groot deel van de gameplay persoonlijkheid: als je even klaar bent met designen, is er niets te doen. In het design-gedeelte zijn er veel opties en vrijheden, maar het werkt niet lekker. Ook het verzamelen van grondstoffen wordt op den duur saai. Mijn vakantie naar Hokko was helaas niet wat ik ervan gehoopt had.