Fire Emblem: Shadow Dragon & The Blade of Light

Fire Emblem bestaat alweer dertig jaar. Om dit feestelijke feit te vieren brengt Nintendo het originele avontuur naar de Nintendo Switch. De vraag is echter of dit wel een reden is voor een fuif. Het origineel betreft een Famicom-game die zijn zaken nog niet geheel op orde had. De verschillende gameplay-systemen waren niet sterk in opzet en vroegen aanpassingsvermogen van de speler. Hoe speelbaar is Shadow Dragon in 2020, en is het nog de moeite waard?

Old school is het toverwoord

Fire Emblem: Shadow Dragon & The Blade of Light draait om Marth en zijn kompanen. Dit team probeert het Archanea-continent te redden, het Dohlr Empire te verslaan en de wereld te ontdoen van de beruchte Shadow Dragon. Gezien dit een Famicom game betreft, wordt de speler niet overladen met verhaallijnen. Er zijn dialogen aan het begin en einde van elk gevecht, iets wat unieks was destijds. De lokalisatie is van uitermate hoog niveau, wat de reis ten goede komt. Het personage van Marth in het bijzonder wordt goed uitgelicht. Toch moet Fire Emblem: Shadow Dragon het vooral hebben van zijn gameplay.

Het avontuur is groots opgezet, gezien er 25 hoofdstukken zijn om te doorgronden. De speler verplaatst units, verslaat tegenstanders en neemt punten over om zodanig het speeloppervlak te overbruggen. Toch voelt het alsof je eigenlijk weinig te zeggen in Shadow Dragon. Buiten het kiezen van units kun je de posities en wapens vooraf niet bepalen. Het merendeel bepaal je dus tijdens het spelen, wat aardig wat tijd opslokt. Daarnaast is het zo dat bepaalde Fire Emblem regels hier nog niet waren geïmplementeerd. Er is geen weapon triangle, waardoor je geen grote stappen kunt nemen tegen de tegenstander. Daarnaast kun je alleen maar bepaalde personages upgraden en is het ruilen van voorwerpen tussen units een pijnlijk proces. Het ergste is dat Fire Emblem: Shadow Dragon & The Blade of Light je hierop niet voorbereidt. De Nintendo Switch-variant heeft geen handleiding, tutorials of andere hulpmiddelen. Het is alleen voor de doorgewinterde fan.

Natuurlijk heeft Nintendo wel wat gedaan om het spel op te poetsen. De belangrijkste toevoeging is dat Shadow Dragon nu drie verschillende snelheidsopties bevat. De speler kan kiezen tussen normaal, alle gameplay twee keer zo snel of alleen AI beurten twee keer zo snel. Persoonlijk zou ik voor de middelste optie gaan, gezien het avontuur dan niet eindeloos door gaat. Daarnaast kun je, op elk gegeven moment, een save state maken om zodanig te kunnen experimenteren. Tenslotte is de Turn Rewind-functie, nieuw in de recente Fire Emblem games, aan deze Famicom-klassieker toegevoegd. Hiermee kun je eventuele fouten herstellen en een strategie naar eigen inzicht wijzigen. Met de optie om maximaal twintig beurten terug in de tijd te gaan, valt er echt veel recht te zetten. Deze toevoegingen zijn echter niet genoeg om de heruitgave echt de moeite waard te maken.

NESttiude

Grafisch ziet Fire Emblem: Shadow Dragon & The Blade of Light er vrij strak uit voor een old school game. De personages en hun sprites geven alles een uniek uiterlijk, wat ontzettend aanspreekt. Opmerkelijk is dat Shadow Dragon iets donkerder blijkt dan de NES- en Famicom-spellen op Nintendo Switch Online. Het is nooit vervelend, maar wellicht slim om even te melden. De muziek is helaas niet geweldig. De meeste deuntjes blijven simpelweg niet hangen. Er zijn hooguit een paar nummers die me bij zullen blijven.

Conclusie

Voor de moderne speler zal Fire Emblem: Shadow Dragon & The Blade of Light niet als een warm bad aanvoelen. De vele gameplay-systemen voelen verouderd aan en heel weinig wordt uitgelegd. Het is een spel dat je op gevoel moet spelen en zo waar nodig de hulpfuncties moet toepassen. In de twaalf uur aan speeltijd vraagt het complete focus, iets wat niet voor ieder is weggelegd. Voor de fan een tussendoortje, maar daarbuiten is het moeilijk om aan te bevelen.