Dragon Quest Treasures - Dragon Quest voor de niet-Dragon Quest fan

  • Review

  • 8 dec 22 om 16:00

  • Willem

  • 3

Dragon Quest XI-S: Echoes of an Illusive Age – Definitive Edition is, in mijn ogen, misschien wel de beste (traditionele) JRPG van de laatste tien jaar. Met een episch verhaal, meeslepende personages en een prachtige wereld om te verkennen is het spel absoluut meer dan een ‘nieuwe’ Dragon Quest game. Toch is het een game die absoluut niet voor iedereen is. Dragon Quest is de oudste traditionele JRPG-serie en hoewel deeltje elf een fantastisch instappunt is, is de turn-based combat die de serie hielp pionieren niet meer voor iedereen weggelegd. Met Dragon Quest Treasures heb ik misschien eindelijk het weerwoord voor alle twijfelaars. Deze actie-RPG versimpelt misschien de Dragon Quest ervaring, maar bevat bijna alle elementen die Dragon Quest zo leuk maakt.

Ben je benieuwd wat je staat te wachten in Dragon Quest Treasures? Check hier dan het eerste uur aan gameplay op ons YouTube-kanaal!

Dragon Quest Treasures is een spin-off die wel iets weg heeft van de langer lopende Dragon Quest Monsters-serie, wat zelf weer een spin-off is van het originele Dragon Quest. In Treasures speel je als Erik en zijn zus Mia. Erik was één van de hoofdpersonen in Dragon Quest XI, maar deze game speelt zich af in een compleet eigen wereld genaamd Draconia en staat los van de avonturen in DQXI. Als Erik en Mia op een avond  ontsnappen van het Vikingschip waar ze op wonen, ontdekken ze een eiland met twee mysterieuze dolken. Deze dolken openen een portaal naar Draconia, een wereld bestaande uit meerdere eilanden dat het karkas is van een reusachtige draak. Begeleid door twee vliegende beestjes, Porcus en Meowstella gaan Erik en Mia op zoek naar de zeven Dragon Stones. De Dragon Stones zijn echter niet de enige verborgen schatten in Draconia en om je thuisbasis, een vervallen treinstation, te doen groeien is het aan deze twee kids om zoveel mogelijk schatten te vinden. Dit doen Erik en Mia met behulp van de bekende monsters uit Dragon Quest, die ze kunnen rekruteren om samen met hen te vechten. Tegelijkertijd zijn er ook andere schatzoekers op de buit uit zoals de Thunderous Plunderers en de Sylphanian Expedition.

Niet wachten op je beurt

Hoewel Dragon Quest Treasures duidelijk inspiratie heeft gehaald uit Dragon Quest XI is de game veel meer georiënteerd op actie, verkenning en snelheid. Dit merk je vrijwel direct in de opening. Gevechten spelen zich niet langer af in afzonderlijke turn-based gevechten maar spelen zich direct af in de open wereld. Erik en Mia beschikken allebei over een dolk en hiermee kan je ook directe aanvallen uitdelen door de knop in te drukken. Er is geen menuutje tijdens de actie te bekennen en acties die je kan uitvoeren voelen veel soepeler aan dan ooit. Zo beschikken de kids ook over een katapult die geladen kan worden met een tal van projectielen die (elementele) schade uitdelen aan vijanden. Je kan zelf mikken op ieder moment en de tijd staat zelfs even stil als je wilt wisselen van munitie. Voor mensen die open wereld games zijn gewend klinkt dit misschien niet heel bijzonder, maar in de context van Dragon Quest staat dit vrijwel gelijk aan een aardverschuiving. Met name omdat gevechten hierdoor als het ware voorbij vliegen.

De combat heeft gelukkig wel iets meer nuance dan simpelweg de Y-knop in blijven drukken om aan te vallen. Niet alleen is de timing van je aanvallen essentieel, maar je kan ook een gevecht al beginnen door vijanden te overrompelen met een sneak-aanval of pinch. Bij een pinch doe je direct een gris naar de schatten die vijanden met zich meedragen en gaat er een wieltje draaien. Weet je deze op het juiste moment te stoppen dan krijg je de materialen zonder problemen, maar mis je dit moment dan krijgt het monster een boost in het gevecht. Gelukkig hoef je je daar niet door te laten intimideren. Als je je dolk vaak genoeg gebruikt vult er een meter onder in het scherm. Als deze gevuld is, kan je een super-aanval loslaten op de vijand in samenwerking met je monster. Deze aanval is ongelofelijk sterk en maakt het zelf mogelijk om sterke wezens van hogere levels te overmeesteren. En zelfs als je niet gaat voor de stealth- of pinch aanvallen kan je altijd rekenen op je beste vriendjes: de monsters.

Geniet met monsterlijke maatjes

Het rekruteren en vechten met je monsters is essentieel in Dragon Quest Treasures. Als je vijanden bevecht is er een kans dat ze besluiten om zich bij je groep aan te sluiten. Als dat gebeurt kan je ze toevoegen aan je party en samen met hen op verkenning gaan. Je kan ze simpel aansturen in gevechten (niet veel meer dan “val dit doelwit aan” of ‘trek je terug’) maar ze vallen uit zichzelf aan en zijn ook niet gekoppelt aan een menu. De monsters krijgen individuele level-ups en kunnen ook onafhankelijk van Erik of Mia in een team op zoek gaan naar schatten. Het leukste aan de monsters is dat ze allemaal individuele ‘fortes’ hebben die je kan gebruiken in de wereld. Zo zijn er bepaalde monsters als de Sabrecat en de Ham Shamwitch die je kan berijden om sneller te rennen. De Golem en de slimes zorgen er voor dat je in de lucht wordt gelanceerd en met een Dracky kan je over bepaalde gedeeltes heen zweven. Hierdoor voelen monsters als een logische extensie van je vaardigheden en is het selecteren van je team erg belangrijk. Neem je een monster mee dat hoog in level is en veel schade doet? Of kies je voor een bepaalde forte zodat je nieuwe gebieden kan verkennen?

Gelukkig doet dat allemaal geen afbreuk aan de karakteristieke charme van de monsters. Van de namen die altijd leunen op een woordgrap of referentie naar het ontwerp van het monster tot aan de kenmerkende visuele stijl die Akira Toriyama (Dragon Ball) nog altijd koppelt aan de Dragon Quest-serie. Dit alles zorgt er voor dat je je aandacht houdt op dat wat er echt toe doet. Het zoeken naar schatten!

Graven naar goud

Wat Dragon Quest Treasures onderscheidt van de eerdere Monsters spin-offs is de enorme focus op het vinden van schatten. Ieder van de eilanden van Draconia is tot aan de nok toe gevuld met willekeurige schatten.  Erik en Mia kunnen deze schatten echter niet zomaar zelf vinden, daar komen  de monsters weer aan te pas. Op ieder moment kan je de L-knop en de B-knop indrukken om het kompas tevoorschijn te brengen. Deze wijst in de richting van waar een schat ligt begraven. Kom je in de buurt van de schat? Dan geven je monsters je een visioen van waar de schat ligt begraven vanuit verschillende oogpunten. Dit is ook weer heel charmant vanuit het letterlijke blikveld van de monsters, waarbij bijvoorbeeld een slijmmonster enkele slijmdruppels in het zicht van de schat heeft. Het schatzoeken is nooit bijzonder complex, maar voelt hierdoor altijd net gevarieerd genoeg om het leuk te maken. Schatten moet je na het opgraven meedragen naar je station, anders is er een kans dat monsters je verslaan of vijandelijke teams besluiten om je te overvallen. Eenmaal aangekomen bij je basis worden de schatten onthuld en krijgen ze een goudwaarde. Deze waarde bepaalt de rang van je team en verbetert je schatzoek-vaardigheden.

Dit zoeken naar goud geeft Dragon Quest Treasures een erg plezierige gameplay-loop. De eilanden waar je naar kan afreizen zijn erg gevarieerd (uiteraard is er een bos-eiland, een lava-eiland, een sneeuw-eiland etc.) en ook de monsters die je hier tegenkomt groeien met je mee in level, waardoor gevechten vaak toch een uitdaging blijven. Ik vond met name het schatzoeken echt super leuk. Is het misschien te veel werk om iedere keer je kompas te gebruiken en door het blikveld van monsters te zoeken? Zo nu en dan, maar het liet mij toch elke keer wel een beetje gniffelen omdat het perfect past in deze cartoony wereld. Met name aangezien sommige schatten duidelijke referenties zijn naar eerdere Dragon Quest games. Het duurde niet lang voordat ik uit een schatkist een complete kasteelmuur uit Dragon Quest IV opgroef, wat een hele obscure referentie was. Voor de doorsnee speler zal dit niet veel betekenen, maar Dragon Quest die-hards gaan hier denk ik goed van genieten.

Niets is beter dan een goed gevulde kluis

Het spel wordt vooral interessant zodra je genoeg goud vindt om je basis uit te breiden. Niet alleen vind je hierdoor meer Sanguinite, een zeldzame grondstof, waarmee je je treinhaltes kan uitbreiden en in principe kan fast-travelen door Draconia. Maar ook omdat steeds meer inwoners van Draconia zich voegen bij je team. Zo kreeg ik al snel een speciale koopman, die betere aanbiedingen kon regelen voor het aanschaffen van medailles en grondstoffen en ook iemand die unieke munitie kon maken voor de katapult met de materialen die je vindt op je verkenningstochten. Met deze materialen kan je ook nieuwe monsters voor je werven die vijanden met een hoog level gemakkelijk kunnen uitschakelen. Dit alles zorgt voor net genoeg variatie dat elke expeditie die ik ondernam voor het schatzoeken toch uniek aanvoelde. De tal van quests die je kan voltooien geven aardig wat sturing in de manier waar en hoe je de wereld verkent en je bent vrij om in iedere volgorde de eilanden te verkennen vanaf het begin.

Niet zo spannend als Dragon Quest

Iets waar ik wel een beetje tegenaan liep was dat het verhaal van Dragon Quest Treasures meer aanvoelt als een richtlijn. Waar de hoofdreeks echt is gekenmerkt door epische verhalen, dramatische gebeurtenissen en een tal van unieke personages voelt Treasures op dit niveau soms net iets te karig. Ik merkte dat ik soms echt actief quests moest volgen om mijn focus bij het spel te houden in plaats van afgeleid te raken door het schatzoeken. De vrije flow van de game laat het veel meer aan de speler over hoe je wilt verkennen, wat soms net ietsjes te losjes aanvoelt. Ook is de muziek in Treasures een beetje teleurstellend. De soundtrack voelt zonder twijfel aan als Dragon Quest en leunt natuurlijk weer erg op muziekstukken uit voorgaande games. Maar met name de nieuwe composities laten wel wat te wensen over. Zeker op momenten waarbij tijdens het verkennen de muziek ineens afwezig leek te zijn voor langere periodes.

De game zal waarschijnlijk ook veel profijt hebben van de online-mode die je gaandeweg vrijspeelt. Helaas was deze ten tijde van de review nog niet beschikbaar, maar volgens de beschrijving kan je andere teams dwarsbomen door hun schatten te jatten of je basis proberen te beschermen tegen invasies. Hierbij gaat het trouwens om replica’s van je schatten, dus je hoeft niet bang te zijn je voortgang te verliezen. Een compleet gedeelde co-op mode zoals in de nieuwe Pokémon Scarlet en Violet lijkt er helaas niet te zijn en dat voelt toch wel een beetje als een gemis. Zeker omdat het afspeuren naar schatten zich prachtig leent voor zo’n multiplayer-element.

Waar ik wel erg tevreden over was is de performance van de game op Switch. Dragon Quest Treasures is exclusief op de Nintendo Switch en ik was bang dat met de open wereld (en ook met de nasmaak van de nieuwste Pokémon spellen) dit opnieuw een tegenvaller ging worden. Maar gelukkig draait de game nagenoeg als een zonnetje. Er zijn geen laadschermen terwijl de eilanden van Draconia verkent. Ook tijdens grote gevechten met meerdere monsters in de spelwereld zijn er nagenoeg geen slowdown of technische problemen. Het is werkelijk een verademing om te zien dat dit soort games nog gewoon prima kunnen draaien op de Switch. Wel is de game ietsjes mooier om naar te kijken in handheld mode dan docked door de cell-shading techniek die is gebruikt, maar dat doet geen afbreuk aan de spelbeleving.

Conclusie

Dragon Quest Treasures voelt als dé perfecte entree voor mensen die altijd al Dragon Quest hebben willen spelen, maar afgeschrikt worden door de turn-based combat. Het is niet een naadloze versmelting van de hoofdreeks en de Monster spin-offs maar voelt daardoor wel weer als een compleet eigen spel. Het schatzoeken is verslavend leuk en hoewel er een grote open wereld is, blijft deze leuk om te verkennen door de verschillende monsters en hun fortes. Is het net zo’n episch verhaal als eerdere Dragon Quest games? Nee, op dat punt blijft Treasures toch net iets te veel steken op een spin-off. Maar op puur plezier tijdens het spelen valt echt niets aan te merken. De loop van verkennen, gevechten, schatzoeken, het uitbreiden van je basis en nieuwe monsters trainen maakt Dragon Quest Treasures een heerlijk game. Misschien dat je een podcast of video op de achtergrond wilt aanzetten tijdens het spelen, maar ik zie mezelf zeker terugkeren naar Draconia om nog meer goud uit de grond te halen.

8.5

N1-score

  • + Een geweldige vertaling van de Dragon Quest- wereld en gameplay van een turn-based RPG naar een actie RPG.
  • + De gameplay loop van het zoeken naar schatten, het trainen van monsters en het uitbreiden van je basis blijft erg leuk.
  • + Door de variatie aan monsters en hun fortes blijf je van teams wisselen en ontwikkel je snel een eigen speelstijl.
  • - Het verhaal is niet heel bijzonder en laat de game soms net te veel als een spin-off aanvoelen.
  • - De muziek speelt vooral de bekende hits, waardoor de game voor mij veranderde in een podcast-game.

Like dit bericht:

Over Willem

Als redacteur en reviewer voor N1-UP stort Willem zich in het avontuur. Zijn specialisatie zit hem in abstracte indie-games, actie-spellen, thematische verhalen en de singeplayer avonturen. Zodoende heeft hij Hyrule al talloze keren gered van het kwaad en iedere Pokémon die ooit heeft bestaan gevangen. In zijn vrije tijd werkt hij graag aan het maken van video's en ook in-game fotografie is één van zijn grote passies. Voor vragen kan je hem altijd stalken op twitter: www.twitter.com/whilhorst

Recente artikelen

Wereldwijde bètatest-demo beschikbaar voor Inazuma Eleven: Victory Road

0

Nieuws Wereldwijde bètatest-demo beschikbaar voor Inazuma Eleven: Victory Road

28-03-2024

2

Rik

Doug Bowser, de president van Nintendo of America, praat over de Nintendo Switch 2

0

Nieuws Doug Bowser aanwezig op Game Awards vannacht

08-12-2022

4

Erik

‘Binnenkort’ meer info over Dragon Quest III HD-2D Remake

0

Nieuws 'Binnenkort' meer info over Dragon Quest III HD-2D Remake

08-12-2022

1

Rik

Discussieer met ons mee! 3

Bestrafer

8 dec 22 om 19:31

#7837‍

408 XP | 68 comments

Helemaal eens met je omschrijving van DQXIs. Echt heel vet! Ik vind juist die turn based combat en het verhalende van de hoofdspellen heel vet. Ik ben wel erg nieuwsgierig naar deze, maar vraag me af of ik niet teleurgesteld ga zijn in het ontbreken van het bombastische. Nog maar even wat reviews en clips checken. Dank voor deze review Willem. 

ageQned

9 dec 22 om 11:11

#7849‍

1090 XP | 187 comments

De game net binnen gekregen ben benieuwd. 

fress0

9 dec 22 om 12:41

#7850‍

71 XP | 10 comments

Dankjewel voor de review Willem, ik zet m op mijn wenslijst!