Death's Door - Genadeloos Goed

Onderbreek mij als je dit eens eerder hebt gehoord: dit is een game waarin je in een grote aaneengesloten wereld kerkers verkent, vijanden verslaat en hun zielen steelt om vervolgens nieuwe upgrades mee te kopen in een melancholische regio met opvallende personages. Als je direct dacht aan Zelda of Dark Souls, dan zit je er niet ver naast met Death’s Door. Toch is deze game meer dan een simpele combinatie van deze twee inspiraties. Death’s Door is een prachtig avontuur met verrassing en emotie achter iedere hoek en komt prima uit de verf op de Nintendo Switch.

De dood staat iedereen te wachten, maar in Death’s Door wordt dit taakje uitgevoerd door een bureaucratische groep kraaien. Je speelt als een reaper, een kraai die de opdracht heeft om grote zielen binnen te halen voor de Lord of Doors. Echter loopt je opdracht helemaal in de soep als iemand de ziel steelt van jouw doelwit. Het verhaal ontvouwt zich hierna verder en de reaper wordt meegesleept in een queeste om meerdere grote zielen te verzamelen en daarmee de Death’s Door te openen voor een mysterieus figuur. 

Link met vleugels

Eén blik op Death’s Door toont direct dat het spel erg geïnspireerd is door de klassieke overhead Zelda-games als A Link to the Past en Link’s Awakening. Je verkent de verschillende werelden in Death’s Door door eindbazen te verslaan in kerkers en nieuwe voorwerpen en krachten vrij te spelen die weer nieuwe deuren openen. De fusie met Dark Souls-achtige gameplay geeft Death’s Door een geheel eigen speelstijl. Combat is namelijk enorm pittig en best wel genadeloos. Je hebt slechts enkele hitpoints om aanvallen mee op te vangen en vijanden droppen niet zomaar hartjes om deze mee te herstellen. In de wereld kan je life-seeds vinden, maar die zijn alleen te planten in potten waarna je pas je HP kan herstellen. 

Dit zorgt voor een best wel spannende balans in gevechten waarbij je opeens heel snel achteruit gaat. De game kent geen parreer-systeem, maar wel kan je je zwaardslagen opwaarderen met de zielen die je vindt door vijanden te verslaan en gebruik maken van magische aanvallen zoals een boog en later ook vuur. Deze aanvallen kosten geen mana, maar worden hesteld als je vijanden of objecten aanvalt. Hierdoor ben je altijd bezig met tactisch afwegen wanneer je de beste opening hebt om een tegenstander te verslaan. Het maakt de afwisseling tussen verkennen en vechten altijd een dynamisch proces.

Een levendig sprookje

Wat Death’s Door misschien wel het aller-aller-sterkste maakt is de fenomenale art-style en muziek. Bij een eerste oogopslag valt Death’s Door misschien niet zo op door de cell-shading, maar het kleurenpalet en de visueel gevarieerde wereld geven de game een hele eigen look. En dat is maar goed ook, want de game heeft geen kaart om mee te navigeren door de wereld. Je zal alles moeten onthouden aan de hand van markeringen, bordjes en eventuele opvallende locaties. Ik liep echter niet tegen problemen aan met het navigeren tijdens mijn tijd met het spel, omdat de wereld zo goed ontworpen is. Ook de personages die je gaandeweg ontmoet zijn allemaal uniek en hebben hun eigen geschiedenis met de wereld. De ontwerpen zouden zo thuis kunnen horen in een oud Europees sprookjesboek met Pothead en The Lord of Doors als een paar van de tofste character designs in tijden. 

De soundtrack is misschien wel het absolute hoogtepunt. De muziek is niet anders te omschrijven dan ghibli-esque en een groter compliment kan ik het niet geven. Van sprookjesachtige bossen tot melancholische kerkhoven, de muziek complimenteert de wereld op ieder punt en verheft Death’s Door tot een waar kunstwerkje. Dit is misschien wel de beste soundtrack van 2021.

Conclusie

De Nintendo Switch versie van Death’s Door laat weinig te wensen over. De game speelt nagenoeg feilloos en sleepte mij helemaal mee in de wereld van deze reapers. En wat een mooie wereld is dat toch. Een duister sprookje dat helemaal tot leven komt dankzij de unieke personages, gevarieerde wereld en fenomenale soundtrack. Death’s Door is niet voor iedereen weggelegd vanwege de pittige combat, maar ik heb enorm veel plezier gehad tijdens het verzamelen van zielen. Tijdens dat proces heeft Death’s Door toch wel een stukje van mijn eigen ziel weten te stelen.