Dead Cells

Dead Cells is volgens de Franse ontwikkelaar Motion Twin een “RogueVania”. De eerste helft van die term komt van ‘Roguelike’. Roguelikes bevatten gameplay-elementen gebruikt in de game Rogue (1980) en duidt vaak willekeurig gegenereerde levels en permadeath aan. De tweede helft komt van ‘Metroidvania’, een genre dat gameplay en technieken leent van de populaire gamereeksen Metroid en Castlevania. Één gigantische wereld van allerlei kamers en omgevingen die met elkaar in verbinding staan is toonaangevend voor Metroidvania-spellen. Nieuwe gebieden vrijspelen in reeds verkende plekken na het verkrijgen van een bepaalde vaardigheid of voorwerp, is ook aanwezig. Neem al deze elementen, gooi ze in de pan samen met vloeiende combat en een bewegingsvrijheid waarmee speedrunners op hun wenken bediend worden en je hebt Dead Cells, de allereerste RogueVania action-platformer.

Dode cellen

In Dead Cells ben je letterlijk een hoopje dode cellen dat de controle neemt over de “Prisoner”. Dit gereanimeerde lichaam zat al eeuwen in de kerkers vast en nu is de kans eindelijk daar om te ontsnappen uit het verraderlijke kasteel gevuld met vijanden en valstrikken. Gezien je al dood bent is het onmogelijk (opnieuw) te sterven. Mocht je lichaam onverhoopt in stukjes gehakt worden, dan nemen de cellen gewoon weer een nieuw lichaam over om het spel voort te zetten.

Core gameplay

Na het overnemen van een lichaam begin je altijd met een verroest zwaard en krijg je de keuze uit een boog of een schild om je run mee te starten. Het doel is om zo ver mogelijk door te dringen in het kasteel om je vrijheid te vinden. Je slaat je een weg door talloze vijanden, waarbij elke vijand een andere strategie vereist. Door vijanden te verslaan krijg je nieuwe “cells” waarmee je permanente upgrades kan kopen voor je character. Denk aan meer health potions, voorwerpen kunnen recyclen voor geld of een betere boog of schild om mee te beginnen. Deze loop van gameplay is typerend voor een roguelike en Dead Cells doet dit erg goed. De combat is vloeiend, de variatie in wapens en voorwerpen is enorm en iedere keer dat je opnieuw begint, voel je je weer een klein beetje sterker.

Uitgekookte strategie

Tijdens je sessie zul je nieuwe wapens en schilden vinden die vrijelijk te wisselen zijn met je huidige uitrusting, en vind je blauwdrukken waarmee nieuwe wapens vrij te spelen zijn in je volgende run. Zogenaamde scrolls liggen her en der verspreid om je statistieken te verhogen, verdeeld in “Brutality”, “Tactics” en “Survival”. Elke eigenschap verhoogt je HP en zal stukken van je uitrusting verbeteren, afhankelijk van de kleur. De voorwerpen en wapens hebben namelijk één of meerdere kleuren die een bepaalde eigenschap weerspiegelen. Rode voorwerpen krijgen een bonus als je meer Brutality punten verzamelt, blauwe voorwerpen worden beïnvloed door Tactics punten en groene voorwerpen zijn effectiever wanneer je meer Survival punten hebt. Sommige voorwerpen hebben meerdere kleuren (75% rood, 25% blauw bijvoorbeeld) en profiteren van meerdere eigenschappen. De meest zeldzame voorwerpen zijn kleurloos, welke beïnvloed worden door de hoogste eigenschap die je hebt. Dit betekent dat je zorgvuldige keuzes moet maken voor de desbetreffende run, en soms bepaalde voorwerpen zelfs laat liggen ondanks dat ze sterker zijn als het niet bij je strategie past.

Door deze gevarieerde tactische opties voelt geen enkele sessie hetzelfde aan, omdat je je nooit genoodzaakt voelt om voor het sterkste of het beste te gaan. Je kiest wat aansluit bij jouw strategie en je hebt de vrijheid dit helemaal uit te bouwen. Totdat je doodgaat en opnieuw mag beginnen, in ieder geval. In je nieuwe run ben je dan weer net wat sterker. Het bewegingspatroon van een vijand begrijp je bijvoorbeeld beter waardoor je het langer kan overleven, of je hebt genoeg cells gespaard om een beter wapen te verkrijgen in het begin. Zo is het nooit erg om dood te gaan: elke nieuwe run brengt weer nieuwe mogelijkheden.

Speedrunners worden beloond

Een beginnende speler zal in Dead Cells het vaak voorzichtig willen aanpakken. Van kamertje naar kamertje sluipen, de bewegings- en aanvalspatronen van de vijanden leren en langzaam maar zeker meer ontdekken in het spel. Dit is echter iets wat je niet lang kan volhouden: uiteindelijk zul je meer risico’s moeten nemen en sommige gevechten juist uit de weg moeten gaan omdat bepaalde zaken tijdgebonden zijn. Zo is er in het begin van elke nieuwe omgeving een speciale deur die binnen een bepaalde tijd voor altijd dicht gaat. De eerste keer dat ik speelde was ik 4 minuten te laat. Pas na vijf keer spelen kwam ik in de buurt: “this door has closed 12 seconds ago. Pity.” Na flink door te zetten was het me eindelijk gelukt en kon ik de deur binnen waar waardevolle spullen, geld en nieuwe cells te vinden waren. Haastige spoed is zelden goed zeggen ze. In Dead Cells is het noodzaak.

Conclusie

In Dead Cells verken je een uitgestrekt, steeds veranderend kasteel. De klassieke roguelike gameplay-loop is ontzettend goed uitgewerkt. Gaandeweg ontgrendel je geheime, eerdere onbereikbare gebieden om nieuwe schatten te vinden. Vecht letterlijk tot de dood met behulp van de wapens en voorwerpen die je tijdens elke sessie vindt, en bouw langzaam je arsenaal op. Elke run is uniek en geen enkele strategie voelt aan als een verkeerde keuze. De diepgang is enorm en voor speedrunners is dit een hemelse variant op roguelikes en metroidvania’s. Voor fans van pittige games, roguelikes, metroidvanias en actie-platformers is dit een echte no-brainer. Letterlijk en figuurlijk.