Cursed to Golf - Niet fore iedereen

Cursed to Golf combineert twee genres die eigenlijk enorm voor de hand liggen. De klassieke sport golfen, waarbij je score hoger is als je minder slagen gebruikt om de bal in de hole te krijgen en het roguelike games-genre, waarin je bij iedere game helemaal opnieuw moet beginnen in een level dat willekeurig ontworpen is. Hoewel Cursed to Golf in essentie echt een hartstikke leuk spel is, weerhield dat roguelike-element mij ervan om er echt compleet van te genieten.

De opzet van het spel is vrij simpel. Als wereldkampioen golfer wordt de hoofdpersoon op een dag getroffen door de bliksem op de golfbaan en daarmee wordt hij vervloekt tot het Golf-vagevuur. In dit bizarre golf-hiernamaals is er alleen een kans om te ontsnappen als je het voor elkaar weet te krijgen om 18 holes achter elkaar te winnen. De twist is dat je per hole maar vijf slagen hebt om het einde van de baan te bereiken. Je vult de slagen aan door met je golfbal standbeelden kapot te maken en door kaarten te gebruiken die je speciale krachten geven. Cursed to Golf geeft je daarmee een enorme gereedschapskist om golfbanen vol met kromme bochten, ventilatoren, zandbunkers, explosieven en water te overleven.

Troef in de hole

Om te slaan heb je keuze uit drie golfclubs. De driver, die het hardste en het verste kan schieten, het ijzer dat vooral geschikt is voor middelharde slagen (en als je bal vastzit in de rough) en de wedge, waarmee je korte hoge slagen kan maken. Dit gecombineerd met de kaarten, die je op elk moment kan activeren tijdens je slag, geeft je een hoop controle over de bal. Van halverwege een schot je bal rechtsomkeert laten maken als een boomerang, tot jezelf terug teleporteren naar een eerdere locatie om je schot opnieuw te doen of je golfbal te veranderen in een raket, waarmee je hele krappe bochten kan maken. Er is een hoop om mee te experimenten en te leren.

Golf eindbazen

Die leercurve, hoe snel je begrijpt wat je precies moet doen in het spel, duurde mij echter wel wat te lang. De game neemt veel tijd voor zijn tutorials en toch had ik na afloop nog steeds niet het gevoel dat ik nu alle elementen van het spel beheerste. Tijdens het spel reis je namelijk in je golfkarretje tussen de verschillende holes terwijl je onderweg geld en nieuwe kaarten verzamelt. Met het geld kan je nieuwe kaarten kopen in de winkel, waarmee je jezelf misschien een betere kans geeft tijdens het spelen. Dit is vooral essentieel in de eindbaas-gevechten. Ja, dit is een golfspel met meerdere eindbazen die je testen op al je vaardigheden. Deze eindbaas neemt de vorm aan van een race, waarin je probeert om jouw bal sneller in de hole te krijgen dan de eindbaas. De eindbaas kan je echter verlammen door speciale standbeelden kapot te maken tijdens het golfen. Dit geeft de eindbaas-gevechten echt een combinatie van tactische planning en spanning.

Niet zomaar een hole-in-one

Toch moet ik toegeven dat deze game echt heel erg pittig is. Laat ik eerlijk zijn en zeggen dat ik het spel talloze keren opnieuw heb gespeeld, maar nog steeds niet voorbij de eerste eindbaas ben gekomen. Het roguelike genre is voor mij hierdoor vaak een misser, omdat ik ondanks dat ik beter word naarmate ik vaker het spel speel, ik toch voel dat alle progressie vaak voor niets is geweest. In Cursed to Golf voelt dit bijzonder venijnig aan omdat je niet alleen aan het racen bent tegen eindbazen, maar ook gelimiteerd bent in de shots die je kan maken. Het aanvullen van je shots is altijd een vereiste op iedere hole, maar het level design voelt té wisselvallig om jezelf er echt op voor te bereiden. Iedere hole wordt ook steeds langer, waardoor ik vaak niet doorhad dat het soms onmogelijk was om bepaalde holes te winnen omdat ik in het begin al een slecht shot had uitgevoerd. Het is goed dat deze game een hoge moeilijkheidsgraad heeft en voor liefhebbers van arcade-spellen en roguelikes is dit een groot pluspunt. Maar voor mij voelde het eerder als een tekortkoming van de leuke wereld en het design van het spel.

Expressieve pixel-art

Dat design is trouwens echt fenomenaal. Niet alleen draait de game als een zonnetje op de Switch in zowel handheld als docked mode. Ook heeft het een prachtige pixel-art stijl die echt heel mooi samengaat met de verschillende achtergronden en personages die zijn ontworpen. Je hoofdpersonage is enorm expressief met verschillende emoties die nog eens apart worden uitgelicht tijdens spannende momenten. De eindbazen hebben ook allemaal unieke ontwerpen, waardoor je een hele leuke band met ze opbouwt. Ze hebben misschien niet de eindeloze dialogen zoals in een spel als Hades, maar de persoonlijkheid spat er vanaf.

Conclusie

Al met al ben ik in tweestrijd over Cursed to Golf. Ik kan erkennen dat het een sterk ontworpen spel is, dat voor liefhebbers van het roguelike genre heel erg kan aanslaan. Maar de hoge moeilijkheidsgraad en de enorme hoeveelheid aan willekeurige elementen, zorgden ervoor dat ik toch mijn interesse in het spel snel begon te verliezen. De variatie in speelstijl is enorm en de pixel-art is echt van topniveau, maar helaas kon Cursed to Golf mij niet lang genoeg geboeid houden. Het idee van het mengen van golf en een roguelike gaat goed samen, maar stiekem had ik toch liever een leuk potje golf willen spelen waardoor ik de rest van dit spel had kunnen beleven.