Creature in the Well

Yoku’s Island Express was een van mijn favoriete indie-games vorig jaar. Het was een super schattige platformer die naadloos verweven was met een flipperkast-mechaniek. Dus toen ik voor de eerste keer Creature in the Well zag, werd ik meteen enthousiast. De duistere, onheilspellende atmosfeer staat misschien wel in fel contrast met de feel-good omgevingen van Yoku’s Island Express, maar ook Creature in the Well heeft een unieke twist: dit spel is een pinball hack ‘n’ slasher!

Of zoals de ontwikkelaars het zelf noemen, Creature in the Well is een zogenaamde ‘pin brawler’. En het spel doet deze naam zeker ere aan. In Creature in the Well speel je namelijk als een net ontwaakte BOT-C-eenheid uitgerust met een mooi zwaard. En wanneer je tijdens het ontdekken van kerkers beschoten wordt met energieballen, vecht je terug door het met je zwaard terug te kaatsen. Een pin brawler dus!

Oude faciliteit

Hoe je als een robot engineer terecht bent gekomen in een situatie waar je je al flipperend met je zwaard moet verdedigen tegen energieballen, is eigenlijk vrij simpel. Je begint het spel in een post-apocalyptische woestijn, waar je na wat doelloos ronddwalen terechtkomt bij een gigantische berg en een verwoeste stad. Wanneer je die berg inwandelt, ontdek je dat het huis een oude faciliteit is en een vriendelijke kikkerconciërge vertelt je daar dat jij de nabijgelegen stad kunt redden door de kracht in de faciliteit te herstellen. Dat betekent natuurlijk wel weer dat de verdedigingsmachines in de doolhofachtige faciliteit ook weer tot leven komen.

Het coole aan Creature in the Well is dat het spel je helemaal loslaat en je al vanaf het begin in de woestijn aan je lot overlaat. Een mooi voorbeeld hiervan is ook de befaamde ‘’Creature’’, je weet wel, die ene die leeft in de put. Hoewel het spel naar hem vernoemd is, voelde het wezen in de praktijk meer aan als een voetnoot: hij lurkt in de schaduwen van de berg, houdt je in de gaten en waarschuwt je om hem niet nog bozer te maken, maar doet voor de rest ook niet bijster veel op nog een paar baasgevechten na. Dit zorgde voor een focus op de gameplay en maakte tegelijk de rest van het spel mysterieuzer, iets wat ik heel erg kon waarderen.

Ping pong power

Ik vond het dus eigenlijk helemaal niet erg dat de creature zo’n passieve rol had in het spel: het had wel iets verfrissends. Daarbij zijn er in die oude faciliteit genoeg verschillende machines die je maar al te graag de dood in ping-pongen, dus gevaar is al genoeg. Je kunt op twee manieren met je zwaard flipperen: de ene is door simpelweg een energiebal terug te kaatsen en de ander is door meerdere keren in het niks te zwaaien om meerdere energieballen om je heen te verzamelen en uiteindelijk te vuren. Het is een vrij simpele mechaniek, waar Creature in the Well verschillende puzzels omheen heeft bedacht in labyrint-achtige faciliteit.

Na het uitschakelen van elke machine in de kamer, krijg je energie die je weer kunt gebruiken om een volgende kamer te betreden. Dit betekent echter ook dat je niet elke kamer in een dungeon hoeft te voltooien, mits je genoeg energie hebt. Dat is vooral fijn wanneer een puzzel frustrerend is, je kunt de hele kamer ook negeren en de volgende ingaan, hopend op iets beters. Want puzzels kunnen soms ook gewoon erg frustrerend zijn, vaak omdat mijn ping-pong-skills tekort blijken te schieten. Of juist ook als er alweer dezelfde soort puzzel is als eentje drie kamers geleden.

Uitgeputte puzzels

Dat brengt ons gelijk bij het grootste probleem dat ik heb met het spel: omdat de focus vooral ligt op de flipperkast-gameplay, wordt Creature in the Well toch vrij snel repetitief. De kerkers voelen allemaal een beetje eentonig aan en ik had tijdens het spelen steeds weer een uitgeput ‘’been there, done that’’-gevoel. De puzzels lijken allemaal vrij snel op elkaar en zelfs de baasgevechten voelen bekend aan. Er zijn echter wel een paar dingen waardoor het ontdekken van de dungeons wat spannender wordt: je kunt voor je personage een ander zwaard of stok of wat er genoeg op lijkt vinden. Zo heb ik bijvoorbeeld een koekenpan gevonden die een luid, ehm, koekenpan-geluid maakt elke keer dat je iets wegslaat. Dat verzacht de pijn wel.

Ik moet zeggen dat Creature in the Well me in het begin wel een beetje teleurstelde. De lat lag nou eenmaal hoog door Yoku’s Island Express. Dat betekent echter niet dat ik me niet heb vermaakt aan het spel: Creature in the Well is nog steeds een erg uniek spel met een tof concept. Hoewel dat pin brawlen op een gegeven moment te eenzijdig wordt, zit de basis nog wel gewoon goed.

Conclusie

Creature in the Well is best een interessant spelletje. Deze zogenaamde pin brawler heeft een unieke gameplay waarbij je al flipperend met je zwaard vijanden vernietigt. Hoewel dit super leuk is om te doen, valt Creature in the Well erg in herhaling met de toepassing van de gameplay en voelen de dungeons daardoor iets te eenzijdig aan. Zit echter niet in de put, daartegenover staat wel een avontuur met een bijzonder mysterieus sfeertje waar je lekker losgelaten wordt en op je eigen kracht meer over het spel ontdekt. Al met al is Creature in the Well een uniek spel dat zeker wel een kansje waard is, maar misschien wel pas na wat korting.