Bright Memory: Infinite - Van een olifant een mug maken

Toen ik voor het eerst de trailer van Bright Memory: Infinite zag had ik geen idee wat ik moest verwachten van deze game. Het zag er erg goed, uit maar is het een shooter? Is het hack ‘n slash? Het antwoord is ja. Het is een beetje van alles. Is een game die probeert van alles te zijn een goede game? Misschien heeft de Chinese studio FYQD het antwoord wel gevonden

Bright Memory: Infinite speelt zich af in het jaar 2036. Ons hoofdpersonage wordt wakker terwijl er een vreemd object in de lucht is verschenen. De Supernatural Science Research Organization (SRO) heeft agenten naar verschillende regio’s gestuurd om dit fenomeen te onderzoeken. Jij speelt als Shelia, een agente die onderzoek uitvoert naar dit vreemde object.

Een waar arsenaal in twee werelden

De game begint gelijk met een hoop actie. Met verschillende Quick-Time events waar je de juiste knoppen moet intoetsen wordt je zo de actie ingevlogen. Vervolgens neemt het spel je rustig mee in de verschillende mogelijkheden die Shelia heeft met haar Exo Unit. Dit is een soort armour dat verschillende gadgets bevat.

Naast haar Exo Unit heeft ze ook wapens die ze kan gebruiken om zichzelf te beschermen terwijl ze zich een weg baant door de verschillende vijanden. Je hebt verschillende wapens ieder met hun eigen speciale munitie. Dit gaat van guided rockets tot sticky grenades; ieder wapen brengt iets unieks. De wapens gebruiken dus wel munitie die in overvloed te vinden zijn door de levels door. Mocht je toch uiteindelijk zonder komen te zitten dan heb je altijd nog een zwaard waar je mee verder kan. Je zwaard is voor de close-combat en als een ware Jedi kan je er ook projectielen terugkaatsen wanneer je op het juiste moment de R-knop in drukt. Wanneer je deze ingedrukt houd kan je jezelf ook verdedigen tegen zowel de projectielen en melee klappen die op je afkomen.

Over Jedi gesproken: je hebt ook nog eens de mogelijkheid om je vijanden naar je toe halen dankzij een tractor-beam die je in je Exo Unit hebt (één van de eerder genoemde gadgets) en wanneer je vijanden hulpeloos in de lucht vast zitten kan je oftewel kiezen een EMP op ze los te laten of met je gun/zwaard er op los te gaan. Dit alles zorgt voor een hoop verschillende mogelijkheden in het heetst van de strijd. Wat an sich vrij positief is, maar ook vrij “lineair” voelt wanneer je de combat van een Astral Chain of Bayonetta gewend bent.

Reliquaries en uitbreidingen en een hoop vijanden

Net zoals in bekende actie games heb je ook de mogelijkheid om reliquaries te vinden. Deze reliquaries zorgen ervoor dat je uiteindelijk skills kan verbeteren en nieuwe skills kan vrijspelen. Dit zal uiteindelijk wel iets meer zijn voor de echte completionist omdat het niet heel veel interessants toevoegt.

Een ware actiegame heeft een hoop vijanden nodig. Je komt deze in twee smaakjes tegen: futuristisch militair en antieke soldaten. Tijdens het verhaal zal Shelia in sommige gevallen “verdwijnen” in een andere wereld, waar je vecht tegen schaduwachtige soldaten. Deze soldaten vechten met zwaarden, pijl & boog en magie. Zo brengt een game die vrij kort is toch nog een hoop diversiteit met zich mee.

Bright Memory gives, Bright Memory takes

Bright Memory: Infinite is een game waar je binnen twee uur door het verhaal bent. Het verhaal is in principe aardig, maar zo’n korte periode biedt niet echt tijd om je te verdiepen in de personages en empathie te voelen. Daarnaast voelt het ook soms heel raar wanneer er elementen worden getoond en deze amper terugkomen. Zo krijg je in het tweede hoofdstuk stealth elementen die verder in het spel niet gebruikt worden. Je zou verwachten als je dan kan stealthen, kan dat ook in de rest van het spel? Nou, nee. Vijanden hebben je vaak al heel snel gevonden en gaan heel actief naar je toe. Waardoor het eigenlijk een puur actie wordt zonder enige keuze of je in stealth wilt of niet. Dit terwijl de game je hiertoe verplicht in één van de hoofdstukken.

Daarnaast worden de eerder genoemde Quick-Time events ook amper nog gebruikt, terwijl er toch nog toffe bazen in het spel zitten waar je van verwacht deze te kunnen gebruiken. Hierdoor voelt het spel soms half af wat misschien ook te herleiden is aan de duur van de game.

Technische aspecten

Hoewel de game in sommige gevallen half af voelt moet ik de ontwikkelaars wel een compliment geven voor wat ze op de Nintendo Switch tonen. De game ziet er voor Switch-standaarden niet verkeerd uit, hoewel pop-ins zeker hier en daar te zien zijn. Ook heb ik een paar keer een vijand in de lucht zien lopen waar die niet hoorde. De game loopt wel heel soepel en ik heb eigenlijk geen framedrops gezien zowel in docked als handheld modus. Ik ben over het algemeen vrij coulant hierin. Wel heb ik één keer een error gehad tijdens het spelen. Gek genoeg deed deze error (nog) niks en na het weg te drukken kon ik het spel gewoon verder spelen.

Laadtijden kunnen soms wat lang aanvoelen en zeker wanneer je op bepaalde momenten na één foutje dood kan zijn, kan dit wel de snelheid uit de game halen.

Conclusie

Bright Memory: Infinite heeft een interessant concept dat helaas niet geheel uit de verf komt door de duur van de game. Dit zorgt ervoor dat het spel uiteindelijk een mengelmoesje wordt van elementen die net niet droog zijn. Dat komt bijvoorbeeld door elementen die maar één keer de revue passeren. Het is duidelijk wat de olifant in de kamer is. De trailers en het concept voelen groots aan, maar uiteindelijk is het spel heel klein. Dat neemt niet weg dat Bright Memory: Infinite een mooie prestatie is op de Nintendo Switch en als je echt van actie houdt en een interessante game wilt spelen dan raad ik deze zeker aan. Het is duidelijk te zien dat wanneer ze elementen meer uitbreiden en de game langer maken ze een prachtig kunstwerk kunnen opzetten. Bright Memory: Infinite is dat kunstwerk helaas nog niet helemaal.