A Hole New World

Hoewel veel indiegames een pixelachtige stijl gebruiken in hun spellen, gaat A Hole New World een stapje verder: dit spel is ook echt gebaseerd op de goede oude NES- en SNES-platformspellen. Zo bevecht je als een in mantel gehulde Potion Master kwaadaardige monsters en reis je door wel twee werelden. Dit spel biedt namelijk een letterlijke twist: je kunt steeds afreizen naar een ondersteboven wereld. Zorgt deze twist voor een vermakelijke, klassieke platformer of dient het slechts als een hol omhulsel?

Hole

Nee, A Hole New World is dus geen gênante spelfout van de ontwikkelaar. Waar bij andere platformspellen gaten in de grond een regelrechte dood betekenen, bieden deze in A Hole New World een opening tot een hele nieuwe wereld. Hier staat je wereld dan letterlijk op zijn kop. Deze mechaniek zorgt voor een paar leuke momenten: wanneer je bijvoorbeeld al wisselend van werelden toch vooruitkomt, terwijl er geen platform is om op te staan. Irritant kan wel zijn dat vijanden en projectielen je ook in de andere wereld kunnen achtervolgen. Wanneer je dan bijvoorbeeld samen met een vijand valt in een klein gat, is het lastig die tijdens het constante wisselen van werelden te ontwijken. Daarbij zijn deze gaten vaak niet bepaald van belang in een level en dienen ze meer als vrijwillige, alternatieve route. Aangezien het hele spel draait om deze twist, had ik deze toch graag verder uitgewerkt gezien.

De onderwereld verschilt, naast dat je er ondersteboven rondloopt, niet erg veel van de bovenwereld. Je bestuurt je personage in de op-z’n-kopwereld hetzelfde als in de normale wereld: rechts is en blijft rechts. Hierdoor hoef je gelukkig bij het wisselen van werelden niet ook nog je besturing te wisselen, al kan het besturen in de omgekeerde wereld soms nog wel zorgen voor kleine verwarringen. Verder verschillen de boven- en onderwereld niet qua moeilijkheidsgraad: naast een ander kleurenpalet en en wat andere vijanden zijn de werelden nagenoeg hetzelfde.

Aanvallen!

Op het begin van het spel kun je, als Potion Master, alleen wat potions gooien ter aanval. Bij elke baas die je verslaat, krijg je er een nieuwe aanval bij. De nieuw verkregen aanval was dan karakteriserend voor die baas. Die nieuwe aanval kun je inzetten door het met één druk op de ZL-of ZR-knop te verwisselen met de aanval die je op dat moment gebruikte. Hierbij verandert de kleur van je mantel ook meteen. Het wisselen is niet bepaald moeilijk, al kan dat in het heetst van de strijd soms niet zo lekker lopen, omdat je precies moet weten hoe vaak je op de knop moet drukken om een bepaalde aanval te selecteren. Dit is echter geen groot probleem en de nieuwe aanvallen zorgen dat het spel steeds fris aanvoelt. Niet dat de game niet heel lang duurt: het spel heb je al uit in slechts een uur of drie aan speeltijd. Na het hoofdverhaal uit te spelen, kun je je nog wagen aan andere modi: een lastigere Game+, een Boss Rush-modus, een Challenge-modus en meerdere eindes zorgen dat het spel ook na die drie uur leuk blijft.

Levels en bazen

De vijf werelden zijn vaak niet al te bijzonder, op een paar levels na. Deze zijn grote puzzels in een originele omgeving. Bij een zo’n wereld is het bijvoorbeeld de bedoeling kleinere harten te vernietigen die allemaal verbonden zijn aan een enorm hart. Levels worden afgesloten door een baas. De bazen in dit spel zien er tof uit, maar zijn helaas vaak moeilijk op een enigszins oneerlijke manier. Dit maakt baasgevechten dan toch vaak frustrerend. Ook ernstige framerate-drops tijdens deze gevechten dragen een steentje bij aan deze frustratie. Gelukkig zijn er vrij veel checkpoints in een level, dus ook net voor een baasgevecht, waardoor je tenminste niet een heel level opnieuw hoeft te spelen.

Conclusie

A Hole New World lijkt op een klassieke platformer. Dit gepixelde avontuur oogt alsof het uit het NES-tijdperk komt en verdraait de wereld door een omgekeerde versie toe te voegen. Dit is leuke toevoeging, maar is helaas niet erg sterk uitgewerkt in het spel. Ook zorgde het spel voor bepaalde frustraties, zoals door vijanden hectische hollen, oneerlijke bazen of framerate-drops. Toch was het spel zeker niet vreselijk en had het een paar levels en bazen die echt uitblonken. Al met al is A Hole New World een vermakelijk spel, maar het zette mijn wereld niet bepaald op zijn kop.