Soms vraag ik me af hoe ze het zo gek kunnen verzinnen. Dan heb ik het niet over de naam van ontwikkelaar Baba Yaga Games. Nee, One Eyed Kutkh is exact zo vreemd als de trailers doen vermoeden. We hebben het half uur durende ruimteavontuur van de eenogige Kutkh meegemaakt en kunnen dit aspect toch wel veilig stellen. Lees snel mee!

De naamloze hoofdpersoon van One Eyed Kutkh heeft motorpech, terwijl hij in zijn ruimteschip rondzweeft. Hij crasht op de dichtstbijzijnde planeet en draait zijn motor weer in elkaar. Drie van de vier hiervoor benodigde onderdelen vindt hij direct, maar voor het laatste stukje beklimt hij de zogenaamde World Tree op de vreemde planeet. Van daadwerkelijke gameplay geen sprake: je wordt vooral overdonderd door de prachtige wereld, waarbij je vaak maar één keuze hebt om te maken. Naar links lopen, omhoog kijken, een voorwerp oppakken, of een trap beklimmen, bijvoorbeeld. Maar dit is helemaal geen probleem; het hoort bij de charme van het spel.

Beetje bij beetje kom je steeds meer te weten over deze vreemde planeet. Er leven een soort van Eskimo’s en door helemaal naar boven van de grote boom te klimmen, tref je de enige echte zon en maan. De interacties met anderen verlopen op een erg bijzondere manier: men mompelt wat in een taal die enigszins aan Japans doet denken, maar spreekt in feite non-verbaal: via tekeningen. Met een fijne achtergrondmuziek (die je overigens even zelf moet activeren in het menu!) speel je zo het surrealistische avontuur door.

Hierbij springt vooral het design in het oog. De grote wereldboom, plus alle personages én de hemelse achtergrond, zien er allemaal gelikt uit. Deze presentatie past uitstekend bij het aandoenlijke non-verbale vertelsel. Het is toch jammer dat dit visueel kunstwerkje al zo vroeg stopt, want na een half uurtje heb je het einde helaas al gezien. Ik had graag nog wat meer tijd doorgebracht in de prachtige wereld van One Eyed Kutkh, onder meer omdat ik denk dat er een grootser verhaal in had gezeten.

Conclusie
De eenogige hoofdpersoon van One Eyed Kutkh landt na motorpech met zijn ruimtevoertuig op een vreemde planeet. In deze onbekende maar prachtige wereld met Eskimo’s en godheden vindt hij toch redelijk snel alle onderdelen van zijn schip terug, en verlaat hij de mooie planeet al vlug. Jammer, want het aandoenlijke non-verbale vertelsel en het visuele kunstwerkje van een wereld had ik nog wel wat langer willen verkennen.