Mario & Sonic op de Olympische Spelen Tokio 2020

Mario & Sonic lijkt een bijna een gewoonte te worden, al lag dat twee jaar geleden toch een tikkeltje anders. Steep, het snowboard spel van Ubisoft, ging er met de rechten vandoor en Mario & Sonic nam eindelijk een pauze. Het leek er op dat de spelreeks die break goed kon gebruiken, want de Tokio 2020-variant weet gelijk indruk te maken. Met vele opties om de game te spelen en een aantal verrassende toevoegingen weten de sportspelletjes ons toch weer te bekoren.

Mario & Sonic in het nauw

De nieuwe verhaalstand van Mario & Sonic Tokio 2020 is een grote verbetering op het vorige deel. Voorheen ging je van missie naar missie met een hele hoop tekst tussenin. Daar kon je enigszins in komen, maar leuk werd het eigenlijk nooit. Nu heeft de verhaalstand ook daadwerkelijk een verhaal: Mario, Sonic, Bowser en Dr. Eggman worden opgezogen door een spel gebaseerd op de Olympische Spelen uit 1964. Hun doel is proberen te ontsnappen en terug te keren naar het moderne Tokio, waar de toekomstige spelen in 2020 plaatsvinden. Je wisselt constant tussen het heden en verleden met twee kaarten, verschillende activiteiten en interacties.

Persoonlijk ben ik erg verbaasd over de opbouw. De kaarten bevatten ieders verschillende locaties om te bezoeken. Ze zijn kleine omgevingen waarbij je kunt praten met ieder waar je tegenkomt. Ze hebben niet alleen arena’s nagebootst, maar ook trekpleisters zoals Tokyo Tower. Het is geinig, maar nooit diepgaand. Je leert de omgeving kennen, doet een activiteit en gaat voorwaarts naar de volgende locatie. Soms kun je naar trivia punten om meer informatie te vergaren en dat is het wel. Stiekem had ik leuk gevonden om meer binnen te lopen bij deze trekpleisters, maar zo mooi heeft het niet mogen zijn.

De dialogen tussen de verschillende personages is ontzettend aangenaam. Het voelt echt als een verhaal waar tegen elkaar gepraat wordt. In de moderne avonturen gaan Luigi en Tails op pad, terwijl in Tokio 1964 we Mario en Sonic samen zien. Mario en Luigi zeggen niet zo veel, wat hier en daar voor stille momenten zorgt. Gelukkig zijn er genoeg andere personages die de sfeer weten neer te zetten, en dat maakt het tot nu toe best gezellig. Het helpt dat je bij elke locatie ook een doel voor ogen hebt, waardoor het ook geen zinloze bedoeling wordt. Binnen het openingsuur liep alles in een rap tempo door en genoot ik van de sfeer.

Het ultieme doel van de verhaalstand is het einde zien, maar je verdient er ook het één en ander mee. Bij de meeste minigames strijd je tegen een nieuw personage. Door tegen hem/haar te winnen, kun je het character vanaf dan bij die sport gebruiken. Een vroeg voorbeeld is hoe je Rouge the Bat ontgrendeld door een Klimsport wedstrijd te winnen. Heel tof, maar toch is het jammer dat de speciale personages maar bij één sport gebruikt mogen worden. De speciale minigames die je speelt in de verhaalstand komen na voltooiing in de Spelruimte terecht, waarbij ze vrij gespeeld mogen worden. Een vroeg hoogtepunt is de Kogeltrein-supersprint waarbij Sonic moet proberen de Bullet Train in te halen.

Sporten tot je er bij neervalt

Tussen de standaard 3D en 2D sporten en droomevenementen, Mario & Sonic op de Olympische Spelen Tokio 2020 bevat maar liefst 34 opties in het Snelle Wedstrijd-menu. De meeste minigames aanwezig zijn best prettig en ondersteunen zowel beweeg- als standaardbesturing. Hoewel de beweegbesturing best te pruimen viel, speelde ik liever met de knoppen. Natuurlijk is het weer accuraat, maar het voelt ook als een eerlijker speelveld. De knoppen is sneller op te pakken vind ik persoonlijk, maar spellen als 110 meter horden hebben unieke vondsten als je Joy-Con met een strap gebruikt. Sterker nog, ze hebben de motion controls verbeterd door een dubbele Joy-Con optie te introduceren, wat meer vrije bewegingen toelaat. De manier waarop je speelt ligt meer aan je vrienden, en dat is niet eens wat ik zelf kan beoordelen.

Met de normale 3D-evenementen zit je meer dan gebakken. Met vrienden heb ik vooral veel plezier gehad van Voetbal, Skateboarden, Klimsport, Schermen en Boogschieten. Over het algemeen zijn de activiteiten bondig en houden ze een kort tijdsbestek aan. Het valt te wijzigen op een bepaalde punten, zoals met Rugby Sevens waar je tot maximaal vier minuten kunt strijden. Daarnaast zijn de CPUs op verschillende moeilijkheidsgraden in te stellen zodat je een prima speelomgeving kunt vormen. Hoewel het merendeel van de sporten in het pakket zijn, ben ik toch verbaasd dat er een paar niet in het zitten, vooral omdat ze wel in Rio 2016 zaten. Ritmische Gymnastiek, Beach Volleyball en BMX keren niet terug in deze nieuwe Mario & Sonic variant. Sommige zitten wel de reguliere Tokio 2020 game, wat toch een wenkbrauw doet fronzen.

Wat je echter verliest met de reguliere opties proberen de andere opties weer omhoog te krikken. De drie droomevenementen (Droomracen, Droomschieten en Droomkarate) zijn fantastisch en voegen knotsgekke party opties toe aan het menu. In Droomracen race je op een skateboard neer beneden op een knotsgek parcours in de lucht. Er zijn ramps om af te springen, rails te grinden en vooral Mario Kart-achtige items om alles een wending te geven. Droomschieten ziet je lopen rondom een Japanse tempel met een geweer in handbereik. Je zult moeten mikken op schijven wat je punten oplevert. Tussen de normale rondes door zullen er vliegers opstijgen die je kunt raken door dikke vette bonuspunten. Droomkarate, dat plaatsvindt in het Mushroom Kingdom van Super Mario Odyssey, zul je moeten slaan en gooien zodat de tegenstanders op panelen terechtkomen. De meer panelen in jouw kleur, de meer punten je vergaart.

De laatste optie zijn de tien Tokio 1964 disciplines. Ze brengen meer klassieke sporten naar de voorgrond, en brengen unieke versies van wat je al kent. Deze kun je alleen met de knoppen spelen, ongeacht de controller set-up die je gebruikt. Een persoonlijke favoriet is de 10 meter toren. De speler springt van een duikplank en moet een serie aan knoppen zo veel mogelijk indrukken. De sneller je het er vanaf brengt, de meer punten de jury je geeft. Een andere verrassende optie is de Marathon, waarin je strijd met een groots aantal personages. Je zult een tempo omhoog moeten houden, obstakels moeten ontwijken en water moeten pakken om je stamina omhoog te houden. Het zit ontzettend leuk in elkaar en een goede run bracht meteen een lach op mijn gezicht.

Straalt er vanaf

Mario & Sonic op de Olympische Spelen Tokio 2020 ziet er top uit op de Nintendo Switch. Het spel bevat mooie geanimeerde stadions, belangrijke kenmerken uit Tokio en personages die makkelijk te besturen vallen. Wat meteen opvalt is hoe strak de game is met scherpe menu’s waar je alles met gemak kunt vinden. De laadtijden kunnen iets aan de lange hand zijn, maar daar valt mee te leven. De muziek is, zoals vanouds met Mario & Sonic-spellen, geweldig. De deuntjes van de verhaalstand is bijzonder spreken erg aan met mix aan Japanse en orchestrale geluiden. Toch mogen de nummers van de individuele activiteiten er zeker wezen.

Voorlopige conclusie

Mario & Sonic op de Olympische Spelen Tokio 2020 laat een goede eerste indruk achter. De verhaalstand is aangenaam en loopt op een rap tempo door. Daarnaast kent het spel 34 sporten en verschillende minigames om te overbruggen. Hoewel we moeten afwachten hoelang alles plezierig blijft, zijn er uiteraard dingen die we nog niet compleet hebben kunnen doorgronden. Hoe ziet de optie Online Spelen er bijvoorbeeld uit? De tijd gaat lekker en lang hoef je ook niet op de antwoorden te wachten. Mario & Sonic op de Olympische Spelen Tokio 2020 ligt op 8 november in de Europese winkels.