Kirby en de Vergeten Wereld

Verbaasd keek ik naar het eindscherm van de demo. Was het nu alweer afgelopen? Ik keek naar mijn klok. Een klein uur was voorbijgegaan. Maar ik was nog helemaal niet klaar. Ik wilde meer. Veel meer. Hoewel Kirby nu voor het eerst de stap naar de derde dimensie heeft gemaakt, voelt het alsof het nooit anders is geweest. Ik zeg het nu alvast: Kirby en de Vergeten Wereld kan zomaar heel leuk worden.

Kirby en de Vergeten Wereld is, in tegenstelling tot zijn voorgangers, een 3D-platformer. Qua uiterlijk maakten fans al snel de vergelijking met Super Mario Odyssey. Want ook in deze wereld zijn vijanden verstopt, waarvan onze roze blob de eigenschappen kan overnemen (al was onze Kirby hier natuurlijk veel eerder mee). De eerste twee levels van de game deden mij echter veel meer denken aan Super Mario 3D World. Er is veel om te zien en te doen, maar de weg vooruit is redelijk lineair. Daarnaast staat bij een level een bepaald element centraal dat steeds een klein beetje meer uitgebuit wordt. Hier spelen Kirby’s transformatiekrachten een rol in, maar ook de gloednieuwe Mondvol-vorm.

Als vanouds

Maar eerst wil ik het even met je hebben over de besturing. Want zoals ik in de inleiding al zei, voelt het alsof het nooit anders is geweest. Een druk op A, en onze Kirby springt. Nog een druk (of meerdere), en hij houdt lucht vast om te zweven. Met B blaas je de lucht weer uit, en val je op de grond. De stick gebruik je om koddig rond te lopen en diezelfde B gebruik je op de grond om vijanden en objecten op te zuigen. Tot zover bekend materiaal.

Speciaal voor deze 3D-versie hebben de ontwikkelaars nog wat trucjes toegevoegd. Met de trigger en de control-stick laat je onze Kirby in een rechte lijn naar links, rechts, boven of onder dansen. Een beetje zoals in Smash Bros, een beetje zoals in The Legend of Zelda. Dit werkt zo natuurlijk en zo heerlijk, dat je algauw door de hele levels aan het dansen bent.

Dit is ook heerlijk verweven met sommige power-ups. Neem bijvoorbeeld het zwaardje, dat Kirby in een soort Link verandert. Je kunt er simpelweg mee slaan, maar door die nieuwe manier van bewegen kun je met je zwaard vooruit ook gigantisch snel naar links of rechts suizen. Druk nog een keer en Kirby vliegt omhoog voor een stoere zwaardaanval. Tegen een grote gorilla-eindbaas kun je Kirby’s dansmoves gebruiken om op het laatste moment zijn gigantische arm te ontwijken – met een stoer vertraagd scherm tot gevolg – en vervolgens met je zwaard op ‘m inhakken. Heerlijk.

yo @SunhiLegend, get on this ASAP #KirbyAndTheForgottenLand #NintendoSwitch pic.twitter.com/WVPoisyQvR

— Mitch van de Vorst (@mawvorst) March 3, 2022

Zoals Super Mario 3D World

Levels kun je, zoals ik al zei, het beste vergelijken met Super Mario 3D World. Ze zijn opgedeeld in verschillende secties waar onze Kirby op zijn trouwe gouden ster naar toe zweeft. Het eerste level is dezelfde als die waar de trailer mee begint; je wordt wakker op een vreemd, onbewoond eiland en gaat op verkenningstocht. Algauw dwaal je door een diep bos, om uit te komen bij overwoekerde gebouwen, van wat ooit een dorp is geweest. Ondertussen kom je overal sterretjes tegen om te verzamelen, bloemetjes om op te laten bloeien en vijanden om te verslaan. Je kunt ze inslikken, maar ook als munitie gebruiken om blokken of andere schavuiten kapot te maken.

Algauw kom je ook beestjes tegen die je een speciale vaardigheid geven. Eerder noemde ik al het zwaardje, maar je kunt in de demo ook met boemerangs en bommen gooien. Op het eind word je zelfs getrakteerd op een ijsvaardigheid die Kirby als een waar kunstschaatser door de levels laat schaatsen. En ook hier blijkt de kracht van de besturing. Al snel rolde ik op het grootste gemak bommetjes naar mijn tegenstanders en maaide ik pixelprecies het gras fijn. Hoewel deze twee power-ups stiekem wel een beetje op elkaar leken, deed het niet af van het plezier.

Mondvol-vorm

En dan heb je ook nog de Mondvol-vorm, waarbij Kirby een groot object opzuigt, zoals een auto of pylon – en extra speciale krachten krijgt. Als Karby snel je rond door het level, maak je gehakt van muren en andere obstakels. Als een blikjesautomaat schiet je in rap tempo blikjes op je tegenstanders en onoplettende muren. De leukste vond ik echter de pylon. De makers kennelijk ook, want daar waren ook de leukste puzzels omheen verzonnen. Als pylon waggelt Kirby wat onhandig rond, maar heeft ‘ie wel een super stoere kopstoot aanval waarmee je van alles en nog wat kapot kunt maken. Dit komt zelfs ter sprake tijdens een semi-eindbaasgevecht; waar je vliegensvlug de grond onder je kapot moet maken, om te voorkomen dat een bijtgrage schildpad je pakt.

En zo kan ik over dat kleine uurtje nog wel velletjes volschrijven. In rap tempo stelde HAL Laboratory me voor aan de ene na de andere mogelijkheid en verveelde ik me geen moment. En dan is er nog de belofte  van meer Mondvol-vormen, grootse kastelen en kermissen die je uiteindelijk mag bezoeken, een dorpje dat je langzaam opbouwt en de mogelijkheid om dat zwaardje en andere power-ups nog sterker te maken.

Voorlopige conclusie

In tegenstelling tot de meeste andere franchises van Nintendo heeft de roze blob nooit eerder de overstap naar drie dimensies gemaakt. Het is daarom bijzonder hoe natuurlijk Kirby en de Vergeten Wereld vanaf de eerste minuut al aanvoelt. Voor je het weet dans, zweef en zuig je door de levels heen, terwijl je ondertussen een speeltuin aan leukigheden tegenkomt. Ik zeg het nog maar een keer: Kirby en de Vergeten Wereld kan wel eens heel leuk worden.