Harvestella - Wat als Stardew Valley een RPG zou zijn?

Boerensimulators zijn op het toppunt van hun populariteit. En zo gek is dat ook niet. In een leven dat al zo onvoorspelbaar is, is het heerlijk om onbezorgd een boerenleventje op te bouwen. “Maar wat nou als dit leventje niet zo onbezorgd is?”, moeten ze bij Square Enix gedacht hebben. In Harvestella combineer je jouw boerenleven met een episch verhaal. Ik speelde alvast de demo.

Wat als Stardew Valley een RPG zou zijn? Vanuit die opzet is Harvestella grofweg ontwikkeld.  De game is opgezet zoals je van dit type spel verwacht: een doorlopende klok en progressie boek je per dag. Maar als de eerste paar uur tekenend zijn voor de rest van de game, spendeer je je uren vooral met het verslaan van vijanden, het volgen van het verhaal en het verkennen van kerkers. Op een gegeven moment deed het me zelfs wat aan Etrian Odyssey (rust in vrede) denken: de kaart in een dungeon vult zich pas naarmate je verder komt.

Vier seizoenen. En de Quietus.

Net als in Stardew Valley, zijn de seizoenen belangrijk. Lente, zomer, herfst en winter: ze komen allemaal voorbij. Sommige zaadjes werken enkel in bepaalde seizoenen, en esthetisch zal er ongetwijfeld ook het een en ander veranderen. De overgang van het ene naar het andere seizoen ligt wat ingewikkelder: dan vindt de Quietus plaats in Harvestella. Een mysterieus fenomeen waarbij gewassen verdorren en iedereen in het dorpje Lethe stevig zijn deuren en ramen gesloten houdt. Niemand wil het “stof des doods” namelijk inademen. Stardew Valley, maar dan als RPG!

Over dat Quietus gesproken, jouw spel begint op het moment dat dat gaande is. Dus als iedereen angstig binnen zit gedoken, wandel jij lekker naargeestig over straat. Zonder een herinnering van wat er gaande is of waarom je er eigenlijk bent. Gezellig! Het enige dat je ziet is een gigantisch rood kristal in de verte. Onheilspellend, maar kennelijk wel de bron van veel mooie dingen in de wereld waar je je bevindt. Je wordt gelukkig snel opgevangen door de inwoners van het dorpje, die je ook maar meteen een boerderij geven, “zodat je toch wat te doen hebt”.

Het interessante is dus dat je veel meer aan het lezen bent dan je normaal gesproken zou verwachten van dit type game. Al snel ontmoet je ook het mysterieuze meisje Aria. In Story of Seasons of Rune Factory zou ze een ‘bachelorette’ hebben geheten, maar hier is van een gewillige jongedame geen sprake. Aria zegt dat ze uit de toekomst komt, en ze moet er alles aan doen om hier weer naar terug te keren. Spanning! Mysterie! Als speler wil je dolgraag meer over haar weten. Square Enix belooft dat Harvestella vol van dit soort personages zit.

Dungeon crawlen

Ook het exploreren is veel meer op dat RPG-aspect ingericht.  Waar je in Stardew Valley hard, heel hard moet werken voor betere transportatiemogelijkheden door de vallei – krijg je hier in deze game al direct een “warp naar boerderij”-recept toegereikt. Klinkt misschien iets te lief, maar is essentieel. Het komt meer dan eens voor dat je diep in een kerker zit, en dan is voor de nacht naar huis sjokken wat lastig. Oh, en ook de kerkers zelf bevatten punten waar je in een tweede bezoek makkelijk naar toe kunt transporteren of waardoor je gemakkelijk een stukje kunt afsnijden.

Het gros van de tijd is de titel dus een soort van rollenspel, met elementen van Persona of Etrian Odyssey. Een echte dungeon crawler dus. In deze omgevingen kom je allerlei gespuis tegen, die je met een druk op de knop een mep geeft met je zwaard. Een andere knop geeft een extra sterke vaardigheid. Hoe meer vijanden je verslaat, hoe sterker je wordt! Maar dit word je niet meteen: pas de volgende dag kun je al die vergaarde ervaring opstrijken. Daarom kan het lonen om toch iets eerder te stoppen, zodat je een dag later sterker de strijd in kan gaan.

Nog twee dingen over het gevechtssysteem. Eén: er zit een jobsysteem à la Bravely Default in. Je begint als Fighter, maar ontgrendelt langzamerhand meer classes om mee te spelen. Algauw vuurde ik ook ijzige magische aanvallen op mijn vijanden af. Leuk! Twee: jammer dat vechten in het begin vooral een beetje knoppenrammen is. Hopelijk word je hoofdpersonage later ook wat behendiger. Ik mis een knop voor een ontwijkende rol of iets dergelijks.

Nou valt er nog veel meer over Harvestella te vertellen, maar ik raad je aan gewoon lekker die demo uit de Nintendo eShop te halen.

Voorlopige conclusie

Harvestella wist mij in zijn eerste uren direct te boeien. In essentie is het ‘weer’ een boerensim, maar de uitwerking is veel meer dat van een RPG. Je wordt direct ondergedompeld in een intrigerend plot en maakt kennis met boeiende personages. Die niet alleen praten over hun persoonlijke problemen; nee, er is ook écht wat aan de hand in die vreemde wereld. Precies zoals je van Square Enix verwacht. Hoewel ik een beetje bang ben dat de gevechten zelf monotoon kunnen worden, ben ik ontzettend te spreken over de flow van de gameplay. Houd Harvestella in de gaten, dit kan best wel eens leuk worden!