Wargroove

  • Hands-on

  • 23 aug 18 om 18:00

  • Erik

  • 0

Jongens, jongens. Wat moeten we toch al lang wachten op een nieuwe Advance Wars. Het meest recente deel, Days of Ruin, kwam alweer een dikke tien jaar geleden uit op de Nintendo DS. Vrees echter niet: we hebben altijd Wargroove nog. Dit spel lijkt in alle opzichten een spirituele opvolger van de geliefde strategieserie te worden. Het goede nieuws? We hebben ‘m al kunnen spelen tijdens de Gamescom.

Het spelen van Wargroove voelde aan als het thuiskomen van een lange, lange reis. Alles is eigenlijk meteen vertrouwd, maar toch moet je overal wel weer een beetje aan acclimatiseren. Ohja, je kunt mannetjes in voertuigen stoppen. Basissen overnemen voor een tactisch voordeel. Elke dag een eenheid uit elk van je kampen stampen. De commanders hebben allemaal hun eigen super-aanval. Ik merkte dat het een hele tijd geleden was dat ik een dergelijke titel had gespeeld, maar toch wist ik instinctief nog hoe bepaalde zaken werkte. Want potverdriedubbeltjes: hoewel de ontwikkelaar ons anders wilde vertellen, is dit gewoon Advance Wars – maar dan met een middeleeuws sausje! Heer-lijk.

Bescherm het dorp!

Op de Gamescom kon dat via drie verschillende spelopties: een missie spelen uit de campagne, een potje robberen tegen de computer óf het uitvechten tegen een andere speler. Allereerst de campagne. Deze liet je niet simpelweg een heel leger uit de grond stampen, maar zette je ontzettend op de defensieve toer. Je doel was namelijk om dorpsbewoners veilig uit een oorlogsgebied te loodsen. Zo makkelijk is dit echter niet, want je wordt van twee kanten aangevallen. Gelukkig heb je een zogenaamde Wagon je beschikking! Hierin kun je de hulpeloze bewoners laden én een heel eind (12 vakjes) rijden om ze uit de gevaarzone te krijgen.

In deze missie kon je geen eenheden produceren, dus je was enkel aangewezen op die Wagon én je Commander. Jawel: in tegenstelling tot Advance Wars, strijden Commanders ditmaal mee in de oorlog. Ze zijn echter wel weer allemaal gezegend met een speciale vaardigheid. Ik had Mercia tot mijn beschikking en zij kan Heal Aura gebruiken om alle eenheden (en zichzelf) in haar buurt te genezen. Super handig als je van alle kanten aangevallen wordt en je nauwelijks terug kan vechten. Ik probeerde haar dus ook zoveel mogelijk bij die dorpsgenoten in de buurt te laten. Er is echter één addertje onder het gras: legt een Commander het loodje, heb je automatisch verloren. Je moet dus uiterst zorgvuldig omgaan met je generaal.

Hoewel ik het idee heb dat de missie zeer vroeg in de campagne was, lag de moeilijkheidsgraad desondanks vrij hoog (al kon dit ook ten dele komen doordat ik erg moest acclimatiseren). Zoals gezegd werd je van twee kanten aangevallen én had je maar een strijder tot je beschikking om dit gespuis de das om te doen. Dit zorgde er direct voor dat ik goed en zorgvuldig moest nadenken over iedere zet. Val ik nu aan of blijf ik voor de zekerheid maar dicht bij de bewoners in de buurt? Ook nieuw trouwens: je basis vecht terug! Een vijandelijke basis overnemen gaat nu dus gepaard met meer risico! Hoewel ik geen idee heb of er verschillende moeilijkheidsgraden komen in het spel, heb ik wel het vermoeden dat dit echt een titel gaat worden voor de echte strategiefans.

Patrick VS Erik

Tot slot heb ik nog even met de grootste Advance Wars-fan van de redactie, Patrick, een potje één tegen één gespeeld. Hierin opende zich pas echt je strategische scala aan mogelijkheden. Je was niet gebonden aan de beperkingen van de verhaalmodus, maar kon lekker zelf eenheden bouwen. Hieruit bleek meteen dat Wargroove een heel breed scala aan mannetjes voor je klaar heeft staan: van speermannen tot magiërs en zelfs reuzen. Iedere eenheid komt met zijn eigen prijs en vaardigheden. Sommige schieten van afstand, andere kunnen gigantische stukken lopen en weer andere excelleren door hun enorme kracht.

Met maar een beperkte hoeveelheid centjes tot onze beschikking: waren Patrick en ik druk aan het kijken naar onze mogelijkheden. Patrick besloot dat het handig was om eerst de stadjes in de omgeving over te nemen, terwijl ik mijn zinnen meteen zetten op zijn Commander. Ik maakte dus het meest krachtige magiërs en katapulten, terwijl Patrick hondjes opriep die snel over het veld konden rennen. Wie er uiteindelijk won? Dat blijft in het midden, want helaas was onze (zeer toffe) speeltijd op!

Voorlopige conclusie

Lijkt Wargroove niet teveel op Advance Wars? Dat is het enige heikelpuntje dat op dit moment in mijn hoofd spookt. Nintendo’s strategiespel bood immers zulke hoogstaande kwaliteit dat het lastig is om daar overheen te komen of überhaupt te evenaren. Vooralsnog is mijn indruk van Wargroove met zijn middeleeuwse jasje echter uitermate positief. De missie die ik speelde, zette mijn brein meteen hevig aan het werk én de multiplayer voelt als vanouds aan. Daarnaast is het een interessante twist dat Commanders nu ook op het gevechtsveld meedoen. Wanneer maken jullie nou eens die verschijningsdatum bekend, Chucklefish?

Like dit bericht:

Recente artikelen

Hoofdafbeelding bij F-Zero: Maximum Velocity snelt naar Switch Online+ deze week

1

Nieuws F-Zero: Maximum Velocity op NSO+ te spelen vanaf vandaag

29-03-2024

2

Erik

Super Mario Party

0

Hands-on Super Mario Party

24-08-2018

0

Erik

Flipping Death

0

Review Flipping Death

23-08-2018

0

Redactie

Reageer als eerste!