The Legend of Zelda: Breath of the Wild

Afgelopen week was de gamescom in het Duitse Keulen. De gamescom is de grootste gamebeurs ter wereld. De E3 in Los Angeles staat qua aankondigingen nog altijd op nummer één. In tegenstelling tot de E3 heeft Nintendo The Legend of Zelda: Breath of the Wild achterwegen gelaten in Duitsland voor het “gewone” publiek. Toch heeft dit langverwachte vervolg in de The Legend of Zelda-reeks de “Best of gamescom 2016”-award binnengesleept. Achter de schermen kon de pers aan de slag met dit nieuwe avontuur en dit keer waren Marco en Patrick de gelukkigen van N1ntendo.nl om het spel te proberen. Ze geven je beide hieronder hun impressie van de demo.

Impressie Patrick

Ik ben tot nu toe erg sceptisch geweest over The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Een open-world game in deze reeks klinkt te mooi om waar te zijn en Nintendo heeft nauwelijks ervaring met dit genre. Toch lijkt het erop dat Nintendo de juiste route gevonden heeft. In de demo, die bestond uit twee delen, konden we in het eerste deel vijftien minuten vrij rondlopen in een groot gebied dat maar een bijzonder klein gedeelte van de gigantische wereldkaart betrof. Bij een open-world game is het daarnaast erg belangrijk dat er veel te doen is in de wereld en dat je niet het gevoel krijgt doelloos rond te lopen. In de vijftien minuten liepen we van de ene plek naar de andere en onderweg kwam je genoeg tegen. Zo kwamen we verschillende kampen met vijanden tegen, konden we een duik in een fris meer nemen en werden de uitgestrekte vlaktes goed afgewisseld met bossen. Dus ook daarmee lijkt het wel goed te komen. Grote punt hierbij is alleen dat er niet echt duidelijke beloningen waren te vinden op veel van de “interessante” plekken waar we geweest waren.

Het tweede deel van de demo betrof de eerste vijftien minuten van The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Link ontwaakte en ontving zijn tablet, genaamd “the Sheikah Slate”. Een beetje een aparte introductie zonder de juiste context. Enfin, we ontvingen wat simpele kleren en trokken de wijde wereld in. Het eerste doel was het activeren van de uitkijktorens en dat deden we door de Sheikah Slate in een voetstuk te stoppen. Vervolgens werden de gigantische uitkijktorens in alle delen van de wereldkaart geactiveerd waaronder ook diegene waar het voetstuk op stond. De toren schoot uit de grond de lucht in met Link erop en gelijk werden we getrakteerd op een schitterend uitzicht.

Een laatste puntje waar ik me zorgen over maakte was de kracht van de Wii U in combinatie met een dergelijk project. De demo bevat maar een klein deel van het spel maar de laadtijden waren stiekem al erg lang. Toch lijkt Nintendo er alles aan te doen om de game compatibel te maken voor de Wii U en naast de lange laadtijden waren er in de demo verder geen haperingen te ontdekken. The Legend of Zelda: Breath of the Wild voelde redelijk af en dat is een goed teken. Nintendo heeft tenslotte nog een hele tijd om dit hét innovatieve volgende deel van de The Legend of Zelda-reeks te maken en dat gaat volgens mij wel goed komen. De amiibo zien er overigens ook erg gaaf uit!

Marco’s impressie

De hype rond de nieuwe The Legend of Zelda-game is sinds 2012 langzaam opgebouwd. In de afgelopen vier jaar heb ik het genoegen gehad om drie keer de E3 te mogen bijwonen, waarbij er ieder jaar met veel verwachting werd uitgekeken naar de nieuwe The Legend of Zelda-game. Helaas heb ik in die drie jaar niet veel meer gezien dan een trailer en wat korte gameplay-beelden. Uitgerekend dit jaar besloot Nintendo – nadat ik zelf besloten had niet de E3 aan te doen – om volledig met de game uit te pakken. De hype was dan ook ongekend hoog en dat heeft er mogelijk voor gezorgd dat ik lichtelijk teleurgesteld was na het zien van de eerste trailer. Naarmate er meer gameplay-beelden van het spel opdoken, werd ik steeds nieuwsgieriger en positiever over de game. Het post E3 evenement van Nintendo Benelux kon ik helaas niet bijwonen, waardoor afgelopen gamescom mijn eerste speelervaring met de titel was.

Nintendo heeft in het verleden altijd haar best gedaan The Legend of Zelda-games groot en vrij te laten aanvoelen, zodat je als speler de vrijheid hebt om zelf het landschap te verkennen. Met Breath of the Wild lijkt Nintendo dit naar een nieuwe hoogte te tillen, want met een korte blik om je heen lijkt de speelwereld enorm. Dit werd nogmaals bevestigd toen we de kaart van het spel inspecteerden. Wat opvalt aan de kaart is dat net als in eerdere The Legend of Zelda-games de wereld is opgedeeld in een aantal delen. De demo speelt zich af op “The Great Plateau”, een stuk land dat omringt is door een diepe afgrond. Naar beneden klimmen of springen zorgt voor een zekere dood, dus je moet op zoek naar iets of iemand die je naar beneden weet te brengen. Dit doet ons denken aan voorgaande The Legend of Zelda-spellen waarbij gedeeltes van de kaart ontoegankelijk waren totdat je een bepaald item had verkregen. Of dit wederom zo werkt voor de rest van de kaart is op dit moment nog onbekend.

Naast het enorme landschap lijkt Nintendo ook mee te doen aan een andere trend: het survival genre. De afgelopen jaren is het aantal survivalgames – zoals Minecraft, No Man’s Sky en DayZ – explosief gestegen. In dit soort games word je over het algemeen gedropt in een groot gebied en zal je opzoek moeten naar voedsel, kleren en andere materialen om te overleven. Dit is nu ook het geval in Breath of the Wild. Door de omgeving af te speuren en vijanden te verslaan vind je allerlei ingrediënten waarmee je zelf kunt koken of handige items die je het leven een stukje gemakkelijker maken. Dit wekt tevens een gevoel van vrijheid die ik niet eerder in een The Legend of Zelda-game heb ervaren.

Een andere nieuwe toevoeging zijn de metertjes die naast de minimap rechtsonder in het scherm te vinden zijn. Een van deze metertjes geeft aan wanneer Link het warm of koud heeft, zodat je jezelf kunt kleden op het betreffende weerscenario. Het andere metertje geeft aan hoeveel geluid je maakt. Dit maakt het mogelijk om stilletjes vijanden te besluipen zonder opgemerkt te worden. Het is dus aan de speler om te kiezen of je lekker ouderwets het gevecht aangaat, of dat je stiekem rondsluipt. Of deze stealth gameplay in het uiteindelijke spel nog een grotere rol gaat krijgen is op dit moment nog onduidelijk, maar in de demo gaf dit wat leuke variatie.

De grafische stijl van de game ziet er ook erg goed uit. Het is een soort kruising tussen de stijl van The Legend of Zelda: Skyward Sword en die van The Legend of Zelda: Wind Waker. Voornamelijk de vijanden, personages en de nabije omgeving zien er zeer netjes uit. Als je wat verder kijkt zijn er helaas ook wel wat mindere puntjes te bespeuren. Zo poppen bepaalde objecten zoals bomen en gebouwen af en toe ineens in beeld op en oogt het in de verte soms wat kaal. Mogelijk zijn dit zaken die nog verbeterd worden en anders kunnen we onze hoop nog vestigen op de NX-versie van de game.

Na het zien van de E3-trailer hadden mijn verwachtingen van de game een lichte deuk opgelopen. Echter, na een half uurtje zelf met de game te hebben doorgebracht kan ik niet anders dan zeggen dat een half uurtje veel te kort was. Nintendo kan de game nog op een aantal punten verbeteren, maar ik heb alvast enorm veel zin in de volledige game!